Piştî vegera xwe ya ji Parîsê min du nivîs nivîsîn. Yek li ser serdana Seydo Aslandag, ya din jî li ser dananîsîna bîranînên Keya Îzol li Estîtuya Parîsê.
Ji bo ku ji mijarê bi dûr nekevim û nivîs dirêj nebin, min qala hin tiştên din
nekir. Di vê nivîsa xwe da ezê qala çend serpêhatiyên xwe, çend tiştên min qal nekiriye bikim.
Di 27´ê mehê da ez û xanima Seydo, Sultan Aslandag, em çûn goristana Père
Lachaise.