Sala we ya nû pîroz be !

"Bi hêviya ku hûn sersalên xwe bi evîn û bextewariyê bixemilînin, daxwaz û hêviyên xwe bi serfiraziya welatê xwe bikemilînin."

Ev pîrozbahiya jorîn şaira kurd ya bi nav û deng , ya dilzîz û xemxura welatê xwe û li ba min jî gelkî ezîz û giranbuha, Fatma Savcî ji min ra şandiye.

Pir kin gotiye lê gelkî xweş gotiye.

Bêyî destûra wê, ez van gotinên hingivîn û mişt hesret û evîna welatekî azad û serbixwe ne dikim mesaja malpera xwe ya 2008-an.

Bi hêviya hemû xem û xeyalên we di sala nû da bi rast bigerin û miletê kurd rastî tu bela û bobilatan neyê.

Ocalan dîsa şîret li dewleta tirk kir

Serokê PKK-ê, ”rêberê” gelê kurd û xwêrxwazê dewleta tirk Abdullah Ocalan, di hevdîtina xwe ya dawiyê da bi riya abûqatên xwe dîsa agir bera erdê da, dîsa gelek şîretên dostane li dewleta tirk kir.

Ocalan, wek her tim di vê hevdîtina xwe da jî gotiye, tu feydeyeke Tirkiyê di operasyonên li hemberî PKK-ê da tuneye. 

Divê dewleta tirk dev ji şerê li dijî PKK-ê berde, heger PKK were tasfiyekirin wê demê ewê xeta neteweperestan, xeta kesên ku dewleteke kurd ya serbixwe dixwazin.

Destê Erdogan ji Buyukanit nabe

Mideta wezîfeya Serokerkanê Tirkiyê Yaşar Buyukanit, di tebaxa 2008-an da diqede, lê destê Serokwezîr Erdogan jê nabe.

Li gor hin agahiyên Cafesiyasetê ji hin çavkaniyên nêzî hukûmetê bidest xistine, Erdogan û hukûmeta AKP-ê ji ber hemahengiya bi Serokerkaniyê ra naxwaze Serokerkan Buyukanit teqawit bibe, bi taybetî Erdogan dixwaze dema Buyukanit salek din dirêj bike.

Wezîrê tirk qetlîama êrmeniyan zimnen webûl kir

Wezîrê Parastinê yê Tirkiyê Vecdî Gonul, ji ber cahilî û ehmeqiya xwe qetlîama gelê êrmenî zimnen(bi hawakî sergirtî)qebûl kir. Ji xwe tirk tu carî tiştekî bi rehetî, wek meru î însanan qebûl nakin, ya divê meriv bi zora bi wan bide qebûlkrin, ya jî ew ji ber ehmeqiya xwe qebûl dikin.

Nimûnye herî dawî Wezîrê Parastinê Vecdî Gonul e.

Hukûmeta AKP-ê ji şerê li hember kurdan ra got dewam

Heyeta Ewlekariya Netewî ya Tirkiyê îro civîna xwe ya dawî ya sala 2007-an di bin serokatiya Abdullah Gul da pêk anî.

Di civîna îro da jî HEN,(MGK ya tirk) bi awayekî berfireh li ser têkoşîna li hember PKK-ê rawestiya û mihasebeya êrîşên dawî kir.

Piştî civînê belavokek hate belavkirin. Di vê belavokê da tê gotin ku êrîşên ser ”PKK-ê” pir serkeftî bûne û loma jî ”dema pêwîst” be divê berdewam bin.

Dewleta tirk dixwaze kurd dev ji zimanê xwe berdin û bibin tirk

Ji ber ku Serokê Belediya Diyarbekrê Osman Baydemîr, dawetnameya bi kurdî şandiye ji kesên vexwendî ra, edaleta tirk dixwaze wî 3 sal û 6 mehan di hefsê da birizîne.

Li gor ku çapemeniya kurd û tirk îro dinivîse, Serdozgerîya Cumhûriyetê ya Diyarbekrê lêpirsîna xwe ya ji ber belavkirina dawetnameyeke bi kurdî di heqê Serokê Belediya Mezin ya Diyarbekirê Osman Baydemîr de dabû destpêkirin qedand û ji bo Baydemîr 3 sal û 6 meh cezayê zindanê xwest.

Aysel Tuglukê dîsa berê tîrên xwe yê jahrî da kurdan

Ez bawer dikim hemû kurdên ku bi siyasetê mijûl dibin kêm zêde Aysel Tuglukê nas dikin.

Tugluk, jineke kurd e, ji Dêrsimê ye û berê abûkata Ocalan bû.

Tugluk, ji kontajana Ocalan di hilbijartinên 22-ê temûzê da ji lîsteya DTP-ê ji Diyarbekrê wek parlamenter hate hilbijartin û nuha xwedêgiravî li ser navê kurdan di meclîsa tirkan da ye.

Fort û êrîşkariya tirkan ji ber zeîfiya wan e

Serokerkanîya tirk di derbarê êrîşên xwe yên di 16 û 22-yê çileyê pêşîn da îro di malpera xwe da bi beyanekê belav kir.

Serokerkaniya tirk wek her tim di vê beyanê da jî ji miletê tirk ra dîsa gelkî pesnê xwe dide, dûr û dirêj qala mêranî û qehremaniya artêşê dike.

Serokerkanî îdîa dike ku wan di van herdu êrîşên xwe da li 200 hedefên leşkerî, lostîk, şargeh û nizanim çi xisitne û bi kêmanî 150-175 ”terorîst” jî kuştine.

AKP dixwaze bi sedeqeyên tirkan kurdan bikire

Bi minasebeta Cejna Qurbanê ez li Kurdistanê û li Tirkiyê(Mêrsînê) bi malbat û birayên xwe ra peyivîm.

Li ser van bûyerên dawî, êrîş û dijminatiya li Tirkiyê li hember kurdan tê kirin min ji hemûyan hin pirs kirin.

Tirk bi ramîsana Emerîka gelkî kêfxweş in

Axê bala xwe dayê ku xulam di kar û bar da qelpiyan dike. Bang kirê, di guhê
wî da got:

-Kûçik !

Kêfa xulêm gelekî ji vê xebera axê re hat. Çimkî ji bo wî ya girîng ew bû ku axa pê ra bipeyive, jê ra dibêje kûçik ya jî merheba qet negirîng e.

Kurdistan û fobiya tirkan

Ev sê roj in ku Gumruka Mersînê dest daniye ser hin malên Kurdistana Başûr ku ji Bendera Misrê hatine şandin.
Di kargoyan da 35 perçe malzemeyên ji bo rafînerîyên petrolê hene. Ji ber ku adresa kargoyê û di belgeyên wê de navê ”Kurdistanê” hatiye nivîsîn, loma jî bepirsiyarên Gumruka Mêrsînê gelkî tirsiyane, ketine panîkî û tavilê dest danîne ser kargoyê û nehîştine malzeme ji gumrukê derkeve.

Zebeşê bêdendik

Ji sedî 93-ê jinên tirkan tu carî nebûne xwedî pasaport
Li gor ankêteke van rojên dawî, li Tirkiyê ji sedî 93-ê jinên tirkan bê pasaport in û di jiyana xwe da jî tu carî nebûne xwedî pasaport û neçûne welatekî din nedîtine.

Diyaneta tirk nimêja li ser miriyan jî li kurdan qedexe dike

Esas min nêt hebû ku vê roja bimbarek tiştekî nenivîsim û we xwendevan hinekî rehet bihêlim.

Hema ji bo rojekê be jî zulm, zalimî û hovîtiya tirkan û dewleta wan ranexim ber çavên we û kul û derên we zêde tevranekim.

Lê mixabin mêrikan nahêlin, neheqiyên wiha li gelê me dikin ku hema bi qasî serê derziyê jî xîret û namûs bi meriv ra hebe, meriv nikane bê deng bimîne.

Rayên kurdan bûn bombe û bi ser wan da barî

Xwendevanên hêja, sibe Cejna Qurbanê ye, roja kêf û şadiyê ye. Lê wek gelek kurdî, di vê şeva bimbarek da ez jî ne kêfxweş û dilşa me. Ez gelkî xemgîn û dilbikul im.

