Serpêhatiya mûriya Kîto

Girtiyek di hucreya xwe da bi mûriyekê ra bû heval. Navê mûriyê kir Kîto û tim bi vî navî ban kirê û pê ra peyivî. 

Bi vî hawî ji tenêtiyê xelas bû, êdî ne bi tenê bû, di hucreyê da jê ra hevalek çê bûbû.

Piştî demekê mûrîyê li gorî emrê wî hereket kir, wî çi got bi ya wî kir. Heta fêrî teqleavêtinê jî bû.

Gerek em bi zarokên xwe bi kurdî bipeyivin

Ez gelekî qedrê kesên bi kurdî dinivîsin digrim. Bêguman bi kurdî nivîsîn pir baş e û dibê meriv qedir û qîmetê bide kesên bi kurdî dinivîsin. Ez bi xwe viya dikim.

Ev temam.

Lê bi ya min li alî din ji wê jî muhîmtir gerek em nifşên kurdîzan li pey xwe bihêlin.

Di nava kurdan da kesên ji bindestiya tirkan hez dikin çima pir in?

Ez carnan me kurdan bi filistîniyan, bi ereban, bi tirkan û bi miletên din ra miqayese dikim. 

Ez dibînim li cîhanê bêyî me kurdan di nava tu miletekî din da hewqas kesên bûne neyarên qewmê xwe, hewqas kesên bûne hevalbendên dagirkerên xwe tunene.

Kurdên ji xulamtî û bindestiya tirkan hez dikin pir in, bi sedhezaran in û viya jî venaşêrin.

Dibê meriv ji guherînê netirse

Guherîn tiştekî zerûrî û baş e. Dibê meriv ji guherînê netirse, ne li dijî guherînê be.

Ez bi xwe ne merivekî konservatîf im, dixwazim xwe biguherim.

Bi guherîna xwe ra meriv tesîrê li der û dora xwe jî dike.

Zanîna nîvçe bi zirar e

Gotineke meşûr e, dibêjin hekîmê nîvçe meriv ji can, meleyê nîvçe meriv îmanê dike.

Di siyasetê da jî merivên xeşîm û nezan, kesên ji zanîn, exlaq û kultura siyasî bêpar meriv ji siyasetê sar dikin.

Şilope

Dema Elî Riza Septîoglu wezîr bû, meteorolojî girêdayî wezareta wî bû. Keçika meteorolog di rapora hewayê da got sibe ewê berf û barana tevlihev bibare. 

Septîoglu piştî nûçeyan ban keçika meteorolog kir, jê ra got:

Ji bo ku tiştê meriv dinivîse were fêmkirin dibê rast binivîse

Gava meriv di bin tesîra tirkî da mezin bûbe, gava haya meriv baş ji edebiyata kurmancî ya devkî tunebe, bixwaze jî nikane rast û li gorî sentaksa kurmancî binivîse. 

Îro di kurmancî da gelşa herî mezin dejenere bûyina sentakza kurmancî ye, tirkî û erebî kurmancî ji qalibê wî derxistiye û xistiye halekî jê nayê fêmkirin. Û gava ji zimanekî neyê fêmkirin, nayê xwendin jî.

Ez û Mihemed Ronahî

Mihemed Ronahî

Ev çend sal in ez Mihemed Ronahî nas dikim. Lê ne pir, ne ji nêz ve. Hêdî hêdî dibînim Mihemed Ronahî bi hin aliyên xwe him merivekî xas/taybet e û him jî nivîskarekî xwedî gelek huner, qabîlîyet û meziyetên îstîsna ne.

 A vî nivîskarê ”newî şahsina munhasir” di malpera xwe ya facê da bi  uslûbeke mutewazî gotiye:

Kurdên çînî û çînîyên jî kurdî fêr bibin

Nî Rûçhî

Kudan û çîniyan li hev kirin, kurdên çînî, çînîyên jî kurdî fêr bibin. Ji xwe zimanê kurd nizanibin hema hema tuneye, belkî çînî nizanîbûn, wa ye ewê çînî jî li zimanên zanin zêde bikin. 

Ji kurdan ra çînî jî lazim e, ferdên miletê dike bibe dewlet çiqas zimanî bizanibin baş e, li kara wan e. Her kurdek du, sê zjmanan, gelek kurd bi 5-6 zimanan zanin. Li Rojhilata Navîn tu miletekî din bi qasî kurdan hewqas zimanî nizanin. Ev yek jî ji bo kurdan plûs e. 

