Ala Kurdistanê wek şûjinê di çavên wan ra dihere

Çendake hin siyasetmedarên tirk heqaretê li ala Kurdistanê dikin, jê era dibêjin ”potik, paçik” filan û bîvan.
Ji be ku dewlet li pişta wan e çavsoriyê li kurdan dikin. 
Ala Kurdistanê wek şûjina tu çavên wan ra ke, dîtina wê bi wan hewqasî zor tê.
Gava ala rengîn dibînin wek mûmê dihelin, kulek penceşêrê li ser dilê wan çêdibe.
Heger dewlet bêteref bûya nikanîbûn, newêrîbûn vê heqaretê li ala kurdan bikin, kurdan ewê devên wan biçiranda.

Li hemberî heqaretan kurd vê carê bêdeng neman, reaksîyeke baş nîşan dan.

Di Meclîsa Tirkiyê da jî hin parlamenterên kurd kesên heqaret li ala Kurdistanê kiribûn rexne kirin.
Lê ne wek ala xwe û ala miletê kurd, wek ala Kurdistana Federe parastin.
Negotin çima hûn li ala me, li ala miletê kurd heqaretê dikin, gotin çima hûn li ala Kurdistana Başûr heqaretê dikin?
Yanî cesaret bibêjin ala me ye, gotin ala Kurdistana Başûr e, resmî ye, nabe hûn bêhurmetiyê lê bikin.
Ala Kurdistanê ne ya Kurdistana Başûr tenê ye, ya her çar perçên Kurdistanê û ya miletê kurd e.
Dibê meriv bibêje ev ala me ye, ala miletê kurd e û bi vî hawî lê xwedî derkeve û biparêze.
Serokê Baroya Wanê Sînan Ozaraz gotiye, “Biçûkdîtin û heqareta li Ala Kurdistanê sûc e. Li gorî destûra Tirkiyê xala 341´ê suc e.”
Li gorî agahiyên Sînan Ozaraz şexs nikane gilî bike, dibê dewlet li sûcdaran gilî bike. Hukûmeta Kurdistanê kane gilî bike. Heger hukûmeta Kurdistanê wekaletê bide wî, ewê kanibe giliyê sûcdaran bike.
Ev aliyê meselê yê huqûqî ye, hukûmeta Kurdistana Federe tiştekî wiha bike baş e.
Lê ya muhîm kurd topê tim navêjin seha Kurdistana Başûr, bibêjin ev ala me ye, ala miletê kurd e û li gorî wê reaksîyonê nîşan bidin.

XXX

-Nan ewê têra her kesî bikira esas.
Qijik tahmijî erd, mişk tahmijî embarê, diz tahmijî firnê, heramî tahmijîn welêt…
Wek hatin neçûn, hinekan kûçikên xwe, hinekan sipîyên xwe, hinekan jî pîncên xwe hîştin.
Heger ne wisa bûya ne mimkûn bû hewqas bêbav nedibûn ji me.

///Neyzen Tevfik

Kêfa min ji vê şiîra Neyzen Tevfîk ra het, lema min kir kurmancî.
Tu dibêjî belkî camêr ji bo îro nivîsî ye.