Dewleta tirk ya xwînxwar û zalim îsal jî nehîşt miletê kurd yê mezlûm û bindest wek her miletî di nava aştî û aramiyê da, bê şîn û girî cezna xwe pîroz bike.

Mesûd Barzanî: Xwîna gelê kurd hewqasî ne erzan e

Wek dihat payin, li hember êrîşa tirkiyê ya asmanî protestoya herî xurt ji teref Serokê Kurdistanê Mesûd Barzanî ve hat nîşandan.

Serokê Kurdistanê Mesûd Barzanî, do di civîneke çapemnîyê da êrîşa artêşa Tirk ya balafiran bi xurtî û bi gotinên gelkî giran şermezar kir.

Miletê tirk ji însaniyetê dûr dikeve

Min bala xwe dayê miletê tirk îro pir dilşad û bextewar bû. Çimkî artêşa wan do bi şev bi rengekî bêbext û çeqelwarî 9-10 keç û xortên kurd yên ku ji ber zulm û zora wan reviyabûn serê çiyan kuştibûn û çend heb jî birîndar kiribûn. Civata tirk bi vê qehremaniya artêşa xwe gelkî serbilind bû.

Êrîşkariya tirkan ji tirsê ye

Destên generalên tirk dîsa di xwîna kurdan geriya.

Berbanga vê sibehê seet li dora 02:00-an hêzên asmanî yên artêşa Tirkiyê bi dehan balafirên şer deverên ser sînor, çend gundên Kurdistana Federe bombebaran kirin. Di vê bombebarana balafirên tirk da li gor agahiyên çapemeniyê jineke kurd şehîd ket, çar kes birîndar bûn, gelek gund û dibistanek jî hatin wêrankirin.

Hukûmeta Kurdistana Federe, êrîşa dewleta tirk, kuştin û birîndarkirina xelkê sivîl bi xurtî şermezar kir.

Kurd ji kêfan hustuyê xwe li ber ereban xwar nakin

Li ser gilî û gazinên birayê Pale yên ji serokên kurdan çend gotin.

Birayê Pale, rohniya çavê min, ez gilî û gazinên te fêm dikim. Ez jî wek te li ser goştê xwe hûr dibim û di rûnê xwe da diqijilim. Ez pir pê diêşim ku kurd hewqasî ji ereban ra dikin pişo pişo.

Lê dema meriv rewşa kurdan baş analîz dike, mriv dibîne ku kurd mecbûr in. Kurd ji kêfan naçin li ber ereban nagerin. Kurd viya ji mecbûrî dikin.

Ji ber ku kurd bê xwedî û bê pişt in, çarhawêlî kurdan çembereke ji êgir e, di rojeke xerab da dereke ku berê xwe bidinê, xwe lê bisitirînin tuneye.

Jixwe sebê ku kurdan heta nuha nikanîbûne welatê xwe rizgar bikin jî ev e. Gava kurdan li beşekî welatê xwe zora dijminê xwe birine, du dijminên din lek bi lek çûne gazî û hawara dijminên wan.

Kurd li hember sê dêwên herêmê şer dikin.

Dîrok şahid e, bêyî kurdan, tu miletekî din nikanîbûye li hember van hersê dêwên herêmê xwe ragirin û wek milet wenda nebin. Bêyî kurdan hemû miletên din wek çortên helandine û kirine pişêfk.

Li herêmê tenê kurd wek kela Diyarbekrê nehedimîye û heta nuha li ser nigan maye. Ev yek mêrxasî û meziniya miletê kurd nîşan dide.

Van "hersê dêwên herêmê" ne bi hêzên leşkerên xwe yên bi milyonan û ne jî kultur û çandên xwe nikanîbûna zora vî miletê mêrxas û esîl bibin. Em kurd divê vî aliyê meselê jî bibînin û bi liberxwedanên bav û kalên xwe gelkî serbilind bin.

Wek tê dîtin, ne tirk, ereb û faris tenê, cîhan li kurdan hatiye hev, dijmin ne yek e, ne dudu ye. Li cîhanê kes nabêje, wele mafê kurdan jî heye wek her miletî bibin xwedî dewleteke serbixwe.

Tu dewlet vî mafî wek heqekî kurdan nabîne.Bala xwe bidê, ji Emerîka bigre heta bi Yekîtiya Ewrûpa, (Rûsya, Sirbîstan û Girekî ne têda) her kes bi xurtî piştgiriya serxwebûna Kosovayê dike. Kosavî bi xwe li ortê tunene, cîhan serxwebûna wan dixwaze.

Ma kosoviyan bi qasî kurdan xebat kirine, xwîn rijandine?

Na, mesele lêhatine, ji wan ra lê hatiye.

"Xwediyên dinyayê" dixwazin sirban basko bikin, loma jî ewê Kosovayê bi hawakî ji sirban bistînin.

Lê dema dor tê kurdan, ne dijmin tenê "dost" jî li dij in, her kes dibêje nabe ku kurd ji Îraqê veqetin.

Dema kurd ji Îraqê veqetin ewê Şerê Cîhanê Yê Sêyem derkeve.

Yanî bi kurtî ev tişt, bindestî jî, serxwebûn jî bi hêzê dibe.

Mixabin hêza kurdan jî tuneye ku guh nede kesî û bi ya dilê xwe bike.

Hemû dewletên cîran wek gurên devbixwîn ên ku xwe da bin ber berxekî li ber makê, xwe dane ber kurdan û dixwazin wan bixwin.

Îcar ji bo ku gurên har yên devbîxwîn wan nexwe kurdên reben ji mecbûrî hustuyê xwe li ber Emerîka û ereban xwar dikin.

Dibe ku hin caran kêmasî û şaşiyên serokên kurdan jî hebin, lê meseleya esasî ne ev e. Mesele dijminên kurdan pir in û ji kurdan gelkî xurttir in.

Û dostên wan yên ji dil û can jî tunene.

Yên hene jî pir ne saxlem in, dostên menfeeta xwe ne, meriv nikane zêde baweriyê pê bîne.

Dostê kurdan wek dîwarê ji tepika ye, dema baran bibare meriv nikane pişta xwe bispêrê.

Tiştê Qedafî ji bo kurdan dixwaze kurd ji bo xwe naxwazin

Hûn werin liv ê ecêb û li vê sosiretê binêrin, titştê Qedafî ji bo kurdan dixwaze, kurd ji bo xwe naxwazin.

Do êvarê heyetek ji partiyên kurdên başûr çûn Serokê Libyayê Muamer Qedafî li Parîsê ziyaret kirin. Qedafî, di hevdîtinê da careke din piştgiriya xwe bi doza gelê kurd ya serxwebûn û azadiyê ra dubare kir û wiha got:

Generalê tirk: Civak bê şivan û bê kûçik îdara nabe

Generalê teqawit Osman Pamukoglu, îro li Unîversîteya Stenbolê ya Teknîkê konferansek da xwendevanên zanîngehê.

Xwendevanekî li hin dîtinên Pamukoglu yên yekalî rexne girt û ji generalê teqawit mesela kurd pirsî, got:

Kurdekî rêberê dijmin

Min îşev di kanaleke tirkî da bîstekê li Dengir Mîr Mehmet Firat Cîgirê Serokê Ak Partiyê guhdarî kir. Dengîr Mîr Mehmet Firat kurdekî berfiratî, ji Semsûrê, ji qeza Kexteyê ye.
Dengîr, nuha ji AKP-ê parlamenterê Mêrsînê ye.

Referandûma Kerkûkê ma rojeke ne diyar

Di nivîsa xwe ya do da min gotibû ku bi îhtîmaleke mezin referandûma Kerkûkê û bicîanîna Madeya 140-î ewê were taloqkirin. Di vî warî da sinyala herî cidî îro ji serokê Kurdistanê birêz Mesûd Barzanî hat.

Serokê Kurdistana Federe birêz Barzanî, îro di axaftina xwe ya li Konferasa Cîhanî ya Xwandina Bilind a Iraqê da li ser madeya 140-î jî rawestiya û di vî warî da wiha got:

Wezîrê Derve yê Tirkiyê: Me referandûma Kerkûkê neda çêkirin

Êdî baş diyar bû ku referandûma Kurkûkê ewê careke din jî were taloqkirn.

