Ji kûçik pirsîne, gotine çima tu diewtî, sebeb çi ye?
Kûçik gotiye:
-Ji bo ku gur bitirsînim.
Gotine:
-Ê dêla te çima dilerize?
Gotiye:
-Ji ber ku ez ji gur ditirsim lema…
Kuro ya hewqasî zêde bi me da neewtin, ya jî bira dêla we ji tirsê nelerize...
Cergî em hatina xaniyê xwe yê nuh televîzyona me ya 23 salî nexweş ketiye, ketiye komayê. Ew û sîstema vir li hev nakin. Ew pir kevn e, sîstema vir pir pêş da ye. Lema weşan tim qut dibe. Geh tê girtin geh vedibe. Ez pê r awestîyam.
Min ban hosteyekî kir, lê nêrî, got, li ber mirinê ye, kane îro ya jî sibe bi temamî bimre, ya jî heta meheke din li ber xwe bide. Lê umrê wê temam bûye, dibê tu yeka nuh bikire.
Min ji xanimê ra got, telewîzyona me dibêje ji xaniyê nuh ra televîzyoneke nuh lazim e, lema ya min heta vir, herin ji xwe ra televîzyoneke nuh bikirin.
Du kalên hilhilî li parkê rûniştibûn ji xwe ra sohbet dikirin, carnan jî heke heka wan bû dikenîyan.
Vê dilşadî û kenê wan bala yekî ji wir derbas dibû kişand, bi meraq ji wan
pirsî:
-Apên hêja, wer xuya dike derdekî we tuneye, lema kêfa we hewqasî li cî ye, heke
heka we ye, hûn dikenin.
Ji kalan yekî got:
Ji ber ku serokwezîrê Îsraîl Netanyahu gotiye, ”heger êrîşî me bikin, emê milîsên Îraqê ji ortê rakin”.
Wezîrê karên derve yê Îraqê Fûad Husên pir aciz bûye, gotiye, ”Îraq dewleteke
serbixwe ye, em tu gefê qebûl nakin."
Serokkomarê Îraqê Letîf Reşîd jî gotiye, ”gefa DAIŞ´ê li ser
welatê wan nemaye û ev talûke êdî "sifir" e.
Fûad Husên jî kurd e, Letîf Reşîd jî kurd e, herdu jî li dij in Îsraîl li çeteyên
Daîşê xîne, wan ji ortê rake.
Lê kane qereçî(romen)be jî. Çimkî pir dişibe qereçîyan.
Axirê ji çi miletî be jî ne tirk e, lê xwe tirk dihesibîne.
Îsmet Ozel berî 1980´î şairekî çep bû,
dûra çerx kir, bû îslamîst. Nuha jî bûye pantirkîstekî neyarê kurdan û xwe di
her her miletî ra dibîne. Tirkan ji her miletî hêjatir, esîltir, mezintir
dibîne. Viya jî eşkere dibêje.
Di minaqaşeyeke telewîzyonê da gotiye:
Wezîrê karên derve yê Amerîkayê Marco Robîo bersîveke giran daye rexneya Erdogan a li Donald Trump girtiye.
Wezîrê karên derve yê Amerîkayê Marco Robîo gotinên serokê Tirkiyê Recep Tayyip Erdogan ên di telewîzyona Fox Newsê pir giran rexne kiriye.
Erdogan di Fox Newsê da gotibû, Trump gotibû ezê şerê Rûsyayê- Ukraynayê
bisekinînim, nesikinand. Gotibû ezê şerê Xezayê bisekinînim, nesekinand.
Bi vî hawî Trump rexne kiribû. Ev rexneya Erdogan ji Marco Robîo hat pirsîn.
Marco Robîo gotiye:
Li xaniyê nuh ji mecbûrî ez bûme kebanî û aşpêj. Xanim danê esir, seet di 15.00´a da dihere Aras ji zarokxanê dibe mal, seet heta nêzî 18.00 li wir dimîne, alîkariya diya wî dike. Heta Rojen ji kar tê malê.
