Zalim pir bêrû ne

Serokwezîrê Tirkiyê Recep Tayyip Erdogan, di hin propagande û axaftinên xwe yên referandûmê da careke din jî qerekterê xwe yê rastîn, yê dîktator û nîjadperest nîşanî kurdan da.
Ji bo ku dilê tirkan xweş bike, neqarata ”yek milet, yek al, yek dewlet, yek welat” dîsa ji devê Erdogan nakeve.
Erdogan gotinên Kiliçdaroglu yên derbarê efûyeke giştî da jî bi tundî rexne dike û dibêje, ”te selahiyeta derxistina efûyê ji ku girt? Kê ev selahiyet da te. Em xwediyê ji sedî 65-ê meclîsê ne, li wir em nahêlin tu qurtek av jî vexwî. Ne di genê min da û ne jî di yên hevalê min da tiştekî wiha(efû) tuneye.”
Wek tê dîtin vana ji gotinên merivekî demokrat bêtir, dişibin gotinên merivekî dîktator û nîjadperest.
Mêrik wek nîjadperestekî qala ”gen”an, xwînê û hucreyan dike, dibêje ”di genê min û hevalên min da” efû tuneye. Di kitêba me da efûya serokê terorîstan tuneye. Di dema îktîdara me da ebden ewê tiştekî wiha nebe.”
Camêr pir eşkre dipeyive, fikrên xwe yên derbarê kurdan û çereserkirina mesela kurd da vekirî dibêje.
Di van dîtinên wî da lihevkirin, çareseriyeke demokratîk tuneye, înkar, îmha, şerxwazî, teror û kuştin heye.
Dibê kurd van mesajên Erdogan baş fêm bikin û li gor wê jê hin "hêviyan" bikin.
Bi van gotinan diyar dibe ku di serê Erdogan da misqalê çareseriya mesela kurd tuneye, lê plan û daxwaza îmha tevgera kurd ya netewî heye.
Dema meriv li ser hin gotinên Erdogan baş raweste, meriv dibîne ku di rastiyê da ew çiqasî neyarê miletê kurd e, ji kurdan çi qasî aciz e û nefret dike.
Mesela gotiye:,
”Tiştên em ji bo zarokên Haîtiyê, Şîliyê, Pakîstanê dixwazin, bi cesaret û biryardarî ji bo zarokên Bexdayê, Gazeyê û Qudsê jî dixwazin.”Bala xwe bidinê, ji Haîtiyê bigre heta bi Gazeyê, navê welatan dijmêre, lê bi îtîna navê zarokên kurdan nagre devê xwe.
Ma qey zulma ku li her çar perçeyên Kurdistanê li zarokên kurdan dibe ji ya zarokên Haîtiyê, Şîliyê, Pakîstanê, Gazayê, Qudsê û Bexdayê hindiktir e?
Bêguman na, carê berê her tiştî ew bi xwe nahêle zarokên kurd bi zimanê diya xwe bixwînin.
Dewleta wî bi xwe, ji ber ku kevirek avêtine ji pûlisan da bi sedan zarokên kurd xistine zindanê û ew jî vê yekê diparêze.
Ew serokwezîrê vê dewlet û vê hukûmetê ye.
Û di ser da jî bêyî şerm qala heq, huqûq û edaletê dike, qala demokrasiyê dike…
Diyar e zalim gelkî bêrû û bêheya ne, haya wan ji kirin û zulma wan tuneye.
Heger hinek ûjdan û heya bi Erdogan ra hebûya ya jî merivekî pir ne cahil bûya, ewê ev gotina Hz. Alî ji xwe û kirinên xwe ra nekira numûne.
Erdogan dibêje, Hz. Alî gotiye, ”Yê li hember neheqiyê bêdeng bimîne, şeytanê bêziman e.”Hz. Alî xweş gotiye.
Lê li gor vê gotina Hz. Alî, Erdogan ”şeytanê bêziman” yê herî mezin e.
Çimkî Erdogan ne tenê li hember zulmê û neheqiyê bêdeng dimîne, di ser da ew bi xwe neheqî û zulma herî mezin li miletê kurd dike.
Nahêle kurd bi zimanê xwe perwerdeyê bibînin, bibin xwedî dem û dezgehên netewî, bi sembolên xwe yên netewî şa bibin, navê welatê xwe bibêjin, ala xwe hildin û hwd…
Erdogan û dewleta wî bi darê zorê dixwazin kurdan bikin tirk.
Ma zulmeke ji viya mezintir heye?
Dewleta tirk bi milyonek hêzên xwe yên çekdar ve wek kabûsekî ketiye ser dilê miletê kurd û nahêle kurd bîna xwe bigrin.
Kî li hember vê îşxalê dengê xwe bilind dike, tavilê tê girtin û zindankirin, gava hinekî din jî bi pêş da here, tê kuştin.
Ji bo ku kurd bi darê zorê bibin tirk, Erdogan bi xwe tim dibêje ”yek milet, yek al, yek dewlet, yek welat) yanî hûn kurd mecbûr in ku bibin tirk.
Di meclîsa Erdogan da mebûsek nikane yek gotinê bi kurdî bibêje.
Bi sedan sond û gotinên ku mebûsên kurd qet jê bawer nakin û li dijin, bi darê zorê bi wan didin gotin û sondxwarin.
Ma ev ne zulm e?
Û di ser da jî yê îro vê zulmê dike Erdogan bi xwe ye.
Loma jî heger em gotina Hz. Alî ji xwe ra bibkin pîvan, wê demê Erdogan bi xwe û hemû kesên ku li hember zulma li kurdan dibe bêdeng in ”îblîsên bêziman” in.