Li gor destûra Îraqê divê di 31-ê vê mehê da referenduma Kerkûkê bihata kirin. Do Komisyona Bilind ya Madeya 140-î rapora xwe pêşkêşî Parlamentoya Kurdistanê kir. Min li rapora komisyonê û li minaqeşeyên li ser wê guhdarî kir. 

Li ser daxwaza tirkan nexşeya Kurdistanê hat qedexekirin

Tirkan nexşeya Kurdistanê li Kurdistana azad qedexe kirin.

Çavê me hemû kurdan ronî be, tirkan piştî Tirkiyê û Kurdistanê Tirkiyê, li Kurdistana azad jî bikaranîn û bidardekirna nexşeya Kurdistanê li kurdan qedexe kirin.

Ez îro xwe sûcdar his dikim !

Min îro çûna civîneke gelkî girîng û gelkî manîdar ji bîr kir. Kitêbxaneya Kurdî li Swêd, îro deh saliya xwe bi programeke gelkî dewlemend pîroz dikir û ez jî hatibûm vexwendin. Û min gotibû ku erê, ezê bi kêfxweşî werim.

Lê min ji bîr kir, ez neçûm...

Bi qusandinê kûçik nabe tajî

Wezîrê Hawîrdorê Kurşat Tuzmenê mahcir, îro di axaftina xwe ya meclîsê da li nav çavên parlamenterên DTP-ê nêrî û wek çeqelekî kuçan got:

”Du rastî hene. Yek jê, hevalên me yên kurd, birayên me yên bi şeref in. Rastiya din, PKK rêxistineke bêşeref ya terorê ye. Em vê cudahiyê dixwazin, divê ev cudahî were kirin. Divê rastî wiha were gotin.”

Tirkiye dîsa ji dawiyê da bû yekem

Ez dixwazim îşev jî li ser civata tirk qala du lêkolînên pir girîng bikim. Dema meriv lêkolînên bi vî rengî dibîne, meriv baştir fêm dike kû Tirkiye çima hewqas paşdamayî ye.
Li gor lêkolîneke OECD-ê (Rêxistina Pêşketina Aborî û Hevkariyê ya Cîhanê)ya li ser bingehê notên xwendevanan hatiye çêkirin Tirkiye dîsa wek her tim ji dawiyê bû welatê duyem. Li gor vê lîsteya OECD, Meksîka bûye welatê herî dawî û Tirkiye jî ji dawiyê da bûye hêduyem.

Lêkolîna OECDE li ser bingehê fêmkirina xwendevanan ya ”metnên nivîskî”, ”matamatîkê” û ”ilim” hatiye amadekirin. OECD notên xwendevanan yên dibistanê ji lêkolîna xwe ra kiriye bingeh. Di vê lêkolîn û lîsteya OECD da xortên Fînlandiya yên 15 salî di nava 30 welatî da bûne yekem. Meksîka bûye 57-mîn yanî welatê herî dawî û Tirkiye jî bûye 56-emîn.
Yanî Tirkiye dîsa wek bergîra Hecî Bahrî li dawiya hemû hespan maye.
Lêkolîn li 57 heft welatên ku ji sedî 90-ê ekonomiya cîhanê temsîl dikin û bi 400 hezar xortî ra haiye çêkirin. Ji van 57 welatan, 30 welat endamên OECD ne. Loma jî ev lêkolîn gelkî girîng e.
Nizanim çima, lê qet nayê bîra min ku tirk di tiştekî baş da bûbin yekem. Heta nuha tiştekî wiha min ne dîtiye, ne bihîstiye û ne jî di derekê da xwendiye.
Bi qasî tê bîra min Tirkiye di tiştên pîs û xerab da tim ya yekem e ya jî duyem e. Yanî di beşê pîsî, xerabî, nerindî, dizî, sextekarî, qewadî, eroînfiroşî û karên wiha da tim di rêza pêşî da ye. Di van waran da tirk, li cîhanê gelkî bi nav û deng in, xwedî şohreteke mezin in.
Lê di tiştên baş da, di îcad û kişfan da, di dana heq û huqûq da, di hebûna demokrasî û azadiyan da, di pêşketinên ilmî da welhasil di hemû başî û rindiyan da tim li dawiya her kesî ne. Û serokên dewleta tirk jî wek ku ew ne li pey her kesî bin, dibêjin ”Tirkiye dewleteke mezin e”!
Malneketno ma hûn ji dewleteke wiha paşdamayî, miletekî wiha nezan, bê sinet û bê marîfet ra çawa dikanin bibêjin ”mezin”?
Qey hûn fedî nakin?
Hûn nikanin di hemû dîroka dewleta xwe da yek nimûneyê jî bidin ku Tirkiye di îcad û tiştekî baş da li cîhanê bûye yekem.
Ez dixwazim nimûnyeke din jî bidim.
Çendakî berê min di rojnameyeke tirk da xwendibû. Li gor lêkolîna zanîngeheke Tirkiyê, yekî japon salê 25 kitêban, yekî swêdî salê 10 kitêban, yekî fransiz salê 7 kitêban dixwîne. Lê yekî tirk salê kitêbekî jî naxwîne. Dibe ku hûn bawer nekin lê rast e, li Tirkiyê ji her 6 tirkî ra kitêbek dikeve.
Yanî meriv dikane bibêje ku Tirkiye welatê cahilan e.
Namik Kemal dibêje, heywaniyeta însan bi xwarinê, însaniyeta wî jî bi xwendinê qaîm e.
Diyar e camêr hîn wê demê miletê xwe(tiştê ez dizanim ew jî ne tirk e) nas kirye, loma jî ev gotina wecîz gotiye.
Ê merivê ku di jiyana xwe da kitêbekê jî nexwîne, du-sê zimanê biyanî nizanibe, heta mirinê nebe xwedî pasaportekê, dinyayê nebîne helbet wek bergîran ewê li dû xelkê bimîne.

Tirkiye welatekî sosiret e

Serekerkanê Tirkiyê Yaşar Buyukanit, li ser hin pirsên rojanamevanan yên derbarê kuştina
Gerîllayên PKK-ê da wiha got:
"Belê terorîst jî dimrin. Dixwaze bira dehhezar(10.000) terorîst bimrin, lê dibê yek Mehmetcîk(yanî yek leşker)jî şehîd nekeve."
Wek tê dîtin, dilekî bê ûjdan û bê merhemet ji destên pîskopatekî destbixwîn jî xerabtir e. Serekerkanê Artêşa Tirkiyê Buyukanit, ji însanekî bêtir, wek cenewarekî bêhest difikire.

Mirin

Mirin, gotineke qet ne xweş e.

Pir xerîb e, meriv çi bike jî pere nake, jiyan tu carî bi dilşadî naqede.

Yanî dawiya her kesî, bi rengekî bê îstîsna tim xerab diqede.

Ev jî trajediya jiyanê ye.

Deklarasyona KCK-ê gaveke pir baş e.

Konseya Birêvebir ya KCK-ê(Koma Civakên Kurdistanê) û Dîwana Serokatiya Kongreya Gel, ji bo çekdanîna hêzên gerîlla û çareserkirna mesela kurd do (1/12)deklerasyoneke 7 maddeyî pêşkêşî bîrûraya giştî kirin.

Di deklarasyonê da ji bo ziman û kultura kurdî serbestî tê xwestin.

Ocalan: Li dijî me dewleteke kurd ava kirin

Serokê PKK-ê û rêberê gelê kurd Abdullah Ocalan, di hevdîtina xwe ya dawî da(30/11-07)dîsa bal kişandiye ser tahlûkeya dewletbûna kurdan, dîsa aqil daye dewleta tirk, dîsa gelek şîretên hêja li dewleta tirk kirye û xwestiye ew baş guh bidin dîtin û pêşniyarên wî. Divê MIT-a dewleta tirk baş li wî guhdarî bike, dema neke dewleta tirk ewê zirarê bibîne.