Ev neyartiya kurdan li ser tirkan ewê pir buha rûne

Her miletê ji dîktatorê xwe ra bûye pişt û jê ra li çepikan xistiye, rojek hatiye wek dîktator wî jî bela xwe dîtiye.

Tu dîktatorî li pey xwe welatekî murefeh, aram nehîştiye, bi têkçûna xwe ra miheqeq welatê xwe jî wêran kiriye.

Tarîxa hemû dîktatoran şahidê vê rastiyê ye, qedera her miletî jî kêm, zêde girêdayî qedera dîktatorê wî ye.

Îran, Îraq, Sûriye, Misir, Lîbya, Yêmen çend numûneyên vê tarîxa nêz in.

Nazli Ilicakê xwe avêtiye dexlê Erdogan û xwestiye ew wê xelas bike

Nazli Ilicak

Nazli Ilicakê salek berê ji Erdogan ra nameyek şandiye, ji Erdogan edalet û uzrê xwe xwestiye, bi rebenî xwe avêtiye bextê Erdogan, pir li ber geriya ye, efûya xwe jê xwestiye, gotiye min ”pir neheqî li te kir”, xwestiye Erdogan wê ji zindanê xelas bike.

Nameyek pir bêşexsîyet e, min ji Nazli Ilicakê bêşexsîyetî û şelafiyeke wiha qet nedipa. Min digot belkî yeka bi şexsîyettir û cesûrtir e. Lê xuya ye yeka ne li gorî navê xwe ye, xwe pir pîs kiriye.

Dibê em berê şerê dijminê xwe bikin

Ji ber dijminên me hewqasî ji mirovahiyê bêpar in, hewqasî hov, dirinde û keftar in, ji bi ber êrîşên wan, meriv çi kêmasiya kurdan dibîne jî naxwaze rexne bike, naxwaze ji kesî ra bibêje gula we tahl e.

Gava tu dibînî dijmin wek gurênhar yên devbixwîn li yekî kom bûne, wî lînc dikin, ez dibêjim kêmasî û şaşiyên wî çi bin jî, necamêrî ye meriv yekî di wî halî da rexne bike. Çimkî tê lînckirin.

Halê dinyayê

Yê feqîr mir, ji bo şuştinê û definkirinê mele nedîdtin. Vir da çûn, wê da çûn, mele tuneye. Bala xwe danê li ber dîwarekî Bekirê dînik rûniştiye û şeraba xwe vedixwe. Bi destê Bekirê dînik girtin û birin mirî pê dan şuştin.

Bekir piştî meyt şuşt devê xwe kir kerika guhê mirî û di guh wî da kir pistepist. Cimatê meraq kir, gotin ma te di guhê rahmetî da çi got?

Kurd miletekî kêmaqil û xayinên wî pir in

Navê biraziyê Savcî Sayan tenê ne Seddam e, gelek dîndarên din jî wê demê navê zarokên xwe kirine Seddam. Vê sosireta giran ez nuh fêr bûm.

Li gorî wan kurdên dîndar, tan musilman, Seddamê qatilê bi hezaran kurdî, Seddamê qatilê Helebçeyê û Enfala kurdan qehremanekî li dijî ”kafiran” bûye û lema jî navê wî li zarokên xwe kirine.

Dîndarên ereb, tirk û faris kesên herî nasyonalîst in, lê dîndarên me heyranên dagirker û celadê xwe ne, ji qatilekî wek Seddam hez kirine û navê wî dane zarokên xwe.

Bi însên ra fedî û heya nemîne kane her rûreşiyê bike

Kesê fedî û a´r pê ra hebe nabe zalim û dîktator, zulmê li xelkê nake û nade kirin.

Kesê ji xwe fedî bike, kesê a´r pê ra hebe, nabe hevalê zaliman û li hemberî zulmê bêdeng namîne, piştgiriyê nade zalim û dîktatoran.

Ji bo hevaltiya zaliman, dîktatoran bêarî, dilreşî şert e. Meriv ne dilreş û bêar be zulmê li xelkê nake.

Rica min ji we zimanê nivîsên min neguherin

Dizên min pir ecêb in. Ez nizanim hemû dizên nivêsan wiha ne ya jî dizên min tenê wiha ne. Ji bloga min pêkenîn û çîrokên min didizin. 

