Dizê bîstana li xwe mikur tê zivistana

Serokkomarê Îranê Îbrahîm Reîsî jahriya di dilê xwe da verşiya ye, ew jî azadbûna kurdan, çêbûna Kurdistanê wek avabûna Îsraîleka din dibîne.

Belkî ev cara pêşî ye Îbrahîm Reîsî neyartiya xwe ya li hemberî kurdan gewqasî eşkere dide der. Di normalê da faris bi bin in, marê kor in, di hingivê wan da jî jahrî heye.

Serokê cumhûrîyeta meleyên celad Îbrahîm Reîsî gotiye, "Amerîkayê dixwest li herêmê rejîmeke sîyonîst ava bike, Hecî Qasim Suleymanî nehîşt ev pilana Amerîkayê bi ser keve.”

Dizê zivisttana, li xwe mikur tê zivistana. Reîsî navê kurdan nedaye, lê qesda wî kurd in, avabûna Kurdistanê ye.

Mêrik avabûna Kurdistanê wek Îsraîleke din dibîne, dibêje me, Qasim Suleymanî nehîştiye Îsraîleke din çêbibe.

Faris wek tirkan zêde nakin qîjewîj, neyartiya xwe, kîn û nefreta xwe ya li dijî kurdan nîşan nadin. 

Ew jî wek tirkan her roj li dijî kurdan beyanan nadin, gefê li kurdan naxwin, heta xwe wek xêrxwazên kurdan nîşan didin.

Lê marê kor in, pilanên xwe yên antî-kurd bêyî qîjewî dimeşînin.

Meriv di vê beyana Îbrahîm Reîsî da jî dibîne, ew jî bi qasî tirkan neyarên kurdan û li dijî avabûna Kurdistanê ye. 

Qasim Suleymanî jî serok û pilangerê cepheya antî-kurd bûye.

Îbrahîm Reîsî jî mîna Erdogan, azadbûna kurdan wek çêbûna Îsraîlek din dibîne.

Çi heyf serokên kurd gişan piştî kuştina Qasim Suleymanî mesajên dilşewat belav kirin, beşdarî merasima cenazeyê wî bûn.

Te hinekan Qasim suleymanî wek dostekî kurdan, wek şoreşgerekî nîşan dan û bi kuştina wî pir xemgîn bûn.

Lê em dibînin Qasim Suleymanî mîmarê cepheya antî-kurd, antî Kurdistanê bûye.