Li gor Ajansa Nûçeyan a Firatê(ANF) Ocalan, di hevdîtina xwe ya dawî da li ser hin bûyerên girîng ev dîtinên jêr aniye zimên:

Li ser giliyê DTP-ê Emerîka gav paş da avêt

Sefîrê Emerîka yê Anqerê ewê îro bi serokê ODP-ê Ufuk Uraz û çar parlamenterên kurd yên AKP-ê ra xwarinek bixwara û li ser mesela kurd û PKK-ê li dîtin û pêşniyarên wan guhdarî bikira.

Lê ev civîn îro ji nişka ve ji bo demeke ne diyar hate taloqkirin.

Li gor nûçeyên di çapemeniyê da belav bûne Sefîrê Emerîka Ross Wîlson, yeko yeko li kesên ku ewê beşdarî xurîniyê bibûna geriya ye û xebera îptalbpûna civînê daye wan.

Bêyî Ufuk Urasê çerkez, parlamenterê AKP-ê yê Batmanê Mehmet Emîn Ekmen, parlamenterê AKP-ê yê Sêrtê Mehmet Yilmaz Helvacioglu, parlamentera AKP-ê ya Wanê Gulşen Orhan û parlamenterê AKP-ê yê Şirnexê Abdullah Velî Seyda ji bo xurîniyê hatibûn vexwendin.

Li gor hin îdîayan di rojên pêş da bi hin kesên din ra jî civînên wiha ewê werin çêkirin.

Lê helbet heger kurd bihêlin. Ji ber ku her kurd dixwaze Emerîka bi wî ra jî rûne.

Tiştê balkêş, ji tirkên kemalîst û nîjadpereset bêtir(bêyî nameyeke komela generalên teqawit ji tirkan kesî dengê xwe dernexist)hin endamên DTP-ê ji bo ku ew jî nehatine vexwendin reaksiyonek mezin nîşan dan û ji bêdengiya hukûmetê gazin kirin.

Serokê Grûba Meclîsê yê DTP-ê Ahmet Turk, li hember vê însîyatîfa Emerîka xwe gelkî aciz kir û got:

”Ji hukûmetê deng dernakeve, Emerîka hevdîtinan dike. Emerîka bi erkeke taybet dikeve dewrê, ev yek li hember Tirkiyê bêhurmetî ye. Emerîka viya li ser navê kê dike?”

Sirri Sakik jî wek Ahmet Turk aciziya xwe nîşan da û got, ”çima hûn bi wan ra eşkere lê bi me ra bi dizî dipeyivin?”

Sakik dibêje, emerîkiyan bi wî ra jî hevdîtinek kiriye lê ev yek bi dizî bûye. Ji ber ku ya wan bi dizî û ya kurdên din eşkere ye loma jî qebûl nakin.

Yanî çi ferq dike, ha bi dizî, ha eşkere?

Ya mihîm wa ye bi we ra jî rûniştine.

Lê diyar e derdê Turk û Sakik ne ev, derdê wan çima bi kurdên din ra jî rûdinin?

Gotinek me kurdan heye, dibêje ”kurmê darê ne ji darê be, dar narize.”

Bala xwe bidinê, ji dewletê ra dibêjin çima hûn dihêlin Emerîka bi kurdan ra rûne?

Nuha Ahmet Turk, ji Emerîka ra bigota, ”çima hûn bi me ra jî rûnanin ?” û ji ber vê yekê xwe aciz bikira meriv fêm dikir û heta meriv dikane heq jî bidê.

Lê rexneya wî ne di vê çarçewê da ye, ji Emerîka ra dibêje, çima hûn bi karekî wiha radibin?
Vê hewildana Emerîka ”li hember Tirkiyê wek bêhurmetiyê” dibîne. Û dixwaze dewleta tirk bêdeng nemîne.

Malneket ma şerf û hurmeta dewleta tirk bi te ketiye?

Tu çima xwe aciz dikî?

A tiştê meriv pê diêşe ev e.

Xwdêgiravî ev biaqilê malê ye!

Ji bo ku bi te ra jî rûneniştiye rexne bike, lê nebîje tu çima bi karekî wiha radibe, nebêje ev yek li hember Tirkiyê ”bêhurmetî ye”!

Wek tê zanîn Emerîkiyan heta nuha belkî deh caran bi Ahmet Turk û hevalên wî ra hevdîtin wiha pêk anine, bêyî ku bi kurdên din ra jî rûnin û dîtinên wan jî bigrin.

Û ji ber vê yekê jî tu kesî giliyê Emerîka bi dewleta tirk nekiriye.

Ya girîng ne ew e ku Emerîka bi kê ra rûdine, ya girîng dixwaze alîkariyeke çawa bike, ji bo kurdan ji Tirkiyê çi dixwaze?

Yanî armanc û naveroka hevdîtinan girîng e.

Ji xwe li alî din jî derket ortê ku hemû kesên beşdarî civînê bûne gotine, tunebûna DTP-ê kîmasiyeke, divê ew jî bihatana vexwendin.

Yanî bi qasî ku DTP li dijî kurdên din e, kurdên din li dijî wan e.

Lê di netîcê da wa ye giliyê DTP-ê pere kir, Emerîka gav paş da avêt, civîn îptal kir.

Yanî nuha çi kurk li Ahmet Turk û Sirri Sakik bû?

Serokê Kurdistanê hîn jî ne diyar e
Sebebê nediyarbûnaSerokê Kurdistanê Mesûd Barzanî îro jî baş nehat fêmkirin. Do rojnamevanekî tirk nivîsîbû, gotibû min ew li Îtalyayê li otêlê dîtiye. Dû ra ew û heyeta xwe çûne dikaneke gelkî meşhûr û ji xwe ra kinc kirîye.

Lê kurdan bi xwe heta nuha resmî tiştek negotine.

Tenê îro Serokê Hukûmeta Kurdistanê Nêçîrvan Barzanî, di hevpeyvîna xwe ya bi rojnameya Kurdistanî Niwê da dibêje, ”Serokê herêmê jî ku êsta be ziyareteke zor zor şexsî le derewe ye.”
Lê nabêje li ku ye û ewê kînga vegere?

Divê kurd ji bo rojên pêş amade bin

Ambasadê Emerîkayê yê Anqerê Ross Wilson û du endamên Kongreya Emerîka do bi çend siyasetmedarên kurd yên ne DTP-yî ra civînek li ser pirsa kurd û rewşa PKK-ê pêk anîn. Bê guman ev însîyatîv gelkî girîng e.

Li gor xeberên çapemeniyê, serokê KADEP-ê Şerafettin Elçî, Serokê Hak-Parê Sertaç Bucak, parlamenterên AKP-ê yên Diyarbekirê Ihsan Arslan û Abdurahman Kurt, yê Sêrtê Afîf Demîrkiran, ji CHP-ê Mesud Deger û parlamenterê kevn Haşim Haşimî beşdsarî civînê bûne.

Piştî civînê ambasadê Emerîka yê Anqerê Ross Wilson got:

“Endamê Kongireyê Chris Shays, dixwaze dîtinên siyasetmedarên kurd yên derbarê PKK-ê û mesela kurd da bibihîze û li pêşniyarên wan guhdarî bike. Ji bo vê jî, berî gera xwe ya Kurdistanê bi van şexsiyetên kurda ra sohbetek kir.”

Ji beyan û agahiyên ku heta niha li ser civînê di çapemeniya tirk û kurdan da belav bûne, meriv fêm dike ku heyeta Kongreya Emerîkî dixwaza bêyî DTP-ê raya kurdên bakûr ya li ser PKK-ê, riyên çareseriya mesela kurd û operasyona li derveyî sinorê Tirkiyê bizanibe, dîtin û rayên wan yê di van waran da fêr bibe.

Heyet, piştî gera xwe ya Diyarbekir, Cizîr û Silopiyê dûra jî ewê here Kurdistana Federe û li wir jî hin hevdîtinan pêk bîne.

Dîsa li gor îddîayên medya tirk, ambasadê Emerîka Ross Wîlson, sibe jî (roja pêncçemiyê)ewê bi Serokê ODP-ê Ufuk Uras, çar parlamenterên AKP-ê yên din ra jî(Mehmet Emîn Ekmen-Batman-, Mehmet Yilmaz Seydaoglu –Sêrt-,Gulşen Orhan-Wan-, Abdullah Velî -Seyda -Şirnex-) hevdîtinê pêk bîne û li wan jî guhdarî bike.