Lê ji bo ku şopê li ser xwe wenda bikin, bi zimanê wan dilîzin, zimanê pêkenîn û çîrokan diguherin.

Heyran, tiştê hûn didizin li we xweş helal be, lê rica min ji we, qenekê zimanê min neguherin.

Kurdên navên wan Seddam û heyranên Seddam jî hene

Serokê belediya Agiriyê yê AKPê Sawcî Sayan merivekî  heyranê Seddam Husên e û navê biraziyê wî jî Sedam e. Sawcî Sayan, piştî mara biraziyê xwe Seddam biriye, di twîtta xwe da wiha gotiye:

”Şeva zalimên Rojavayî êrîşî Îraqê kirin, lawekî kekê min Mihemed çê bûbû. Kekê min ji ber îsyana li hemberî zulmê, navê Seddam da lawê xwe. Min îro mahra Seddam birrî. Xwezî bavê wî ev roj dîtibûya…”

Dîsa dereweke bi boçik xweş li hev anîne

Medyaya tirk gotiye: 

 ”Emîrê Daîşê yê serokatiya 30 hezar Daîşî dikir li Tirkiyê dijiya. Suphî Huveytlî, vêsê li Qeyseriyê bi operasyonekê hat girtin.”

Kenê min hat! Îcar ”operasyon”?

Ma bêyî Tirkiyê ewê li ku bijîn?

Hevza xwe ji nîvnezanan bikin

Nezaniya nîvço pir tahlûke ye.
Nîvhekîm meriv ji canê meriv dike, nîvmele jî meriv ji dînê meriv dike.

Taybetmendiya merivê nîvçozane, merivê cahil ya herî beloq û berbiçav, pir ji xwe bawer e, bi her tiştî zane û her tiştê ew dibêje, ew pê zane rast e, ratiyeke mitleq e, bêyî wê ne mimkûn e rastiyeke din hebe.

Navê pîrê

Rojekê Şîrînê di tahtîla havînê da çû gund, bû mîvana kalikê xwe sofî Reşîd. Şîva xwe xwarin û ketin nava şêwr û mişêwran.

Sofî Reşîd her cara bi xanima xwe dipeyivî, tiştek jê ra dig û jê tiştek dixwest, navê wê hilnedida, jê ra digot, ” mi go… !”

Vê yekê bala Şîrînê kişand, bi meraq ji kalikê xwe pirsî:

Nîşana dost û dijmin

Şêx Elî Riza Septîoglo wezîr e. Şêx, bi henek û bi mîzaha xwe bi nav û deng e. Rojekê ji bo desmêjê bigire diçe tuwaletê. Piştî ji tuwaletê derdikve sekretera wî bi nezaket jê ra dibêje:

-Efendim ez bawer dikim fermuara pantorê cenabê we vekirî ye…

Şêx zincîra pantorê xwe dikşîne û dibêje:

Têkiliya rexneya edebî û azadiyê

Helbet têkiliya kiritîka/rexneya edebî û azadiyê bi hev ra heye, li der û welatên azadî lê hebûye kirîtîk(rexne) jî wek beşekî edebî bi pêş ketiye.

Ji xwe ne tesaduf e ku kirîtîka edebî li Rojava(li Xerbê) û mîzah û hîcîw jî li Rojhilat(li Şerqê) bi pêş ketiye. Çimkî li Rojava însan azad in, natirsin, loma jî diwêrin fikir û dîtinên xwe vekirî bibêjin, nivîskaran, edîban û desthilatdaran rexne bikin.

Zarokên me Qazî Mihemed nas nakin !

Xortên kurd, xwedêgiravî pêşeroja me û Kurdistanê xwe ne, Qazî Mihemed nas nakin. 

Xortek rismekî Qazî Mihemed nîşanî gelek kesan dide, bîyî yekî, kes nas nake. Her yek tiştekî dibêje, yek dibêje ”belkî Barazanî ye”, yek dibêje ”dişibe Seîdî Nûrsî…

Yanî her yek bi texmînî tiştekî dibêje, tenê yek, ew jî hinekî bi tirs dibêje ”Qazî Mihemed” e. 

Lê ne Qazî Mihemed tenê nas nakin, Mele Mistefa Barzanî jî, Seîdê Kurdî jî, yanî serokekî kurd jî baş nas nakin. 

