Li ber dîwarekî, navê DDKD û bîranîneke bi êş

Li Wêranşarê, li taxa Golê li ber dîwarekî, navê DDKD û bîranîneke bi êş…
Dîwarê ez li ber sekinîme li Wêranşarê li mehela Golê, dîwarê malekê ye.
Mehela(taxa)Golê mehela min bû. Zaroktî û xortaniya min, 30 salên jiyana min li wê mehelê, di nava kuçeyên wê yên bi toz û çamûr da derbas bû.
Li ser dîwarê li pişt min navê DDKD nivîsî ye.
Ew nivîs ji salên 1978-1979a da maye.
Di sala 2012a da ez diçûm mala me, ji bo ku xaniyê xwe yê zaroktiyê bibînim.
Gava ji ber dîwêr derbas bûm ev slogan bi ber çavê min ket, kesî hîn ew nav û mohra me ya tarîxekê ji ser wî dîwarî xera nekiribû.
Dîwar 32 salan li bende min mabû, ji bo ez herim vî rismî li ber bigrim.
Dîwar şahidê tarîxekê, şahidê demekê bû…
Navê DDKD di sala 1978-1979a da hevalên me li ser nivîsîne. Ew mohra me bû, diyar dikir em yanî DDKD yanî şivancî li wir hene…
Navê kê li ser dîwarên bajarekî pir bûya ew hêz li wî bajarî xurt bû. Yanî sloganên li ser sîwaran îaşreta xurtbûna hêzê nîşaşn dida.
Li ser van sloganan gelek şer, carnan jî kuştin çêdibûn.
Ji xwe sebebê mahkûmiya min û cezayê min yê muebetê jî bi şer û teşxeleyên van sloganên li ser dîwaran dest pê kir...
Ji ber şer û teşxeleyên van sloganan hin xortên me bi salan di zindana Diyarbekrê da man û îşkenceyên hovana dîtin, bûn mexdûr û şahidên wahşet û hovîtiyên dewleta tirk ya zindana Diyarbekrê.
Yê min jî 30 mahkûmî bû para min....
Piştî 32 salan ez çûm ber wî dîwarî, min ew roj û salên borî bibîr anîn û min ev risim li ber girt.
Facebookê îro ev bîranîna min bi bîr min xist,min jî xwest vê tarîxa xwe careke din bi we ra parve bikim.