Ew çêlika şûjinê ye

Ev demeke di nabêna Jan Dost û Rêzan Tovjîn da minaqeşeyek dom dike. Minaqeşeyê berê di twîtterê da dest pê kir û hîn jî didome.
Ji bo ku meselê fêm bikim, min hemû nivîs û bersîvên herduyan û nivîsên Mahabat Felat xwendin. Ji ber ku Mahabat Felat jî di malpera Amîda Kurdê da xwe tevî meselê kiriye.
Gotinên Jan Dost di twîtterê da ji Rêzan Tovjîn ra kirine ku bûye sebebê destpêkirina minaqeşeyê bi rastî jî pir ne xweş in û min tiştekî wiha ji yekî wek Jan Dost nedipa.
Minaqeşeya di nabêna Jan Dost û Tovjîn da li ser şiroveyeke Jan Dost ya li ser PYD-ê û hevalbendên PKK-ê destpêkiriye.
Demakê di nabêna min û Rêzan Tovjîn da jî minaqeşeyek derbas bûbû, lê me minaqeşe negîhand vê dereceyê.
Ji ber ku bersîva Rêzan Tovjîn ya dawî bixwînim, ez ketim quncikê wî yê malpera Amîda Kurdê. Di vê nabênê da di quncikê wî da ez rastî vê pêkenîna li jêr ya li ser toriyan hatim.
Li ba me li Wêranşarê çîrok û pêkenînên wiha li ser berferetiyan dibêjin. ”Jîrikê” wan jî li ba me, ”hamîhama û xwediyê aqil û fahma” ye. Kurd li hemû herêman li ser hev pêkenîn wih adibêjin.
Pêkenîneke pir xweş e, fermo hûn jî bixwînin...

Rojekê yekî torî bizmarekî li erdê dibîne. Lê tiştekî jê fam nake. Nizane çi ye. Bi meraq nîşanî gundiyekî xwe dide û dipirse:
-Min vaya erdê dîtiya! Tu zanê çi ya?
-Na wola nizanim çi ya! Ka bibina cem jîrik bê zana çi ya, ne çi ya.
 Her du bi hev re diçin cem jîrekê gund. Dema bizmar nîşanî jîrik didin û dipirsin bê "ev çi ya", jîrik ji ber ku ew her du gundî bizmêr nas nakin, ji kenan dikeve, zikopişto dibe. Carê jî ji wan ra dibêja.
-Vêga hon nizanin bê ev çi ya?
Piştî ku gundî têra xwe li ber xwe dikevin û dibêjin "na wola me nas nekir bê çi ya", yê jîrik ji wan re dibêje:
-Vaya çêlka jûjinê(şûjinê) ya, hê çavê wê vanabûya!