Dersa ji golik were girtin

Hin anekdotên xweş hene, hinekên wan belkî rast bin, belkî jî însanan li hev anî bin. Axir çawa çê bûbin jî him xweş in û him jî tije ders û ibret in. Ji xwe armanc jî ew e.

Rojekê keşe, nivîskar û fîlozofê emerîkî yê bi nav û deng Ralph Waldo Emerson  û lawê xwe dixwestin golikekî têxin êxur. Lê golik li ber xwe dida, nedixwest têkeve êxur. 

Neyartiya kurdan bûye dînê tirkan

Dîn û îmana tirkan ya rastîn dijminatiya kurda ye, hemû baweriyên wan yên din, îslamîyet û çepîtî jî di nav da sexte ye, derew e, maske ye.

Tirk, ji bo kanibin zora kurdan bibin kanin ji dîn, ji îslamîyetê derkevin, kanin herin ser dînekî din, kanin bibin komînîst û kanin bibin faşîst.

Bi kîjan dînî, bi kîjan îdeolojiyê kanibin zirarê bidin kurdan, dibin ew, wiya dihebînin.

Bêexlaqbûna misilmanan jî sûcê xiristiyanan bûye

Gava hin misilman li Ewrûpayê, li welatekî xiristiyan rastî bûyereke hêjayî teqdîrê û numûneyeke exlaqekî ya bêemsal tên, ya jî dibihîzin, ji dêlî wê civatê û wî miletî teqdîr bikin, bibêjin weleh helal be ji wan ra, demagojiyeke wer dikin aqilê meriv disekine.

Kurdekî bi navê Hasan Akboga, li Kanadayê li bajarê Langfordê li ser riyekê rastî dezgeheke fêkî, sebze û çîçekan ya bêxwedî hatiye.

Jiyana me kurdan

Gotineke Bertolt Berecht ya pir xweş heye, camêr gotiye:

”Jiyana li welatekî mîzah lê tunebe xerab e. Lê belê ya hîn jî xerabtir, jiyana li welatekî tu nikanibî bêyî mîzah lê bijî.”

Tu dibêjî belkî Brechtê rahmetî ev aforîzma xwe ya nemir ji bo Tirkiyê gotiye.

Tirk qebûl nakin kurd berî wan bûne misilman

Tirk qebûl nakin kurd berî wan bûbin misilman. Bêguman ev ne tiştekî pir ecêb e, heta do tew digotin kurd jî tunene, ew tirkên çiyayî ne. 

Tirk dibêjin heger ew bibêjin kurd berî wan bûne misilman, wê demê xwediyê vê coxrafyayê jî esas kurd in, tu tiştekî tirkan di vê axê da tuneye.

Û ji xwe rastî jî eynî wisa ye, tu yiştekî tirkan di vê coxrafyayê da tuneye, ew hezar sal berê wek mahcir hatine vir.

Derewkarê elbakî û derewkarê somayî

Di wext û zemanekî pir kevn da du derewkarên(virekên) pir bi nav û deng hebûne. Yek ji Elbakê bûye û yek jî ji Somayê.

Derewkarê Elbakê çend caran navê derewkarê Somayê bihîstiye, gotine tu kes nikane di ser wî ra derewan bike.

Pisporiya baranê

Temelê laz ji xanima xwe Fadîmê ra got:
- Ez zanim baranê kînga bibare, kînga nebare.
Fadîmê got:
-Tu çawa zanî?
Temel got:
-Pir rehet e, heger hemsî di bahrê da bilîzin baranê bibare, heger nelîzin nabare.
Fadîmê got:

Ji zargotina Wêranşarê -5-

Lê lê keçê dînê min ji te ra negot ziyareta me kurdan gorra Mem û Zînê
Xebera te ye devê min heye,
zarê min nîne
Lê dibê tu baş bizanibî heta ez sax bim,
bi Xwedê tu carî dilê min ji te zeriyê namîne.

Li Bedlîsê mazatên koleyan û etîmîlojiya "wek gurcîyekê" ye

”Kurd li Kafkasan keçekê direvînin.”  

Tabloyke Frank Teller e, di destpêka 1900î da hatiye çêkirin. 

Gelo we zanî bû kurdan ji bo çi ji jinên bedew ra gotine "wek gurciyekê" ye ?

Heger hûn dixwazin bersîva vê pirsê fêr bibin, vê nivîsê bixwînin...

Baran Zeydanlioglu li ser Bedlîsê û tarîxa kurdan dîsa meqaleyeke pir hêja û balkêş nivîsîye. 