Seet di 18.00´a da tê malê. Gavê tê mal ji hal da ketiye, nabe ez şîvê jî
bi wê bidim çêkirin; ewê bibe bêûjdanîyeke mezin.
Ew dibêje ezê çêkim, lê ez qebûl nakim. Xwedê kir baş xerab ez kanim tişt
miştan tevhev kim, li hev bimeliqînim. Ji ber ku cilo ketîye milo.
Konfuçyus li ser hêvîyê û bawerîya bi pêşerojê, bi serketinê gotiye:
-Însanê perê xwe wenda kiribe, qet tiştekî xwe wenda nekiriye. Siheta wî ji
dest çûbe, nîvê jiyana xwe wenda kiriye. Lê heger hêvîya wî û bawerîya wî ya
bi siberojê nemabe, tê maneya her tiştê xwe wenda kiriye.
Rewşa me xerab e, neyarên me wek gurên har dora me girtine, dixwazin êrîşî me bikin, lê dîsa jî dibê em
bêhêvî nebin, dev ji bawerîya xwe ya bi serketinê û azadîyê bernedin. Karê me
zor e, lê serketin mimkûn e, gerek bawerîya me bi viya hebe.
Serokatiya Herêma Kurdistanê bi beyanekê destek daye dewletbûna Filistînê.
Beyan serokê herêma Kurdistanê wiha ye:
“Em piştgiriya xwe ya tam ji bo mafê çarenivîsa gelê filistînê û damezrandina
dewleta wan a di çarçoveya rewa û qanûnên navneteweyî de dubare dikin.”
Beyaneka tam li gorî dilê tirkan, farisan û ereban e, dibêje em di cepheya
Hamasê û hêzên îslamîstan da ne.
Cergî em hatine vî xaniyê xwe yê nuh, hema hema her roj ji min ra hin name û reqlam
tên.
Gişk me pîroz dikin, dibêjin xaniyê we yê nuh bi xêr be, hûn tê da bi kêf û
xweşî bijîn. Dûra jî pêşniyarên xwe rêz dikin.
Hinek dibêjin belkî ji we ra perde lazim e, em pisporên vî karî
ne, em kanin werin alî we bikin.
Terorîstê Amerîka lê digeriya îro wek serokê Sûriyê li Amerîkayê ye û ewê li
Neteweyên Yekbûyî wek serokekî payedar biaxive. Belkî bi Donald Trump ra jî
hevdîtinekê bike.
Baş e çawa bû Ahmed Şer, terorîstê serokekî El Qaîdeyê, Daîşê, Nusrayê, HTŞ´ê bû, Înterpol lê digerîya, Amerîkayê 10 milyon dolar xelat dida
kesê wî bigire bû serokê Sûriyê û lîderekê bi qîmet?
Pişta meriv xurt be li vê dinyayê her tişt mimkûn e. Numûneya el Colanî(Ahmed Şer) îspata vê ye.
Sed sal e em xerab ketine, em ketina torra merivên xerab, zalim, em çiqasî li ber xwe didin jî têrê nake, ji me xurttir in, em nikanin ji bindestiya wan xelas bibin.
-Tu şûr bidî destê dînekî çiqasî talûke be, hukimdarkirina
merivekî bêexlaq jî hewqasî talûke ye.
Li Tirkiyê hukim ketiye destê merivên ji exalaq şuştî muştî ne. Lema her
xerabiyê, her babetê zulmê li me dikin.
Tirkekî vîdeoya govendeka kurdî ya muhteşem parve kiriye û
bi heyranî û dilbijokî gotiye:
”Di jiyana xwe da min nedîtiye kes ji îskoçiyan xweştir
govendê bigerînin.”
Ji ber neyartî û dilreşîya xwe ya li hembrî kurdan negotiye kurd, gotiye kes ji
”îskoçîya xweştir baz nade, dans nake” (!)
