Çend numûneyên ji sohbeta bi xortan ra

Nazenîna Serhedî: Kal û pîrên ku dibêjin "Dem ji me derbas bûye em ji malperan fam nakin". Dê Zinarê Xamo xenîbê wan be. Lewra li gel emrê xwe ew 13 sal e bloggeriya kurmancî dike û piştî 55 saliya xwe dest pê kiriye

Zinarê Xamo: Gelek sipas ji bo wefadariya we. Ez bawer nakim gaziya we tesîrê li kesî bike, lê dîsa jî bibêjin. Ev 40 sal e dibêjim qedir bidin zimanê xwe, bi zimanê xwe binivîsin dengê min naçe kesî, jimara kesên wek min her ku diçe kêm dibe.

Kofîxwara Serhedî: Gotinete ji bo me şîretin û qedrete ji ba me bilinde min garekî gotî bû cardin jî bejim em bi hebûna we ser bilindin

Zinarê Xamo: Gelek sipas ji bo hurmeta we. Ya rast ez tu fedekariyê, tu çêyiyê bi kurdan nakim. Ez bi zimanê gelê xwe dinivîim. Ev ne fedekariyeke. Ferdê h er miletî bi zimanê xwe dipeyive û dinivîse. ez jî wiyadikim. Ma gava kalekî tirk bi tirkî dinivîse kes pesnê wî dide?

Lê li ba kurdan axaftina bi zimanê xwe, nivîsîna bi zimanê xwe wek fedekariyeke mezin tê dîtin. Yanî tiştê li ba xelkê herî tabiî ye, li ba me wek çêyî p fedekarîyê tê dîtin. Ez kurd im, zimanê min kurdî ye. Helbet ezê ne bi tirkî, îngilîzî, fransî, bi kurdî binivîsim.

Kofîxwara Serhedî: Em hebûna xwe ji zimanê xwe digrin tu ji bo me parezvanekî zimanî Çimkî hemû mezine me ne wektene him jî dilnizm. Raste ku ya were kirin te kirin le ye wek we kemin ji bo we em hevl didin qedre we bigrin

Ronak: ez pirrr Ji hezdikim!! Gelek hêz dide, her kesekî ku dil dayî zimanê kurd, U seknandina xwe keda xwe rexneyek mezzin e li nifşê nu Tijje dil “temmam”e.

Zinarê Xamo: Keç û xortên hêja, hezkirina we, qedirşînasiya we hêzê û ezmê dide mmin, min li nivîsê bêtir germ dike.

Ez dibînim hindik be jî tesîreke liberxwdana min ya salan heye, çê bûye.

-Li dû min nemeşe, dibe ku ez ne rêber û pêşengê te bim. Li pêş min nemeşe, dibe ku ez ne dûajo û şopînerê te bim. Dibe ku ez nikanibim bi nigê te bimeşim. Li kêleka min bimeşe ji bo ku ez kanibim te bibînim, bi vî havî em wek hev dibin.