Nivîs li ser mazata(bazara) koleyan ya li Betlîsê ye. Belê we şaş nexwend, heta orta sedsala 18a jî li Bedlîsê mazata koleyan hebûye.

Bersîva rexnegirên bêedeb

Ez li vî quncikî carnan siyasetmedaran, partiyên siyasî rexne dikim, li ser hin kar û barên wan fikrê xwe dibêjim. 

Li gorî baweriya xwe ji tiştê baş û rind ra dibêjim baş e, rind e, teqdîr dikim, pesnê kar û xebata wan didim.

Û tiştên şaş û ne baş û xerab ra jî, dîsa li gorî baweriya xwe rexne dikim, fikrê xwe li ser dibêjim. 

Her mirin zû ye

Meriv nizane sibe, saeteke din, ya jî bîsteke din ewê çi were serê meriv. 

Lê em hemû bi tiştekî baş zanin, ew jî mirin e. 

Em zanin zû, dereng emê bimrin. 

Lê dîsa jî em her mirinê zû dibînin, dîsa jî em ji bo her mirinê hêsiran dibarînin, her mirinê bêbext dibînin. 

Ji zargotina Wêranşarê -4-

-Çi xezaleke min a tima
ketiya taximê cehan û genima
mereza xwe hilaniya nizanim çima

Te bimire bav û bira

Ez ji kerba çav û buriyê belek qaşxûn bûme,
hetime vira.

Li her welatê îslamî hatine ser hukim ew welat wêran kirine

Erê Tirkiye berê jî ne tu dewlet bû, dewleteke xwedêgiravî dewlet bû. 

Lê bi hukimraniya îslamîyan ji bin da ji dewletbûnê bi dûr ket, bû şîrketa şexsekî. 

Li kîjan welatî îslamî hatin ser hukim, mala wî welatî şewitandin, ew welat wêran kirin, her kesê kanîbûye jê reviyaye.

Maraton

Qutoyê dînik di nava qelebalixê da sekinîbû û li maratonê temaşe dikir. Bi sedan sporcîyî li pey hev, bi ruh û can di ber wî ra baz didan. Quto sebebê beza hewqas însanî baş fêm nekir û bi meraq ji xortê li kêleka xwe pirsî:
-Ma vana çima xwe tazî kirine û wiha baz didin?

Li ber tava payizê xew xweş e

Tava(roja) herî xweş, herî bêtir dil û hinavê meriv nerm û germ dike û meriv wek pitikeke li pêsîrê di bin tîrêjên wê yên zêrîn da xweş di xew ra dihere, tava payiziyê ye.

Li ber tava payizê xew xweş e, tîrêjên wê yên zêrîn dermanê dil e, nerm dike, germ dike, derman dike... 

Guh nedin tava biharê û havînê, dev ji wan demsalan berdin, heger hûn dixwazin hinavê xwe germ bikin, germiyana rojeke xweş tahm bikin, xwe bidin ber tîrêjên roja payizê…

Civat her tim bi pêş da naçin

Civat her tim bi pêş da naçin, carnan jî bi paş da diçin, wek erebeya tu têxî vîtêza dawiyê, paşpaûko diçe.
Tirkiye nuha lê wer hatiye, bi paş da diçe.

Tirkiye berê jî welatekî nezanan û cahilan bû. Li Ewrûpayê miletê herî paşdamayî, civata herî nezan û cahil tirk in, bêhuner û bêsinet in.

Xusûsiyeta tirkan ya herî sereke nezanî, cahilî, bêsinetî û pan-tirkîstî ye.

Ji zargotina Wêranşarê -3-

Min çi got û tu xeyidî

Te çi got û ez xeyidîm
Gîha guheran li me seridî
Ava kanî û bestan li me cemidî

Li Tirkiyê siwîl bûne general

39 sal di ser înqilaba cûnteya leşkerî ya 1980î ra derbas bû. Înqilaba 1980î di esasê da xwe li dijî kurdan bû û ji bo pelixandin û baskokirina tevgera kurd ya netewî hat kirin.

Bala xwe danê di nava 4-5 salan da tevgera kurd ya netewî geş bû û di nava xortan û gel da belav bû, şax ber da. 