Diyar e di rojên pêş da ewê li Tirkiyê û li Kurdistanê hin bûyerên nuh yên xêrê rû bidin. Ziyareta endamên Kongreya Emerîkî ya Tirkiyê û Kurdistanê û hevdîtinên bi hin siyasetmedarên kurd ra îşareta hin rûdan û bûyerên nuh in.

Erê berê jî ambasadê Emerîkayê tim yekcarnan diçû Kurdistanê û li hin kurdan guhdarî dikir. Lê însîyatîfa îcar hinekî cihê ye, berê tim diçûn ba serokên belediyan, berpirsiyarên rêxistinên meslekî û sivîl, li dîtinên wan guhdarî dikirin.

Lê îcar neçûn yek DTP-yî jî nedîtin. Di siyaseta Emerîka da ev tiştekî nuh e, berê bi kesên nêzî PKK-ê ra jî rûdiniştin, miheqeq serokên belediyan ziyaret dikirin. Lê îcar DT P li derî vê hîştin. Meriv dikane viya wek bertîleke ji tirkan ra qebûl bikle. Lê li alî din di vê rewşê da sûcê DTP-ê jî pir e. DTP ji bin emreê Ocalan dernakeve. Heger DTP, dev ji vê siyaseta xwe bernede Yekîtiya Ewrûpa jî di rojên pêş da ewê eynî miameleyê bi wan ra bike.

Tiştekî din yê nuh jî, di vê ger û hevdîtinên emerîkiyan da îcar ne hukûmetê û ne jî çapemeniya tirk, zêde êrîşî nebirin ser. Çapemenî pir bi kibarî qala ger û hevdîtinên heyetê dike.

Ev jî tiştekî nuh e. Diyar e ji jor wiha emir girtine.

Tehdîda operasyona tirkan blof derket, balona wan zû teqiya.

Wek tê zanîn, heta du hefte berê jî gelek kurd ketibûn hev û digotin tirkê êrîşî Kurdistana Federe bikin. Min çend caran nivîsî û got, blof e, nikanin tu jahrê jî bixwin. Texmîna min rast derket.

Helbet gelkî baş bû ku tehdîda wan vir derket.. Kurd û emerîkiyan wek Sûriyê ev blof ”nexwarin” û restê tirkan qebûl kirin.

Piştî ku tirkan fêm kirin ku ewê bi gefan nikanibin tiştekî ji kurdan û emerîkiyan bigrin, loma jî dest bi siyaseteke nuh kirin. Nuha jî qala ”îzolekirina” PKK-ê dikin. Tu dibê qey berê ji bo vê nedixebitîn.

Propagandeya operasyonê û ewê dinyayê li kurdan teng bikin êdî qediya. Di rojên pêş da ji dêlî operasyon û şer, pir ne dûr e ku hin gavên xêrê werin avêtin. Însîyatîva Emerîka îşareta vê yekê dide.

Lê di çepha PKK-ê da ewê gelek tevlihevî û teşxele derkevin. Divê DTP bikanibe ji bin însîyatîva Ocalan derkeve û di saha siyasî da wek partî rola xwe bilîze. Dema wiha neke ewê rû bi rûyî gelek gelşan bibe. Boykota Emerîkiyan ji bo wan xebereke ne baş e.

Helbet ji bo kurdan jî îzolebûn û bêînsîyatîfmana hêzeke hewqas mezin ne baş e. Ev yek bîna tirkan jî fireh dike.

Krîterên Anqerê

Ne hemû, lê kêfa hin xwendevanan ji pêkenînên min ra tê. Min ji çend heban meylên pesindariyê girtin. Ji ber vê yekê jî ez îşev jî ji bo xatirê wan, van her çar pêkenînan dinivîsim. Ez hêvî dikim bi dilê we be..

Heyran ev milet jî ecêb e! Ji meriv ra nanivîsînin ku meriv bizanibe ji çi hez dikin û ji çi heznakin?

Bira îşev jî wiha be.

Krîterên AnqerêSerokwezîrê Tirkiyê Tayyip Erdogan, di civîna bi endamên partiya xwe ra li ser endametiya Tirkiyê ya Yekîtiya Ewrûpayê(YE) dipeyivî û agahdarî dida.

Erdogan, di dawiya axaftina xwe da dengê xwe hinekî bilind kir û bi awirê çaqokêşekî Kasimpaşayê got:

-Heger Tirkiyê negrin Yekîtiya Ewrûpayê emê jî navê Krîterên Kopenhagê bikin Krîterên Anqerê.

Kalekî kurd li li dawiyê rûniştibû, rabû ser piya, gotina wî birî û got:

-Ez benî, piştî ku te ”krîter” bi cî neanîn tu çi navî lê dikî lê ke, qet ferq nake! Tu pir mêr î bibêje Krîterên Anqerê ewê ji yên Kopenhagê baştir û pêşdetir bin.

Şerê ji bo tiştê li ba meriv tuneDi civîneke NATO da, Serbazekî Tirk ji serbazekî Îngilîz ra got:

-Hû mêrikê Îngilîz tenê ji bo peran şer dikin. Derdê we tenê pere ye. Lê em Tirk ji bo şan û şerefê şer dikin, ji bo me pere qet ne girîng e, şan û şeref ji peran girîngtir e.

Serbazê Îngilîz keniya û got:

-Ê weha ye. Her kes ji bo ku bibe xwediyê tiştê li ba wî tuneye şer dike.

Satilmiş û heba garis

Satilmiş Dîlbazê tirk xwe wek heba garis didît, digot qey ew hebek garis e. Demeke dûr û dirêj di nexweşxaneya aqil da tedawî bû û dû ra jî tabûrcî kirin. Tixtoran jê ra gotin, êdî tiştekî te nemaye.

Satilmiş got baş e û ji nexweşxaneyê derket û çû. Lê piştî çend deqîqeyan dîsa bi lez vegeriya nexweşxaneyê û çû li ser ciyê xwe rûnişt.

Tixtoran gotin:

-Xêr e, tu çima paş da vegeriya?

Satilmiş got:

-Li derî nexweşxanê rastî mirîşkan hatim.

Tixtoran gotin:

-Kurro ne êdî tu ne heba garis î ha… Ma tu vi ya nizanî?

Satilmiş keserek kûr kişand û got:

-Erê ez dizanim, lê gelo mirîşk jî dizanin?

Tirk û Endametiya Yekîtiya EwrûpaSal 2050 ye. Serokê Komisyona Yekîtiya Ewrûpa li oda xwe rûniştiye û dixebite. Alîkarê wî ji nişka ve bi heyecaneke mezin ket hundur û got:

-Tirkiyê hemû daxwazên me bi cî anîn. Ma emê bikin endam?

Serokê YE got:

-Na heyran, hîn nabe. Here bibêje dive hemû tirk îngilîzî fêr bibin.

Alîkarê serok got:

-Pênc sal berê ev wezîfa xwe jî anîn cî. Êdî hemû tirk îngilîzî fêr bûne. Ma qey te ji bîr kir?

-Ê wê demê bira navên Satilmiş(yê hatiye firotin, xwefiroş), Dîlbaz û Done, fîncan, Ayşe Donsuz(yanî Eyşa bê derpê)werin qedexekirin.

Alîkarê serok got:

-Di sala 1005-an da dev ji van navan berdan. Êdî hew van navan li zarokên xwe dikin.

-Kurro bira dev ji xwarina hûr bûbbaran berdin. Bibêje xwarineke pîs e, ne li gor normên Ewrûpayê ye.

Alîkarê reben dîsa bi hustuxwarî got:

-Ji sala 2040-î vir da dev jê berdane.

Li ser vê serok hinekî fikirye û gotiye:

-Ê wê demê Yekîtiya Ewrûpa belav bikin çêtir e. Çimkî dema bibin endam ji xwe ewê pê da birrîn û xera bikin. Hema em bi destê xwe belav bikin baştir e.