Yê tirkan ne govendeke wan a netewî heye, ne jî kincên wan ên netewî. Ji bo wê
jî dema çav li lîstikên, govendên kurdî dikevin dilê wan dibêje çizzz, dibêjin
xwezî folkloreke me jî ya wiha xweş, muhteşem hebûya.
Îro bi meşê ez ji hal da ketim. Tam 14.55 km meşîyame. Lê xweş bû, min û xanimê gelek derên nuh dîtin. Rêberê me lawikê me Rojen e, her carê derekê nîşanî me dide.
Berî nîvro ji bo alvêrekê çûm çarşiya Port 73. Min lazimiyên malê kirî û hatim.
Çer gihîştim mal, lawikê me Rojen telefon kir, got werin emê we hinekî
bigerînin, derên we hîn nedîtine emê nîşanî we bidin.
Em bi meş çûn Jordbro. Me gelek derên xweş dîtin.
Îro serê min di ber min da ez li parka me dimeşiyam. Ez bi tenê bûm, xanim bi min ra nehat. Got ez westîya yî me û karê min jî li mal heye. Lema ez bi tenê çûm meşa xwe ya rojane.
Serê min di ber min da bû, min hew carê nêrî gakûvîyekî tu dibê ecêb li milê min ê çepê
di nava daran da diçêre, pelê darê dixwar. Hindik mabû ez lê biqelibîyama. Netirsîya, ez tirsîyam.
Nabêna me du mîtro jî tunebû. Ez veciniqîm û paş da
vekişiyam.
Min lê nêrî, wî li min nêrî û çêra xwe domand.
Yanî mêrik pir eşkere dibêje heger YPG, HSD teslîmî me nebin, emê Kurdistana
Rojava dagir bikin.
Banga Yaşar Guler tê maneya em qebûl nakin kurd li tu dera dinayayê azad bibin.
Belkî sedûyek navên, maneyên navdêra ”werz”ê hene. Werz, him demsal e, him bîstan e, him rez e, him cotkarî ye, him paletî ye, him mahser e...
Li ba me gotina ”werz” tune ye, ez
bi xwe nizanim ”werz” çi ye?
Wê rojê li derekê bi ber çavê min ket, min meraq kir û bala xwe da çend ferhengan. Ez gêj bûm, sedûyek nav derket hemberî min.
Nav û maneyên ”werz”ê ji yê rûvî jî pirtir e, belkî sedûyek maneyên wê hene.
Endamê serokatiya PKK´ê Duran Kalkan gotiye:
”Dibê gavên demokratîkbûnê werin avêtin. Em nabêjin viya bidin kurdan, wiya bidin
kurdan. Bira demokrasîye Tirkiyê bi pêş keve, bira Tirikiye bibe bira, bibe
yek. Ya na talûkeya siyasî li ortê ye. Îsraîl çi dike, Şerê Cîhanê yê Sisiya
hatiye kîjan nuxtê li ortê ye. Me berê jî ev rewş analîz kiribû.”
Mêrik eşkere dibêje em ji kurdan ra tiştekî naxwazin, em nabêjin vî heqî, wî
heqî bidin kurdan. Tenê dixwaze Tirkiye bi pêş keve, perçe nebe.
”Komîsyona Hevgirtina Netewî, Biratî û Demokrasiyê” ewê civînekê bi akademîsyen û nûnerên saziyên civaka sivîl (STK´ê) ên Bakurê Kurdistanê ra çêbike û guh bide dîtin û pêşniyarên wan.
Navekî ecêb li komîsyona derewîn kirine. Komîsyon jî, hevdîtinên dike jî giş
taktîk û manawrayên xapandinê ye.
Qîmeta dîtin û pêşniyarên tu kesî tune ye,
tiştê tê kirin formalîte ye, ajandeyeka Erdogan û Bahçelî heye, komîsyon li
gorî wê programê hin civînên xapandinê çêdike. Kî çi bibêje vala ye, ewê tu giraniyeke wê tunebe...