Nivîsên min, tujî û şîranî

Kêfa piraniyê ji henekan ra, ji zarê şîrîn ra, ji nivîsên nermikî û ne ”tûj” ra tê. Gava li vir henekekê, galgaleke şîrîn û şekirokî dikim, pir tê ecibandin…

Lê gava qala siyasetê, tirkan û partiyên kurdî dikim, wan rexne dikim û li ser wan çend peyvan dibêjim, deng ji kesî dernayê, yên diecibînin jî ji tirsa hinekên din ewê aciz bibin newêrin biecibînin.

Kurd ji hezkirina siyasetmedarên tirk têr nabin

Alî Babacan

Tiiştekî pir ecêb e, meriv fêm nake. Piştî hewqas tecrûbe kurd çawa kanin hîn jî hewqasî saf bin?

Bala min lê ye hin kurd ji hezkirina siyasetmedar û serokên tirk têr nabin.

Ji çend salan carê wan bi hev diguherin, dev ji hezkirina siyasetmedarekî tirk berdidin û ji yekî nuh hez dikin, îcar ji wî ra li çepikan dixin. 

Îro em dîsa seyar bûn

Îro wexta xanimê li ba tuxtor hebû, min ew bi tenê neşand. Bi tenê here wenda bibe, piştî vî umrî ez nikanim yeka din bibînim. Ji bo wê jî dibê ez baş lê miqate bim.

Lema em hev ra çûn.  

Piştî tuxtor, min got xanim hey em ji mal derketine, ka were ez te bîstekê li Stockholma xopan bigerînim, cî û warê te nedîne nîşanî te bidim. Kêfa wê hat, çimkî ew jî ji gerrê hez dike.

Ji zargotina Wêranşarê -2-

Beşê yekê min di 9ê mehê da belav kiribû. Ev beşê duyemîn e. Ez bawer dikim hîn du sê nivîsên din jî hene. 

Lînka beşê pêşî

-Wele texsî yi, bile texsî yi

pêşiya wê sor e, dawî spî yi
lawik zavakî ne wek tu kesî yi

Tişt bi zorê nabe

Dema yek bi kurdî karekî baş dike kêfa min tê, ji bo teşwîqkirinê diecibînim, carnan pîroz dikim.

Ez ne merivekî qure û pozbilind im parvekirinên tu kesî neecibînim.

Lê dû ra bala xwe didimê ew kar û parevekirina kurdî ji bo carekê kiriye, ne tiştekî bi îstîkrar e, dil bi tirkî ra ye.

Gelşeke rastnivîsê

Di twîttê da kurdekî bi profîla ”Dkurmanc” pirsiye, gotiye:
-Stran an sitran
-Stêrk an sitêrk
-Spas an sipas
Kîjan rast e?

Piraniya kurdan "stran, stêrk, spas" dinivîsin û heta nuha min jî wer nivîsîye û hîn jî wer dinivîsim.
Lê bi baweriya min şaş e.

Keştîya bê pûsile

Rojekê Berzo di derya Okyanûsê da kaptanê keştiyekê bû. Ji şansê wî yê xerab ra wê rojê di deryayê da ba û bahozek mezin rabû û pêl beriberi keştiyê bûn. Di vê bahozê da rota xwe wenda kirin. Berzo bi heyecan got:

Hedefa Tirkiyê têkbirina Kurdistana Federe ye

Ji bo ku kurdên bakur azad nebin û Kurdistan çê nebe, tirk nahêlin li Îraqê û li Sûriyê jî Kurdistan çê bibe.

Sebebê dagirkirina Efrînê û hebûna bi hezaran leşkerên tirk li rojava û başûrê Kurdistanê ev e, ji bo ku rê li ber azadbûna kurdên başûr û rojava bigrin.

Ji zargotina Wêranşarê çend gotinên pêşiyan -1-

Ev demeke ez ketime nava qiçik û piçikên kevn, nava defter û kaxetên xwe yên 30-40 sal berê û hin tiştên hêjayî weşanê ji nav derdixim û diweşînim. 

Ev çend gotinên pêşiyan ji zargotina(folklora)Wêranşarê yek ji wan e. 

Ezê dom bikim, hîn gelek tişt û bi taybetî jî name hene. Ezê wan jî biweşînim.

Li ser zîyareta Sezaî Temellî ya Mesûd Barzanî

Çend sal berê Sezaî Temellî bi metaforeke pir ne xweş heqaret li Mesûd Barzanî kiribû, ew şiband ”pûştekî” û nuha jî bi heyeta HDPê ra çûye ziyareta Mesûd Barzanî û pesnê wî daye.

