Gelş û dijayetên di nabêna Mesûd Barzanî-PDKê û tevgera Goranê da bi beyan û propagandeyên ji bîr û raya giştî ra çareser nabe.
Heger birêz Medûd Barzanî bi rastî dixwaze krîza li Kurdistana başûr hel bibe,
meclîs vebe û hukûmet vegere ser karê xwe û sîstem bixebite, dibê ne bi beyanên
propagandeyê, rasterat bi Goranê û YNKê û hemû aliyên din ra têkeve têkiliyê û
hevdîtinên rû bi rû bike.
Dibê hevûdu îqna bikin.
Dibê yek ji ber yekî daxwe.
Yek dîn, yek bi aqil.
Berpirsiyariya yê bi aqil ji yê dîn, ji yê bêmesûliyet zêdetir e…
Kî kê îqna dike, kî tawîzê dide kê ne muhîm e, ya muhîm çareserî ye, netîce ye.
Ji bo çareseriyê dibê birêz Mesûd Barzanê ji meqamê xwe, ji desthilata xwe fedekariyê bike.
Ji bo îqnakirina yê hember dibê miheqeq riyekê bibîne.
Gava Goran fedekariyekê neke, bi aqilê Gselîm tevnegere, berjewendiyên netewî di
ser yên hizbayetiyê r anegre, dibê PDK û Mesûd Barzanî bikin, dibê ew berjewendî û pêşeroja gelê xwe di ser her tiştî ra ra bigrin. Û viya nîşanî gel bidin.
Bi israra ez bi heq im, Goran neheq e, lema jî yê neheq dibê neheqiya xwe qebûl bike, ev mesela çareser nabe.
Ez bi xwe vê yekê qet minaqeşe jî nakim.
Çimkî gelşa heyî çareser nake.
Mesele êdî ne kî bi heq û kî neheq e, mesele helkirina vê gelşê ye.
Her ku ev mesele dirêj dibe, mezintir û xerabtir dibe, çareserkirina wê zahmettir dibe. Kane bibe sebebê hin bûyerên pir ne xweş.
Rûdaneke wiha ji bo kurdan, ji bo hemû partiyan malwêraniyeke mezin e.
Hêzên, xêrnexwazên bixwazin ji van gelşên me sûdê bigrin û provakasyona bikin pir in.
Em hemû kurd bibêjin Goran û YNK neheq e mesele çareser nabe.
Lema jî dibê aliyek fedekariyê bike, tawîzê bide, di dîtin û siyaseta xwe ya berê da israr neke.
Gavê paş da bavêje.
Miheqeq riyeke lihevkirinê, yekîtiyê bibîne.
Ev, ji kesî ra ne kêmasî ye, belovacî wê mezinahiyî ye, bi mesûliyeta xwe rabûn e.
Berdewamiya gelşa nabêna PDKê û Goranê her ku diçe mezintir û xerabtir dibe, pêşeroja Kurdistana başûr dixe bin metirsiyeke pir mezin.
Û heger di demeke pir kin da ev gelş çareser nebe, kane bibe sebebê hin bûyerên gelkî nexweş.
Lema jî dibê ev gelş miheqeq were çareserkirin, meslîsa Kurdistanê vebe, serok vegere ser karê xwe û mesela serokatiyê jî bi riyeke demokratîk were çareserkirin.
Di vir da wek partiya herî mezin û desthilat mesûliyeta herî mezin dikeve ser milê birêz Mesûd Barzanî û PDKê.
Birêz Mesûd Barzanî bixwaze, fedekariya hemû kurd jê hêvî dikin bike, kane gelşa îro li başûr heye di nava hefteyekê da hel bike.
Bi baweriya min bêyî Mesûd Barzanî kes nikane gelşa li Kurdistana başûr heye hel bike.
Tiştê kurd ji birêz Mesûd Barzanî dixwazin û hêvî dikin, çareserkirina vê gelşê ye.
Dibê kurd li hev bikin û destê biratiyê bidin hev.
Û li hemberî neyarên xwe bibin xwediyê şêleke netewî û yekgirtî.