Tirk, ereb û faris van rojan pir bi ser hev da diherin û tên, pir li halê hev dipirsin.
Li
Qeterê li hev kom bûn, bi hev şêwirîn. Dixwazin li dijî kurdan û Îsraîl
cepheyekê ava bikin. Tirkiye û Îran serkêşiya vê xebatê dikin.
Derdê tirkan kurdên Rojavayê Kurdistanê bi alîkariya ereban û farisan û welatên musilman bifetisîne, kurdan têxe hesargehê.
Rejîmên hersê miletan jî riziyayî ne, ji hev da ketine, li ber hilweşînê ne.
Li Swêd kitêbfiroş sal bi sal kêm dibin, yek li pey yekê tê girtin.
Li Swêd îsal, heta nuha deh(10) kitêbfiroş hatine girtin û nîvê belediyên welêt
bêyî kitêbfiroşekî fîzîkî ne.
Li Swêd di navbera salên 2010 û 2020 da teqrîben mehê kitêbfiroşek hatiye
girtin.
Fînala li Rîgayê îşev muhteşem bû. Almanan di çar deqeyên dawî da pişta tirikan
şikandin û ew hustuxwar şandin Tirkiyê û vê carê jî bûn şampîyonê Ewrûpayê.
Di 2023´a da zêr girtin, bûn
Şampîyonê Dinê.
Di deqa dawî da Alman pûanekê ketin pêş û vê pûanê qudûmê tirkan şikand û Almanya
derbas nekirin.
Baş rastî min nayên, xerab ji min nagerin. Ez ne bi tirkî dinivîsînim, ne jî komentarên bi tirkî qebûl dikim.
18 sal e di medyaya sosyal da aktîv im, min bi tirkî ne rêzek
nivîsîye, ne jî komentarên bi tirkî qebûl kiriye. Vê şêla min gelek ges, gelek
nas û dost ji min sar kirin, ji min dûr xistin.
Di malpera min a X´ê da çend kes li ser parvekirinek min bi komentarên tirkî
ketin gewrîya min û hev.
Do di Facebookê da ez rastî vê şiîra Îbretîyê tirk hatim.
Îbretî kî ye, çi kes e, sax e yan mirî ye ez nizanim, lê jî negerîyam. Min
hewce nedît.
Min ji şiîrê pir hez kir, ji bo wê jî wergerand kurmancî. Navê
şiîrê, ”Ne tiştekî din e”.Di Facebookê da bi vî navî hatibû parvekirin.
Şiîr li ser bawerî û felsefa jiyanê ye, paradoksa însan tê da dijî, carnan nikane ji nav derkeve, riya xwe şaş dike.
Di ser midaxela leşkerî ya 12´ê îlona 1980´î ra 45 sal derbas bû, di warê sîyasî da rewşa me kurdan ji ya 45 sal berê xerabtir e, ne baştir e.
Esker çûn sivîl hatin, lê heft xwezî bi kefendiz, sivîl ji
Kenan Evren misqalekî jî ne baştir in.
Yên hatin ji yên çûn zalimtir in, hartir
in. Sal bi sal xwezî bi par. Vê carê halê me xerabtir e ji her sal.
Em kurd neyartîya tu miletî nakin, em dixwazin her milet bigihîje heqê xwe, zulm li tu kesî, li tu miletî nebe, her kes azad bijî; tu milet nebe bindest, welatê tu miletî neyê dagirkirin.
Lê di eynî wextê da gerrek em bi dengekî bilind bibêjin, ”bihuşta ez ne tê de
bim bira ker û kûçik tê da vegevizin.”
Rehetî, azadî, serxwebûn, dewlet dibê ne ji bo miletên din tenê be, ji bo me kurdan jî
hebe, dibê em kurd jî wek miletên din xwedî dewleteke netewî bin, li welatê xwe
azad bijîn. Û viya bixwazin.