Lê hin kes xwe radikin û li erdê dixin, dibêjin Mesûd Barzanî gerek Sezaî Temellî qebûl nekira.

Gerek meriv hewqasî jî xwe mecbûrî tirkî nebîne

Îlhamî Sîdar

Nivîskarê hêja Îlhamî Sîdar di twîtta xwe da bi tirkî gotiye, ”Roja şemiyê saet di 16.00a da li Bezgîn Bekir, li Diyarbekrê emê bi hezkirên kitêban ra werin ba hev. Heger wexta we hebe em we dipên.”

Meriv nivîskarekî kurd ê bi nav û deng be, çend roman bi kurdî nivîsî be û li Diyarbekrê bijî û bixwaze ji xwendevanên xwe yên diyarbekrî ra kitêbên xwe îmze bike, bi wan ra sohbetekê bike, meriv bi tirkî ban xwendevanên xwe nake, bi tirkî nabêje ”heger wexta we hebe werin filan derê.” 

Gerek meriv êdî li programên telewîzyonên tirkî temaşe neke

Temaşekirina li program û minaqaşeyên di telewîzyonên tirkî da ji bo sihata me kurdan qet ne baş e. 

Meriv ji bin da li telewîzyonên tirkî temaşe neke, têkiliya xwe bi medyaya tirk ra qut bike baş e. Merivê rehet bike. 

Êdî li tirkan nayê guhdarî kirin, dibê meriv di her warî da têkiliya xwe ji wan bibire, xwe ji wan dûr xe. Ev yek ji bo siheta me, ji bo psîkolojiya me gelkî baştir e. 

Heta ewrûpî ev tirsonek bin Erdogan ewê tim pera di ser serê xwe ra bavêje

28 welat endamên Yekîtiya Ewrûpayê ne. 28 welat xûgiyê (xeracê) didin Erdogan ji bo ku çend milyon koçberên di bin destê wan da ne neşînin ser Ewrûpayê.

Tirkiyê bêyî erebên Sûriyê, herî kêm du milyon jî afrîkî, afgan, pakîstanî, bengalî, îranî, îraqî û ji hin welatên din li Tirkiyê kom kirine û bi riya wan ji Yekîtiya Ewrûpayê xûgiyê û ji Neteweyên Yekbûyî jî alîkariyê digre.

Rismekî bindestiyê û rewşa me ya nuha

Di twîtterê da malpereke bi navê "Nadîr Tarîhî Fotograflar", fotografekî bi rastî jî tarîxî û hewqasî jî trajîk belav kiriye. 

Li ser sînorê nabêna Nisêbînê û Qamîşloyê çend jinên nisêbînî li ber têlên sînor bi hoperlorê bi merivên xwe yên li wî aliyê sînor, li Qamîşloyê ra dipeyivin.

Li gorî Nadîr Tarîhî Fotograflar gotiye, foto di sala 1974a da hatiye girtin.

Hêzên dagirker gava welatê me dagir kirin li hin deran sînor di nava gundekî ra derbas kirin, nîvê gund ket bin destê Tirkiyê û nîvî jî ket bin destê Sûriyê. 

Fedî

Hakim hinekî hêrs ji diz ra got:
-Ma tu nizanî dizî şerm e? Meriv nakeve neqeba xelkê û malê xelkê nadize. Gava te ev kar kir te qet ji xwe fedî nekir?
Diz bi hustuxwarî û bi zimanekî feqîrokî got:

Ax û ax, heyfa mêran !

Bilbilê Diyarbekrê Seyidxanê Boyaxçî

Dibê em li hemberî apê Seyidxanê Boyaxçî hewqasî ne bêwefa û dilkevir bûna !

Bi dîtina vê vîdeoya apê Seyidxan ez pir xemgîn bûm û wek kurdekî min gelkî jî şerm kir. Meriv li hemberî hunermendê xwe hewqasî bêwefa nabe.

Gilî û gazinên apê Seyidxan hemû di cî da ne. Bêwefayî û xwedîlêderneketina kurdan şermeke mezin e.

Bi dev her kes hevalê rastiyê ye

Diristî, rastgoyî zidê durûtiyê û derewkariyê ye.

Bi dev her kes heval û piştgirê rastiyê ye, lê di praktîkê da ne heval e.

Tu kes, heta merivê virek jî pesnê derewan nade, nabêje derew û durûtî baş e.