Bûne parlamenter lê newêrin bibêjin em kurd in

Erdogan, çend roj berê di civîneke partiya xwe da ji bo ku ji cîhanê ra bibêje kurd xwedî hemû mafî ne, gotibû ”Di nava partiya min da 75 parlamenterên kurd hene.”

Erdogan berê jî carê, di vê serdana xwe ya dawî ya Emerîka da di civîneke çapemeniyê da ji bo ku nîşan cîhanê bide ku li Tirkiyê neheqî li kurdan nebe, hemû mafên wan hatiye dayin, eynî propaganda kiribû û gotibû di nava AKP-ê da 75 parlamenterên kurd hene.

Berdevkê partiya nîjadperest MHP-ê Mehmet Şandır, rexne li van gotinên Erdogan girt û got:"Ev gotin şaş e. Di têkoşîna li dijî terorarê da dîtineke seqet e. Di Qanûna Bingehîn û qanûnên din da bi tu hawî tarîfa parlamenteriya kurd, hemwelatiyên kurd tuneye. Îdîakirina hebûna vê ya jî îfadekirina vê cudakarî ye.”

Helbet faşîstekî wek Şandir ewê wiha bibêje, ewê nexwaze kes gotina kurd jî bigre ser zimanê xwe.

Meriv vê fêm dike.

Tiştê meriv diqeherîne bêdengî û pepûkiya Xwedê giravî ”75 parlamenterên kurd” e, yek jî newêre bibêje:

-Law ma qey derew e, helbet em kurd in! Ma qey em jî rabin wek te eslê xwe înkar bikin, xwe bikin tirk?

Diyar e insan carê dest ji ber xwe berde, carê xwe pîs û bêşeref bike êdî tehamulî her babet azar û heqaretê li dilê xwe dixe.

Bifikire, Xwedêgiravî bûye parlamenter lê hîn newêre bibêje ez kurd im.

Parlamenteriya wî bertîla înkara eslê wî ye.

Ji bo parlamenteriya xwe kurdayetiya xwe, esl û feslê xwe înkar dike û ”şewqeyê tirkîtiyê” dide serê xwe.

Tirk mêrikan tu kursiyê belaş nadin kurdan, berê rezîl û bêheysîyet dikin û dûra dibêjin:
-De nuha kerem ke rûne!

Mesela Mesûd Barzanî îro jî zelal nebûMesela betabûna Serokê Kurdistanê birêz Mesûd Barzanî, îro jî zelal nebû. Tirkan çend tiştên virên ser masê nivîsîne lê derew in. Ji xwe ji ber vê xebera derew, peyamnêrekî tirk (peyamnêrê ajansa nûçeyan ya Tirkî IHA/Ihlas Haber Ajansi) yê bi navê Sadik Kahraman ji Kurdistanê hate derxistin.

Sadik Kahraman do di xebera xwe da gotibû, ”Serokê Kurdistanê Mesûd Barzanî, li gel Murat Karayilan û Cemîl Bayik di ser Tirkiyê ra derbasî Italyayê bûne. Sadık Kahraman îro ji Kurdistanê hate derxistin.

Lê ne telewîzyonên û ne jî malperên wan di vî warî da tu tiştekî nabêjin. Tiştekî pir xerîb e!
Mi îro di telewîzyonan da bala xwe baş da şêl û tevgerên kesên berpirsiyar, min şêl û tevgera tu kesî da tu anormaliyeke his nekir. Fena ku her tişt normal be û tu bûyereke cidî neqewimî be.
Hêviya meriv jî ew e ku îddîa “birîndarbûnê” derew be.

Bûyereke din ya girîng.

Îro civîna Heyeta Wezîran ya hukûmeta AKP-ê hebû. Li gor medya tirk dinivîse, civînê 3 seet û 45 deqîqe ajotiye û piştî civînê jî tu beyan nehatiye dayin. Normal piştî her civînê, berdevkê hukûmetê Cemîl Çîçekê mahcir beyanek kurt dida. Lê îro tişt nehat gotin.

Gelo mesele çi ye?

Gelo li ser kurdan dîsa hin biryarên girîng yên ne ji xêrê ra girtine ya jî di hin biryaran da hîn baş li hev nekirine?

Sibe ewê diyar bibe.

Şerê çekdarî êdî ji karê bêtir zirarê dide PKKê û kurdan

Hemû bûyerên dawî nîşan didin ku li hember PKK-ê ewê operasyoneke leşkerî ya jî operasyoneke çekdanînê were çêkirin. Çiyayê Qendîl bi rengekî ewê were valakirin.

Çûn û hatinên generalên emerîkî ya Tirkiyê jî meriv dikane wek amadekariyên berî operasyonê qebûl bike.

Bes çarçewe, wext û hêzên ku ewê tevî vê operasyonê bibin hîn baş ne kifş in. Diyar e xebata li ser vê meselê hîn temam nebûye.

Hin bûyer û beyanên kurdên başûr yên van rojên dawî meriv hinekî dixist nava tirs û fikaran. Meriv ditirsiya ku li hember PKk-ê ew jî tevî êrîşeke leşkerî bibin.

Lê gotinên Sefîn Dizeyî (berpirsê têkiliyên derve yê Partiya Demokrat ya Kurdistanê) yên do di rojnameya tirkî Milliyetê da van tirs û fikaran ji ortê radike.

Sefîn Dizeyî dibêje, hemû tedbîrên hukûmeta Kurdistanê yên li ser tixûb ji bo parastina xelkê ye û ewê li hember PKK-ê beşdarî tu xebatên hevbeş yên Tirkiye û Emerîkayê nebin. Sefîn Dizeyî di hevpeyvîna xwe ya bi Dengê Radyoya Almanya ra jî şêla hukûmeta Kurdistanê ya li hember operasyoneke leşkerî baş ronî dike û dibêje, ”mezinayiya wê çi dibe bila bibe, em bi germayî li tu operasyonan mêze nakin û tu ultîmatoman jî rast nabînin.”

Dizayî dibêbe: “Wek min berê jî got, wek pirensîp, mezinayiya wê çi dibe bila bibe, em bi germayî li tu operasyonê nanêrin.”
Dizayî şêla PDK-ê û hukûmetê jî baş diyar dike û dijberiya kurdan ya beramberî operesyoneke leşkerî wiha tîne zimên:

“Bi Tirkiyê ra gelek menfeetên me yên hevbeş hene. Ne mesela emê li dijî PKK-ê şer bikin ya nekin. Ez dana ultîmatomeke “ya hûn bi me ra ne ya ne bi me ra ne rast nabînim.
Li ber me tabloyek reş û sipî tuneye. Tiştê em dibêjin ev e:
Ji dêlî dana ultîmatoman em rûnin bipeyivin û çareseriyên ku ji bo me hemûyan dikanin werin qebûlkirin bibînin.
Nuha li Tirkiyê riyeke derî operasyoneke leşkerî tê minaqeşekirin. Çareseriyeke siyasî û aştîyane tê minaqeşekirin. Emê piştgirya hemû çareseriyên aştiyane bikin. Li derî vê, wek pirensîp, em li dîjî alternatîfa leşkerî ne. Tiştên berê qewimîn nîşan daye ku ev ne çareserî ye. Li derî vê, divê hin gavên sosyal, aborî û siyasî bên avêtin.”
Van gotinên Dizeyî yek, tirs û fikara “gelo kurd dîsa şaşiyekê nekin” ji navê radike û ya din jî îddîayên hin berpirsên PKK-ê ku dibêjin, “kurdên başûr li hember wan ketine nava komployekê” derew derdixe.

Ji bo hemû kurdan siyaseta herî rast ev e. Dibê kurdên başûr, çi bi tirkan ra û çi jî bi emerîkiyan ra êrîşê nebin ser PKK-ê û di operasyoneke wiha da cî negrin û dijayetiya xwe jî eşkere bikin.

Ji ber ku wek Dizeyî jî gotiye, bi rastî jî operasyonên leşkerî ne çareserî ne û nikanin PKK-ê biqedînin. PKK di warê leşkerî da biqede jî mesela kurd li Tirkiyê naqede. Bi kuştina kurdan, tirk nikanin mesela kurd çareser bikin. Dibê kurd vê rastiyê ji tirk û emerîkiyan ra bibêjin. Ev aliyekî meselê ye.