Îcar birêz Mesûd Baranî vê gelşa nabêna PDKê û Goranê çawa çareser dike, kîjan rê û metodan bi kar tîne, çi fedekariyê dike, çi tawîzê din hev ew mesela wî ye. Ya muhîm kurd li başûr li hev werin û bêtifaqî ji ortê rabe.
Dibê hevûdu îqna bikin.
Dibê yek ji ber yekî daxwe.
Yek dîn, yek bi aqil.
Berpirsiyariya yê bi aqil ji yê dîn, ji yê bêmesûliyet zêdetir e…
Kî kê îqna dike, kî tawîzê dide kê ne muhîm e, ya muhîm çareserî ye, netîce ye.
Ji bo çareseriyê dibê birêz Mesûd Barzanê ji meqamê xwe, ji desthilata xwe fedekariyê bike.
Ji bo îqnakirina yê hember dibê miheqeq riyekê bibîne.
Gava Goran fedekariyekê neke, bi aqilê Gselîm tevnegere, berjewendiyên netewî di
ser yên hizbayetiyê r anegre, dibê PDK û Mesûd Barzanî bikin, dibê ew berjewendî û pêşeroja gelê xwe di ser her tiştî ra ra bigrin. Û viya nîşanî gel bidin.
Bi israra ez bi heq im, Goran neheq e, lema jî yê neheq dibê neheqiya xwe qebûl bike, ev mesela çareser nabe.
Ez bi xwe vê yekê qet minaqeşe jî nakim.
Çimkî gelşa heyî çareser nake.
Mesele êdî ne kî bi heq û kî neheq e, mesele helkirina vê gelşê ye.
Her ku ev mesele dirêj dibe, mezintir û xerabtir dibe, çareserkirina wê zahmettir dibe. Kane bibe sebebê hin bûyerên pir ne xweş.
Rûdaneke wiha ji bo kurdan, ji bo hemû partiyan malwêraniyeke mezin e.
Hêzên, xêrnexwazên bixwazin ji van gelşên me sûdê bigrin û provakasyona bikin pir in.
Em hemû kurd bibêjin Goran û YNK neheq e mesele çareser nabe.
Lema jî dibê aliyek fedekariyê bike, tawîzê bide, di dîtin û siyaseta xwe ya berê da israr neke.
Gavê paş da bavêje.
Miheqeq riyeke lihevkirinê, yekîtiyê bibîne.
Ev, ji kesî ra ne kêmasî ye, belovacî wê mezinahiyî ye, bi mesûliyeta xwe rabûn e.
Berdewamiya gelşa nabêna PDKê û Goranê her ku diçe mezintir û xerabtir dibe, pêşeroja Kurdistana başûr dixe bin metirsiyeke pir mezin.
Û heger di demeke pir kin da ev gelş çareser nebe, kane bibe sebebê hin bûyerên gelkî nexweş.
Lema jî dibê ev gelş miheqeq were çareserkirin, meslîsa Kurdistanê vebe, serok vegere ser karê xwe û mesela serokatiyê jî bi riyeke demokratîk were çareserkirin.
Di vir da wek partiya herî mezin û desthilat mesûliyeta herî mezin dikeve ser milê birêz Mesûd Barzanî û PDKê.
Birêz Mesûd Barzanî bixwaze, fedekariya hemû kurd jê hêvî dikin bike, kane gelşa îro li başûr heye di nava hefteyekê da hel bike.
Bi baweriya min bêyî Mesûd Barzanî kes nikane gelşa li Kurdistana başûr heye hel bike.
Tiştê kurd ji birêz Mesûd Barzanî dixwazin û hêvî dikin, çareserkirina vê gelşê ye.
Dibê kurd li hev bikin û destê biratiyê bidin hev.
Û li hemberî neyarên xwe bibin xwediyê şêleke netewî û yekgirtî.
Îcar birêz Mesûd Baranî vê gelşa nabêna PDKê û Goranê çawa çareser dike, kîjan rê û metodan bi kar tîne, çi fedekariyê dike, çi tawîzê din hev ew mesela wî ye. Ya muhîm kurd li başûr li hev werin û bêtifaqî ji ortê rabe.
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar