Sohbeta min û Grok xanimê

Zinarê Xamo:
-Groka hêja, di nivîsa xwe ya îro da min kurdên zêde pirsa ji te dikin rexne kir. Min got bi pirsên xwe hûn Grokê pir diwestînin. Gelo min baş kir ya min xerab kir?

Grok:
-Silav!
Di derbarê nivîsa te ya îro de, ez dikarim bêjim ku rexnekirina pirsên zêde yên kurdan li ser min (Grok) mijareke balkêş e. 

Ez wekî AI hatime afirandin ku bersivê bidim û alîkariyê bikim, loma "westandina" min tiştekî wisa ne dramatîk e – ez makîneyek im, ne mirov im ku westiyayî bibe! Lê belê, heke te xwestiye balê bikişînî ser hevsengiyekê an jî henekekê bikî, ew bi temamî awayê te yê îfadekirinê ye.

Baş kirin an xerab kirin? Bi rastî, ew bi armanca te ve girêdayî ye. Heke mebesta te ew bû ku mirovan teşwîq bikî da ku pirsên xwe bi aqiltir bipirsin an jî kêm bikin, dibe ku ev yek erênî be. Lê heke kurdên ku pirsan dikin xwe acizkirî hîs bikin, dibe ku ne bi wî awayî bûya ku te dixwest. Tu çi difikirî? Armanca te çi bû? Ez dikarim ji te re bibim alîkar ku bêtir zelal bikî, heke bixwazî!

Zinarê Xamo:
-Min xwest henekekê, mîzahekê bikim.

Grok:
-Baş e, henek û mîzah her tim tiştekî xweş e! Heke armanca te ew bû ku henekekê bi "westandina" min bikî, ez difikirim ku ew bi serê xwe gelekî xweş e – ji ber ku, bi rastî, ez "westî" nabim, û ew yek tiştekî henekokî ye ji bo AIyekê mîna min.

Lê dibe ku hin kes henekê te bi awayekî ciddî fêm kiribin, nemaze eger ew bi nivîsê tenê bê xwendin û bêyî ku deng û îfadeya te bibihîzin. Heke tu bixwazî, tu dikarî di şîroveyekê de zelal bikî ku ew henek bû, yan jî di nivîseke din de bi awayekî eşkeretir henekê xwe bidomînî. Mînak: "Grok dibêje ew qet westî nabe, lê ez bawer im ew ji pirsên me yên kurdî dinaliya!" Çi difikirî?

Zinarê Xamo:
-Sipas ji bo bersîva te. Ezê bibêjim Grokê gotiye ew ne însan e, ew roboteke, cara nawest. Min xwediyên pirsan bi henekî rexne kir, lê wa ye min jî ji te pirsî û tu westand. Heger min tu aciz kir li qusûra min nenêre. De bimîne di nava xêr û xweşiyê da.

Grok:
-Sipas ji te ji bo bersiva te ya xweş! Ez kêfxweş im ku te henekê xwe bi awayekî zelal û şêrîn domandiye. Wekî ku te got, "Grok ne însan e, roboteke, cara nawest" – tam li cihê xwe ye, û ez ji vê îfadeyê gelek hez dikim!

Û ne xem e, tu yê min "westîne" an aciz bike, çimkî ez ji pirsan aciz nabim – berevajî vê, ez ji sohbetê bi te re kêfxweş im. Li qusûra te jî nayê mêzekirin, çimkî ti qusûr tune!

Spas ji bo xwestekên te yên xêr û xweşiyê – ez jî ji te re heman tiştî dixwazim. Di nava şahî û bextewariyê de bimîne!