Li Hanîngeyê îro hewa gelkî ne xweş e, baraneka bi zirp dibare,
ewrekî giran, wek konekî reş xwe bera ser Hanîngê daye, bayekî pir zêde tê. Çûk bi çûktiya xwe ji hêlîna xwe
dernayê.
Payizê xwe baş nîşan da. dêdî dibê meriv xwe ji sermê biparêze.
Xanim seet berî 15.00´a çû neviyê me Aras ji
zarokxanê bir mal. Her danê esir, diçe 3 seetan alîkariya xanima Rojanê me dike.
Nuha ez li malê bi tenê me, min bîstekê li balkonê(şaneşînê)li barîna baranê, li beza hin cîranên
dibezin malên xwe temaşe kir.
Derew bizir(toxim) e, yek çelî dide.
Her yekê çelî bizreke, her yekê wan jî çelî dide.
Zanîn jî bizir(toxim) e. Yek sedî dide.
Her yekê sedî jî bizrek e, ew jî zanebûnê didin te û îlhamê jî didin zarokên te.
Jîrî av e, bizir(toxim) jî bi avê hişin tê, derewê jî, zanîn jî.
Qabîlîyet ax e, tu çi biçînî tu yê wê biçine; tu neçînî zexeliyên bidin ser.
Do bi şev li ser koçberên tirk û kurd min pirsek ji GROK´ê kir. Min bi kurmancî pirsîbû, wê bi tirkî bersîv da min. Ez matmayî mam, min jê pirsî:
-Min bi kurmancî ji te pirsî, te bi tirkî bersîv da min.
Çima?
Tu çi zanî ez bi tirkî zanim?*
GROK´ê ev bersîva jêr da min. Got ji ber min bi tirkî bersîv da te ez poşman im û heger tu bixwazî ezê wê bersîvê bikim kurmancî û ji nû va bişînim.
Îro jî ezê bi vê çîroka cahnimê rewşa kurdan, xêrnexwaziyan wan a li hemberî hev taswîr bikim. Di teşbîhê da xeta tune...
Li cahnimê ji bo her miletekî sîtilên(kergeyên)qîr û qitranê
cihê, cihê hatibûn danîn. Li ber her
sîtilê jî zebanîyekî zebelih wek nobetdar sekinîbû; ji bo ku nehêle kes ji sîtilê bireve.
Tiştê balkêş, li ber sîtila kurdan zebanî tunebûye.
Tirkekî ev yek meraq kiriye, sebebê vê yekê pirsîye:
-Li ber sîtila her miletî nobetdarek heye. Çima li ber sîtila kurdan
tuneye?
Gotine:
Hin hunermend, artîst, komedîyen li hemberî asîmîlasyonê, li hemberî felaketa hatiye serê miletê wan bêxem in, ew jî bi hunera xwe zarokên kurd asîmîle dikin.
Ji dêlî kurdî li ber çav û dilê kurdan, zarokan şîrîn bikin, wan bihewisînin
kurdî, bi berhemên xwe tirkî dikin zimanê wan.
Li gorî anketa Navenda Vekolînên Meydanî yên Sosyo-Polîtîk, li Kurdistana Bakur
jimara zarokên bi dê û bavên xwe ra kurdî dipeyivin ji sedî 1,3 ye.
Ma felaketeke ji viya hîn mezintir heye?
Do min gotibû belkî îro jî nikanibim tiştekî binivîsînim. Lê carnan hesabê mal û bajêr li hev dernayê. Texmîna min jî şaş derket. Îro kanim sîsa aktîv bim.
Min çer kompîtora xwe vekir parvekirina mzmoate Mîkaîl Bulbul bala min kişand.
Gava min xwend kizînî bi dilê min ket.
Navenda Vekolînên Meydanî yên Sosyo-Polîtîkê li 23 bajaran (Amed, Batman,
Stenbol, Wan, Ankara ...) anketek li ser halê kurdî dereca asîmîlasyonê
çêkirîye.