Lema jî bi devkî her kes dibêje gerek meriv rastgo be, derewan neke, rastî çi be wê bibêje.

Protestoyên li Diyarberkrê li ber avahiya HDPê zorbatî û çavsoriya dewletê ye

Protestoyên li Diyarbekrê li ber deriyê HDPê tên kirin zorbatî û çavsoriyeyeke dewletê ye, terorîzekirina HDPê ye.

Zulm e, neheqî ye, protestoyeke ne di cî da û ne qanûnî ye.

Polîs bi vê protestoya li ber deriyê HDPê him bêqanûniyê dike û him jî dixwaze kurdan bera hev bide.

Kê bîra xwe û aşxaneya Hîtler biriya !

Li Duhokê aşxaneyeka bi navê Hîtler vekirine. Sosireteke giran e. Kî tiştekî wiha bike jî dibê kurd nekin.

Ez dibêjim xwediyê aşxanê ya ereb e, ya jî kurdekî provakatorê Daîşî ye û neyarê kurda ye.

Di nava ereban û misilmanan da bi milyonan Hîtler hene û dixwazin ji Hîtler xerabtir bikin. 

Êdî hecî me...

Jinikê her tim bi hezkirineke mezin xîtabî mêrê xwe dikir, jê ra tim digot “dilê min, ruhê min, kezeba min”, bi van îltîfat û gotinên şîrîn mêrik ji hiş da xistibû, kiribû heyranê xwe. 

Mêrik di dilê xwe da got, madem xanima min hewqasî ji min hez dike, wek mikafat(xelat) ezê wê bişînim hecê û rabû jinik şand hecê... 

Ji ber haya me jê tuneye em nizanin yên ji me xerabtir jî hene

Ji ber em bi erebî nizanin û di medyaya sosyal da kurdên Kurdistana rojava zêde taqîb nakin, em dibêjin belkî hemû bi kurdî dinivîsin. 

Lê ne were ye, yên bi erebî dinivîsin deh caran, bîst caran li yên bi kurdî dinivîsin. 

Kurdên heyran û mubtelayên erebî ji kurdên heyran û mubtelayên tirkî pirtir in, ne kêmtir in.
Lê em wan nas nakin. 

Dibê di serî da meriv nebêje deve !

Calvîn Coolîdge

Serokê Amerîkayê Calvin Coolidge(1872-1933), rojekê ji sekretera xwe ra got:

-Fîstanê te yê îro pir xweşik e, pir li te hatiye. Lê ji xwe tu xanimeke pir bedew î, tu çi li xwe kî li te tê.

-Xanima sekreter bi vê îltîfata serok Calvin Coolidge hinekî matmayî mal, lê belê pir memnûn jî bû û spasî wî kir.

Xofa kuştinê êdî ketiye dilê tirkên îslamî jî

Li Tikriyê êdî ne kurd tenê, tirkên spî, kesên heta do wezîr û serokwezîr bûn jî ji ruhê xwe ditirsin, êdî ew jî newêrin bi dilekî rehet serên xwe deynin ser balîfê xwe, xofa kuştinê ketiye dilê wan jî.

Nivîskarê rojnameya Aydinlikê Îsmet Ozçelîk li ser avakirina partiya nuh gotiye, ew bi kesên nêzî Alî Babacan ra peyivîye û jê ra gotine ”Babacan mirin jî girtiye çavê xwe.”

Carnan nostaljî xweş e

Îro dîsa ji nişka ve cinên min hatin min û ez çûm ketim embarê û min teyba kasêtan û radiyoya xwe ya antîk derxisin. Ji vêsê da ye ez li stranên radyoya Êrîvanê guhdarî dikim. 

Gava meriv li kilamên kurdên Êrmenîstanê guhdarî dike meriv tahm û lezeteke lezîz jê digre, meriv his dike muzîka kurdî ye. 

Reîs ji Yekîtiya Ewrûpayê xûgiyê dixwaze

Reîs ji Yekîtya Ewrûpayê û ji Neteweyên Yekbûyî hin rişwet û bertîlên din dixwaze, jê ra pere lazim e. Lema jî di rojekê da 547 koçber şandine ser Yûnanîstanê.

Bi vî hawî ji Yekîtiya Ewrûpayê xûgiyê dixwazin, dibêjin heger hûn hinek perê din nedin me, emê wek 4 sal berê dîsa deriyê xwe vekin û bi milyonan koçberên me top kirine rêkin ser we...