Aliyê meselê yê din jî nêt û hesabê tirkan e, dibê kurdên başûr van hesabên tirkan jî baş bizanibin û siyaseteke li gor wê bimeşînin.

Erê tirk îro ji kurdên başûr şerê li dijî PKK-ê dixwazin, lê ev taktîk e.

Bi vê taktîkê tirk dixwazin PKK-ê wek hêzeke çekdar bi darê zorê ji ber xwe da bixînin û bi vî rengî jî kurdan qudûmşikestî bikin yanî moral û manewiyata wan ya micadelê ji bo demekê be jî zeîf bikin.

Ya din jî ji bo ku kurdan bi hev bidin kuştin, wan bikin dijmin û neyarên hev, piştgirî û sempatiya li hember Barzanî di nava kurdên Tirkiyê da kêm bikin.

Dibê kurd neyên vê lîstikê. Kurdê herî kêmqil û nezan jî êdî dizane ku derdê tirkan yê esasî û yekem ne PKK- ye, tasfîyekirina Kurdistana Federe ye. PKK-ê tiştek bi dest nexistiye ku bi şer jê bistînin.

Lê kurdên başûr hukûmeteke kurd ava kirine, hêdî hêdî berbî dewletbûnê va diçin. Loma jî tirk dixwazin li çaviyê xin, nehêlin kurd li Îraqê xwediyên van maf û îmkanan bimînin. Yanî meriv dikane bibêje ku tirk dixwazin destên xwe li tasa tije xin, ne li tasa vala. PKK ji bo wan îro tasa vala ye.

Li hember zixtên Tirkiyê, divê kurdên başûr bibêjin, di nava PKK-ê da yek kurdê başûr jî tuneye, ji sedî nod hemwelatiyên we ne û yên din jî hemwelatiyên Îran û Sûriyê ne. Dema hûn, Îran û Sûrî rê li ber hemwelatiyên xwe bigrin, nehêlin werin vî alî, ji vî alî jî kesên werin aliyên we ewê tunebin. Hûn wek dewlet nikanin rê ne li ber çûna wan û ne jî li ber hatina wan bigrin, lê vî karî ji me dixwazin. Ev yek ne karê meye.

Şerê çekdarî êdî ji karê bêtir zirarê dide PKK-ê û kurdanDema ez dibêjim divê kurdên başûr li hember PKK-ê tevî operasyonke leşkerî nebin, helbet ev nayê wê maneyê ku divê piştgiriya şerê PKK-ê yê çekdarî bikin. Na, bêguman divê ne tenê nekin, divê bi hemû îmkanên xwe bixebitin ji bo ku PKK dev şerê çekdarî berde. Şerê çekdarî êdî ji karê bêtir, zirarê dide PKK-ê û tevgera kurd ya millî. Serokên PKK-ê divê vê rastiyê bibînin. Ji bo serkeftina wan ev yek gelkî girîng e.

Şerê çekdarî yê PKK-ê di destpêkê da rola defa sihorê lîst, bi milyonan însan ji xeweke bêbinî şiyar kir, rakir “sihorê”, bicîanîna vatiniyên metewî bi bîra wan xist.

Yanî meriv dikane bibêje ku di van 25 salan da şerê çekdarî rola xwe ya pozîtîf û dîrokî lîst.

Heger îro kurdan 20 parlamenter xistine meclîsa Tirkiyê, li Tirkiyê û li Kurdistanê 54 belediye di destê wan da ne û bi milyonan kurd jî bi rengekî canfîdane rabûne ser piyan û doza mafên xwe yên netewî dikin, bêguman di van destkeftinan da rola şerê çekdarî gelkî mezin e.

Kurd li Kurdistanê êdî xwedî hêzeke rêxistinî ya pir mezin in. Ev hêza bi rêxistin û polîtîze, dema baş were îdarekirin dikane Tirkiyê bihejîne, tu hêz nikane wê pûç bike û ji ortê rake.

Tirk ji nuha da ketine tirsa vê.

Dema şerê çekdarî nemîne ewê çi bikin?

Wê demê ewê çi navî lêkin?

Dema milyonek kurd li dervayî welêt û bi milyonan kurd jî li Tirkiyê û li Kurdistanê bi riyeke demokratîk û aştîyane, bi tevgerên demokratîk û sivîl doza mafên xwe yên netewî bikin kî dikane wan neheq bike?

Kî dikane mohra “terorê” li wan xe?

Kîjan hêz dikane wan rawestîne?

Çawa ku şerê çekdarî di destpêkê da feydeyek mezin gîhand kurdên Tirkiyê û wek defa sihorê milet ji xewa mirinê şiyar kir, îro jî êdî belovacî destpêkê zirarê dide kurdan û feydeyê digihîne dijmin.

Heger îro dewleta tirk li hember PKK-ê li der û li hundur di warê siyasî û dîplomatîk da hin mewzî û serkeftin bidestxistibin bê şik xêra hebûna vî şerê çekdarî ye.

Heger şerê PKK-ê yê çekdarî tunebûya Tirkiyê li derve ewê nikanîbûya li hember tevgera kurd ya netewî hewqas piştgirî bigirta.

Bi xêra şerê PKK-ê yê çekdarî dewleta tirk li derve edebiyata masûmiyet û mexdûriyetê dike û bi vê riyê bi kêmanî di warê moral û exlaqî da hin pozîsyonên baş bi dest dixe, rewşa xwe xurttir dike.

Heger kurd dixwazin di demeke nêz da zora vê dewleta çete û pînc bibin, divê vê karta “terorîzmê” ji destê dewleta tirk bigrin.

Şerê çekdarî jî awayekî, curekî siyasetê ye, hin caran lazim e û hin caran jî ne lazim e; hin caran feydeyê digihîne meriv û hin caran jî zirarê.

Îro him li der û him jî li hundur hebûna şerê çekdarî bûye qeyd û merbend û ketiye nigê tevgera kurd ya demokratîk û legal.

Ne partî û ne jî rêxistineke din ya demokratîk nikane li hember vê dewleta çete xebateke bi ser û ber, xebateke li gor hêza xwe bike.

Ji ber ku mohra “terorîzmê” hêza PKK-ê ya legal basko kiriye, çi dike jî nikane ji vê mohrê rizgar bibe.

Û di rojên pêş da qabîliyeta manewraya vê hêzê ewê hîn jî kêmtir bibe. Hemû bûyer sinyalên vê yekê didin.

Loma jî divê PKK bi xwe vê handîkapa şerê çekdarî bibîne û rojekê berî rojekê xwe jê xelas bike.
avêtina gaveke wiha ewê umrê dewleta çete kêm û serkeftina kurdan jî gelkî nêztir bike.

Îddîa ku Serokê Kurdistanê birîndar e îro jî pûç nebû

Di mesela birîndarbûna Serokê Kurdistanê Mesûd Barzanî da îro jî tu tiştekî ciddî û berbiçav nehat gotin.
Tenê li gor xebera malpera Avesta, "Çavkaniyeke pêbawer ragihandiye ku serokê Kurdistanê Mesûd Barzanî gelekî baş e û tu pirsgirêkeke wî ya tendurustî tune ye. Ew ji bo rehetiya salane çûye derveyî welat û niha li paytexta Utrîş(nemsa) li Vîyenayê ye."
Avesta dibêje, kêfa Serokê Kurdistanê gelkî ji Wîyenayê ra tê û her dema ku ew derdikeve derveyî welêt ew diçe li Wîyenayê him îstirehet dike û him jî di bin kontroleke tenduristî ra derbas dibe.
Tiştê balkêş bêyî Avestayê, Pûkmedîa û Peyamnêr jî tê da tu malpereke din di vî warî da xebere neweşand. Ev yek jî meriv gelkî xemgîn dike. Heger bi rastî li Wîyenayê ye wê demê çima preskonferansekê çênake?
Axir tiştek heye, lê cidiyeta wê çi ye meriv nizane. Înşelah îdîa birîndarbûnê derew be. Min do jî gotibû, xwedê neke hefer tiştekî wiha rast be divê meriv li ser tiliya tirkan rawest e.
Bûyera îro ya herî girîng, Fermandeyê Hêzên DYAyê yên li Ewrûpayê Orgeneral Bantz Craddock bi Serokerkanê Tirkiyeyê Orgeneral Yaşar Buyukanit re hevdîtinek pêk anî. Diyar e li hember PKK-ê amadeyiya hin êrîşan dikin. Şêla kurdên başûr pir baş e. Bi taybetî beyana Sefîn Dizeyî meriv kêfxweş dike.
Li ser vê meselê sibe ezê tiştekî binivîsim.

