Çend rêz ji bîranînên min -285-

Weşandina hin notên xwe yên rojane û nivîsên xwe yên kevn didomînim. Min got bira wenda nebin. Ew jî tarîxeke. Do ez çi bû me, çi fikirî me bira were zanîn.

XXX
1992-11-06
Mûrad Ciwan, Malmîsanij û Salim Çelîker mîvanên min bûn. Mûrad ji bo Armancê li ser şerê PKKê û hêzên hukûmeta Kurdistana Başûr nivîsek nivîsîye. Me nivîs xwend. Di nivîsê da dibêje ”kurdên başûr kanîbûn riyeke din bidîtana, şerê PKKê nekirana.”
Min ev dîtin rexne kir. Min got helbet şer ne baş e, xwezî bêyî şer li hev bikirana. Lê dema em bibêjin ”kurdên başûr kanîbûn riyeke din bibînin” dibê em îzah bikin ew rê çi ye, dibê çi bikirana?
Ewê kîjan rê bidîtana?

Carê A. Ocalan li hemberî dewlet û hukûmeteke kurd e, dibêje ji bo tasfîyekirina me ev hukûmet ji alî Tirkiyê û emperyalîzmê va hatiye çêkirin.
Salim û Malmîsanij jî piştgiriya min kirin, gotin rast e, lihevkirin yek alî nabe, dibê PKK jî bixwaze. Lê PKK dixwaze hukûmetê ji ortê rake.
Li ser vê, Mûrad got baş e, ezê wî beşî biguherim.
Hetanî derengê şevê em li ser vê meselê peyivîn.

 
XXX
1996-11-06
*Îşev ez xwe gelkî westiyayî his dikim. Piştî şîvê min xwest li xeberên swêdî gudarî bikim lê li ber telewîzyonê di xew ra çûm. Rabûm çûm raketim. Saet li dor 1ê nîvê şevê bi xwe hesiyam. Çar rûpelên çîroka nivîskarê êrmenî mabûn, min derbasî kompîtorê kir, ez jê xelas bûm.
Ezê sibe ya jî dusibe bidim Firat Cewerî.

*Medyaya Tirkiyê gelkî qala qeza Sûsurlikê dike. Nivîskarên rojnameya Millîyetê hema hema giş li ser tifaqa pûlis, qatil û mafyayê û siyasetê sekinîne. Ew jî êdî qebûl dikin sebebê vê tifaqa pîs neyartiya kurda ye.
Baweriya milet bi rejîmê, bi hukûmetê, bi meclîsê, bi pplis û edaleta Tirkiyê nemaye.

XXX
1999-11-06

Ji bo ku Yekîtiya Ewrûpayê di civîna Helsînkîyê da  statuya berendametiya nede Tirkiyê, Wîldan Tanrikulu do ji rojnameya Aftonbladetê ra  nivîsek şandiye.
Ji bo ku ez jî beyanê îmze bikim xwe negîhandine min. Li ser vê, Yilmaz(Selîm Bakac) gotiye ez wekîlê Zinar im û navê min jî li binî nivîsandine û ji rojnameyê re şandine.
Min nivîs xwend, ne xerab e. Di nivîsê da daxwaza esasî, divê Tirkiye bi vê rewşa xwe ya nuha wek berendam neyê qebûlkirin. Dibê Tirkiye qanûnên xwe, şêla xwe ya li hemberî kudan biguherîne.
Bêyî min Wîldan, Keya Îzol, Mistefa Aydogan, Selîm Bakac û Evdirehmanê Gundikê îmze kirine.
Wîldan ji min ra got min dixwest em wek serokên Federasyona Komeleyên Kurdistanê bişînin, lê nebû.