Bêyî zêde dirêj bikim, dixwazim pir kin bibêjim, însan kane berê pîs be, li ser riyeke xerab be, xwedî fikir û îdeolojiyeke xerab be(helbet vana hemû îzafî ne) lê belê dû ra baş bibe…
Eksê wê jî mimkûn e.
Însan kane berê ne kurdperwer be, li dijî kurdperweran be, lê belê dû ra bibe merivekî kurdperwer.
Ya jî însan kane berê merivekî pir baş be, kurdperwer, canfîdayekî kurd û Kurdistanê be, lê belê dû ra pîs bibe, bibe merivekî pûlperest ya jî bibe hevalê dijmin.
Yanî însan kane berê baş be û dû ra xera bibe ya jî berê merivekî xerab û dû ra biguhere û bibe însanekî baş, kurdperwerekî fedekar…
Îcar ji ber ku yek berê baş bûye lê dû ra bûye pûlperestekî rezîl merivê vê yekê nebêje.
Bi baweriya min ev şaş e, pîsî û rezîliyên merivekî yên îro başî û xizmetên wî yên demekê pûç nake, ji ortê raneke.
Eynî tiştî meriv kane ji bo kesê îro welatparêze, tiştên baş dike, lê belê do gelek tiştên xerab kirine jî bibêje.
Gerek başiyên îro ser nebaşiyên do negrin û nebaşiyên do jî başiyên îro pîs û pûç nekin…
Lê hin kurd wer dikin, li gorî wan însaneke ya her tim baş e ya jî xerab e, guhertinên berbî başiyê û xerabiyê tunene.
Efendim filan kesî berê ji bo kurdan nizanim çi û çi kiriye, filan û bîvan…
Ezbenî wê keda wî înkar neke, gava ciyê wê hat bibêje, lê belê gerek ev yek nabe sebebê emê xerabî û rezîliyên wî yên îro nebêjin ya jî xweş bibînin…
Însanek kane do merivekî baş be, lê belê îro pir pîs bûbe, bûbe çamûr û pûlperesetekî bi pênc peran…
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar