Paşnavekî nîjadperest û pir fahş

Komisyona Lêgerîna Bihevre ya Tevgera Neteweyî ya Kurd, piştî konferansa xwe ya li Diyarbekrê ya du rojan îro beyanek daye çapemeniyê.
Min nuha beyan xwend.
Meriv ji beyanê jî fêr dibe ku Konferansê du rojan ji bo çareseriya mesela kurd û Kurdistanê bi riya diyalog û aşîtiyê minaqeşeyên gelkî hêja kiriye û li riyên çareseriyê geriyaye.
Di beyanê da tê gotin ku konferans bi beşdariya 95 kesên vexwendî vebûye û xebeta xwe domandiye.
Min dîna xwe da navên kesên beşdar.
Navê ”Azad TURKEKUL” tavilê bala min kişand.
”Azad”, navekî kurdî ye û tê maneye ” hur, serbet”.
Navê lawikê me yê mezin jî Azad e.
Û “TURKEKUL” jî bi tirkî tê maneya ”Qûlê tirk, Koleyê tik”!Vê kontrastê(dijberiyê) ez matmayî hîştim…
Bi tirkî jî, bi kurdî jî gotina ”qûlê Xwedê” heye, însan ”qûlîtiyê” tenê ji Xwedê ra qebûl dikin.
Lê heta nuha min nebihîstiye ku însan ”qûlîtiya” yanî koletiya miletan jî qebûl bike.
Ji ber ku maneya ”qûl”, bi tirkî jî û bi kurdî jî ”kole” ye, koletî ye.
Ev paşnav çawa û kê li bav û kalê meriv kiribe jî wek însanekî reşîd û di ser da jî navê meriv jî ewê ”Azad” be, qebûl neke û biguhre.
”TURKEKUL” yanî “Qûlêtirk, koleyêtirk”, paşnavekî pir nexweş e û tê meneyeke nîjadperst e û biçûkxistinê.
Nav ya jî paşnav, perçeyekî ji şexsiyeta meriv e, semboleke gelkî girîng e, dema tê gotin û bihîstin bi yê hember dide zanîn ku meriv ji kîjan malbatê, lawê kê, birayê kê, merivê kê, ji kîjan miletî, ji kîjan herêmê ye û hwd.
Heger hertim ne wiha be jî lê bi piranî wiha ye.
Bi taybetî jî îro li Tirkiyê û li Kurdistanê ”nav” û ”paşnav” gelkî girîng e, sembol û îşareta nasnameya meriv e.
Dema navê meriv “Azad, Lezgîn” ya jî “Bêrîvan û Gewrê” be, her kes dizane ku meriv kurd e, ne tirk e.
Lê dema navê meriv “Satilmiş” ya jî ”Dondu, Yeter” be, her kes dizane ku meriv tirk e.
Bes paşnavê “TURKEKUL” bi rasî jî gelkî ne xweş e.
Merivê kurd û navê wî jî Azad be û paşnavê wî jî “TURKEKUL” be…
Ev nav û ev paşnav qet li hev nakin û ne xweş e.
Ji bo yekî tirk jî ne xweş, dibê însan paşnavekî ku maneya wî ”koletî” be li ser xwe nehêle û biguhere.
Hema ji dêlî “TURKEKUL”, “KURDEKUL” be jî ne xweş e, dibê meriv “Qûlîtîyê” yanî koletiya tu miletan, tu însanan qebûl neke.
“TURKEKUL”, paşnavekî fahş e, ne xweş, tu însan dibê vî paşnavê nîjadperest di cuzdanê xwe da qeyt neke, neke nasnameya xwe...