Qazî Mihemed ewê tim di dilê me da dijî

Qazî Mihemed pêşewa bû, kurdperwerekî mezin bû, serokê Komara Kurdistanê bû. Di 31ê adara 1947a da pêşewa Qadî Mihemed, Seyfî Qazî û Sadrî Qazî li Meydana Çarçira ji alî rejîma şahîtiyê ya qatil ve hatin îdamkirin.
31ê adarê û Meydana Çarçira di dil û hafizeya her kurdê welatparêz da birîneke kûr e û şopeke mezin hîştiye, ev roj, ev dîrok tu carî nayê jibîrkirin.
Em Qazî Mihemed û hemû şehîdên kurd û Kurdistanê bi hurmet bibîr tînin….
Qazî Mihemd û hemû şehîdên Kurdistanê nemir in…

XXX

Neyzen Tevfik(1879-1953), şair û nuktedanekî meşhûr bû, merivekî dobre û rastgo bû. Rojekê nasekî wî muswedeyeke romana xwe nîşanî wî dide û fikrê wî jê dipirse. Neyzen romanê naecibîne û viya jê ra dibêje. Lê nasê wî aciz dibe û dibêje:
-Baş e, lê te roman nenivîsî. Tu çawa zanî romana min ne baş e?
Neyzen dibêje:
-Ez hêka teze û genî baş nas dikim. Lê min heta nuha qet hêk nekiriye.

XXX

Dayika kevjal ji geda xwe ra got, ”delala diya xwe, tu çima tim xwe bi ser kêlekê da dişkînî, ser kêlekê dimeşî, rast bimeşe.”!
Kevjala biçûk got ”bira dayê. Tu bide pêş min û rast bimeşe, ezê jî te taqîp bikim û rast bimeşim…”