Gelo bi rastî Mesûd Barzanî li derveyî welêt e?

Li gor hin xeberên îro di çapemeniya kurd û tirk da derket, dibêjin Mesûd Barzanî di êrîşekê da birîndar bûye.
Piştî belavbûna nûçeyê, berdevkê hukûmeta Kurdistanê Fuad Hisên daxuyaniyeke taybet da PUK media û got.:
"Di hin kanalên ragihandinê da hatiye belav kirin ku serokê herêmê ribûriyê hewleke terorkirinê bûye. Lê tu rastiya van nûçeyan tuneye ku dibêjin serokê herêmê di êrîşeke terorîstî da birîndar bûye."
Her weha sekreterê PDK Fazil Mîranî jî ev nûçe red kir û got:" Nûçeyên wiha dûrî rastiyê ne."
Wek tê dîtin, çavkaniyên resmî vê îddîayê red dikin, dibêjin tu bingeheke vê îddîayê tuneye.
Meriv hêvî dike ku tekzîb rast bin.
Lê li alî din, çima ne ew bi xwe dikeve hember raya giştî û ne jî beyanekê dide. Ev yek meriv hinekî ditirsîne. Lê heger bûyer rast be sedî sed tiliya dewleta tirk di vê êrîşê da heye. Divê kurd li ser vê îhtîmalê rawestin.
Li gor ku berdevkê serokatiya Kurdistanê ragihandiya, Serokê Kurdistanê Mesûd Barzanî ji bo serdaneke taybetî "li derveyî welêt e."
Lê berdevkê serok nabêje Mesûd Barzanî li kîjan welatî ye. Heta seet 23.30-î jî di vî warî da tu tiştekî nuh nehat gotin.
Ez êvarî hinekî dereng hatim mal, loma jî min li xeberan guhdarî nekir, lê di malperên kurdî da dema min ev nivîs nivîsî hîn tu xebereke nuh tunebû.
Dinya alem dibe dewlet kes dengê xwe nake, lê dema dor tê kurdan dinya radibe pêdarê, tirk, ereb, faris û hemû xulam û dûvikên wan wek gurên har êrîşê dibin ser kurdan û dixwazin me ji hev dabarînin.
Ez nizanim vî meletî çi bi dinyayê kiriye?

Tirk bi bertîlê nabin dost

Îro piştî kar ez çûm semînera Wezîrê Gencan û Sporê yê Kurdistanê Berwarî. Teha Berwarî ev demeke li Ewrûpayê him kurdan û him jî bîrûraya giştî ya Ewrûpayê derbarê wezareta xe da agahdar dike.

Berwarî, berî ku par bibe wezîr, berpirsiyarê PDK-ê yê Îskandînavyayê bû. Merivekî gelkî jîr û jêhatî ye. Li Swêd xebatek pir baş kirye û ji kurdan ra gelek dost qezenc kiriye. Kêfa min gelkî jê ra tê, merivekî nerm û sosyal e.

Min xwest bi vê wesîla semînerê, him xêrhatinekê bidimê û him jî lê guhdarî bikim.

Min û Mamoste me li bajêr hevdu dît û em bi hev ra çûn.

Nîvseetekê hîn ji civînê ra hebû, ji bo ku em wextê biborînin li ser rê em dageriyan dikneke kirtasiyefiroş(Esselte. Dikaneke defter, qelem û tiştên wiha difroşe). Dikan tije bû, reqlema hin tiştan dikirin, gelek tişt erzan kiribûn. Û li çend ciyan jî şekir û şeraba germ(glogg) bi mewîjê bêdendik û bi bihîvan ra belaş li mişteriyên xwe belav dikirin.

Ji ber ku Swêd sar e, swêdî di Noelê(Julê) da vê şerabê bi germî vedixwin.

Xatûneke pir delal ”glogg” belav dikir. Ji bo xatirê wê, min û Mamoste me her yekî tasikek şeraba xwe girt. Min xwe ranegirt, min jê ra got, ez ji bo xatirê te vedixwim. Xanim keniya, sipas kir.

Bawer bikin ew ne şerab, zelindar bûya, axû bûya jî minê dîsa ji destê wê vexwara.

Min mesele hinekî belav kir. Esas ez werim ser meselê.

Me got, ji bo çi hûn van tiştan belav dikin, mesele çi ye, xêr e?

Xanimê got:

-Wele em 150 saliya xwe pîroz dikin.

Dema got, “em 150” saliya xwe pîroz dikin” ez matmayî mam, devê min hirinekê ji hev çû?

Bifikirin, dikaneke kirtasiyefiroş 150 salî îstîkrar nîşan daye, nehatiye girtin, nav neguherandiye?

Min ji Mamoste ra got:

-Mamoste, li ba me ne dikan, dewleteke temenê(umrê) wê 150 sal tuneye. A îstîkrar ji viya ra tê gotin. Di vir da meriv ferqa xwe û ewrûpiyan dibîne.

Qaşo minê qala semînera Teha bikira.

Belê, ez serê we neêşînim, em çûn civînê.

Gelek kes hatibûn. Ez bawer dikim li dora 100-150-î kesî hebûn.

Teha bi swêdiyeke bilind û pir mikemel 50 deqîqeyî li ser karê wezareta xwe û rewşa dawî ya Kurdistanê, gelşên bi Tirkiyê ra hin agahî dan.

Piştî axaftina wî, guhdaran gelek pirs jê kirin. Di bersîvên xwe da jî serkeftî bû. Bersîvên maqûl dide. Yanî ne xerab bû.

Tiştê min ji axaftin û bersîvên wî fêm kir, şêla wan li hember PKK-ê hatiye guhertin, li gor berê, nuha bêtir li dij xwanê ne.

Di axaftina xwe da qala mecbûriya parastina sînorên Kurdistanê kir, got em qebûl nakin tu kes axa Kurdistanê li hember cîranên me bi kar bîne. Dema bikar bîne em qebûl nakin û mecbûr in hin çareyan bibînin.

Min ji axaftina wî wer fêm kir ku ji ”bikaranîna zorê ra jî vekirîne”, qet negot emê zorê bikar neynin û nehêlin hinekên din jî bikar bînin.

Bi min wiha hat, dema emerîkî û tirk bi hev ra hin operasyonan bikin, heger ew bi xwe tevê nebin jî, bi kêmanî ewê bêdeng bimînin. Ev siyaseteke nuh e. Mesûd Barzanî heta nuha her tim eksê vê gotiye, gotiye emê tu carî berê tivinga xe nedin kurdan.

Bi baweriya min heger Hukûmeta Kurdistanê, Partî ya jî Yekîtî, di şerê li dijî PKK-ê da cî bigrin ne rast e û şaşiyeke mezin e. Erê îro tirk ji wan viya dixwazin, lê ev taktîk e, ji bo ku PKK-ê ji ber xwe da bixin viya didin pêş. Derdê tirkan yê esasî û yekem ne PKK- ye, tasfîyekirina Kurdistana Federe ye. Û mêrikan vê hedefa xwe venaşêrin jî, generalên teqawit û berdevkên dewletê her tim vê armanca xwe eşkere dikin. Loma jî bi ya min qet ne hewce ye ku meriv têkeve bazareke wiha.

Heger bikanibin bi rehetî ji wir derxin, bira derxin. Lê bi şer çewt e û ewê zirareke mezin bide kurdan.

Ez hêvî dikim ku kurd nexapin û PKK-ê belaş tasfîye nekin.

Tiştekî wiha di warê siyasî, netewî û rûhî da jî ewê zirarên gelkî mezin bigihîne tevgera kurd ya netewî.