Gelî xwendevanên hêja, îro mazereteke min hebû, min nikanîbû tiştek binivîsanda. Belkî sibe jî nikanibim binivîsînim.
Wek prensîb ez xwendevanên xwe bê agahdarî nahêlim. Bimînin di nava xêr û xweşiyê da.
Ji Dîogenes pirsîne, ”geleo barê dinyayê yê herî giran çi ye?
Dîogenes gotiye, ”hilgirtina merivekî cahil.”
Fêrbûn, zanîn buha ye, lê cahilî buhatir e.
Merivê cahil xwe pir zane dizane, tiştekî meraq nake.
Merivê cahil qedrê azadiyê, demokrasiyê nizane, çimkî cahil e.
Cahilî, nezanî xerabtir ji xizaniyê.
Ji kerran ra def, ji koran ra çira, ji cahilan ra gotin bêfêde ye.
Mehmet Durak Karak 30 sal e di destê dewleta tirkan da êsîr
e. Dibê di meha hezîranê da bihata berdan, ji ber dilreşî û barbariya xwe
bernedane, hîn girtîye.
Li gorî qanûnan cezayê muebetê 30 sal e, lê ew hin êsîrên kurd salekê, du salan zêde di zindanê da dihên.
Bira rezê min li nav rezan be, bira tirî li min heram be. Bira konê min li nav êlê be, bira şelta min li kerê be.
Bira dewleteke me jî hebe, bira rejîma wê ne bi dilê me be, bira serokê wê yekî dîktator be.
-Heger hûn wer his dikin, wer bawer dikin her tişt ji dest we çûye, we her tiştê xwe wenda kiriye, dibê hûn ji bîr nekin dar her sal pelên xwe diweşînin, lê dîsa jî tîk li ser nigan e û li bende rojên baş in.
Wek milet li her çar perçên Kurdistanê em di rewşeke pir zor û pir xerab da ne.
Serokê MHP´ê Devlet Bahçelîyê gurê pîr qîlê xwe nîşanî kurdan daye, dîsa gefa êrîşeke leşkerî li HSD´ê xwariye, gotiye:
”HSD di bin baskê Îsraîl da ye. HSD YPG ye. YPG girêdayî
PKK´ê ye. Dibê HSD peymana bi Şamê ra îmze kiriye bi cî bîne. Heger viya neke
bi îradeya Şamê û Anqerê midaxeleya leşkerî ewê zerûrî be.”
Dawîya derewan û hokabaziyê zû hat, tiştê bi firildaqan, bi
derewên ”pêvajoya nuh” bi dest nexistin, dixwazin bi êrîşeke leşkerî bi dest
xin.
Gelek pir pesnê Devlet Bahçelî didan, ew kiribûn kevoka aştiyê, bi
hurmeteke mezin navê vî keftarê har digirtin devê xwe.
Heger yek, carekê te bixapîne agir di mala wî keve; du cara te bixapîne, dîsa agir di mala wî keve; lê ku bû sê car, agir di mala te keve, wê demê sûc yê te ye, tu totikvala ye, te xapandin heq kiriye.
Sebebê heta nuha em kurd nebûne xwedî dewleteke serbixwe ne ji xurtî û zalimîya dijminên me tenê ye, sûcê mezin yê me ye; em, pêşiyên me bi qasî neyarên xwe ne jîr û zana bûne, em zû xapîyan e.
Îro kêfa min li cî ye, bîna min fere ye, dilê in pir rehet û bextewar e. Çimkî me kilîta xaniyê xwe teslîm kir, me perê xwe girt û em ji deynê bankê xelas bûn.
Êdî ez merivekî ne deyndar im. Ev yek hisekî pir xweş e.
Me îro kilîta xaniyê xwe da malbata xaniyê me kirîye. Wan jî perê me dan me.
Me jî pere da bankê. Em him ji deynê bankê xelas bûn, him jî bûn xwediyê kusêxekî.
