Di kovara hefteyî Yenî Aktuelê hejmara vê heftê da nivîseke kin heye. Di nivîsê da pesnê gotinên Erdogan, yên ku çendakî berê gotibû,”me bi darê zorê hin eqeliyet qewirandin, ma baş bû?” dide û dûra jî di rojnamyea Milliyetê da qala nivîseke Gunerî Cîvaoglu dike.
Wek tê zanîn, di çapemeniyê da gelek rexne li van gotinên Erdogan hatibûn girtin, gotibûn, dibê serokwezîrek wiha nepeyive. Tiştê gotibin rast bin jî dibê ew vê rastiyê hewqasî eşkere nebêje û wesaîre.
Kova Yenî Aktul jî xwedêgiravî li dijî siyaseta durrû derdikve û dibêje gerek meriv biwêribe rastiyê bibêje.
Yanî fena ku Erdogan merivekî pir rastgoye û loma jî dibê meriv vê şêla wî teqdîr bike.
Di rojnameya Milliyetê da Guenrî Civaoglu qala hevpeyvîneke xwe ya pir kevn ya bi wezîrê derve yê hukûmeta Îsmet Înonu dike.
Civaoglu dibêje di dema gelşa Qibrisê da Inonu, rûmên li tirkiyê mecbûrî koça Yûnanîstanê dikir.
Bi hezaram rûmên hemwelatiyên tirkiyê, bi darê zorê ji malên wan radikin û dişînin Yûnanîstanê.
Cîvaoglu wê demê hîn rojnamevanekî 20 salî bûye.
Ji bo amadekrina nivîseke li servê mesela koça rûman, dixwaze bi wezîrê derve yê wê demê Ferdîdun Cemal Erkîn ra hevpeyvînekê bike.
Erkîn, Çîvaoglu li wezareta derve qebûl dike.
Wezîrê derve Erkîn, di hevpeyvînê da ji Cîvaoglu ra dibêje, ”şandina rûman pir girîng û hewceye” û dûra jî feyde û pêwîstiyên siyasî û dîplomatîk yên vê koçê yek bi yek jê ra rêz dike.
Piştî hevpeyvîn diqede, Ferîdûn Cemal Erkîn dibêje, ”axaftina resmî qediya. Hadê em derbasî lîmonlixê(germokê, germxaneyê)bibin. Li wir em qedehek wîskî vexwin û tiştê ne resmî bipeyivin.”Civaoglu dibêje, ”Erkîn, di lîmonlixê da tam eksê gotinên xwe peyivî.”
Di "lîmonlixê" da Erkîn ji Cîvaoglu ra îcar qala şaşî û xerabiyên koçberkirina rûman dike, dibêje:
”Xorto, heta çend deqîqe berê min dîtina dewletê ya resmî îzah kir. Nuha ez wek Ferdîdûn Cemal Erkîn dipeyivim. Ji vî welatî derkirina rûman, yahûdiyan, ermeniyan şaş e. Ez ji tiştê herî basît dest dest pê bikim. Hema meriv li guverteyên keştiyên ku diçin van giravan binêre têr dike. Keştiya ku meriv tê da axaftina bi rûmî, ermenî, fransizî û ladîno nebihîze rengên xwe wenda dike. Dibê meriv aşxaneyan jî bijmirê. Bi çûyina wan ewê erozyona sermaye pêk were. Temerkuza sermiyanê bi sedsalan ewê here welatên din.
Ya duyem…Ew hemû pisporên tîcareta der in. Pencereyên Tirkiyê yên ku ji derve ra vedibin ewê werin girtin. Vebûna penceyên nuh ewê wextê bistîne.
Ya sêyemîn…Li Xerbê merivên hemûyan hene. Piraniya wan bihêz in. Li Rojava hemû weke abûqatên tirkiyê ne. Emê wan jî bigrin hember xwe.
Ya çarem…Kêmnetewe(eqeliyet) hunermendên baş in, sinetkar in. Ji terzîtiyê bigre, heta bi aşpêjiyê, ji hostetiya înşîatan bigre, heta bi necarî û mîmarîyê emê erbabên van karan wenda bikin. Û kesên ku li ba wan fêrî van sinetan dibûn jî emê ji fêrbûna van karan mahrûm bihêlin. Helbet hêjayiyên însanî jî…”
Piştî çend gotinên din erkîn dengê xwe dibire û bi ken li ruyê Cîvaoglu dinêre jê ra dibêje.
”Piştî vê, êdî li ser te maye, tu çi dixwazî wiya binivîse.”
Aktuel, vê nimûneya siyaseta dewletê ya resmî û ya ne resmî dide ber hev û dibêje, bêguman divê meriv gotinên Erdogan yên dobre dobre,”me bi darê zorê eqeliyet qewirandin, tercîh bike. Yekî nizanibe ewê bibêje bi rastî jî Erdogan merivekî rastgo ye û loma jî dibê meriv ji ber vê yekê jî wî pîroz bike.
Lê ne wisa ye. Erdogan bi van gotinên xwe takiye dike.
Ji bo ku Qetlîama ermeniya qebûl nekin tu nemaye ku hukûmeta Erdogan herbê li hember xelkê îlan neke.
Heger şandina rûman şaş bû, wê demê çima weke dewlet uzrê xwe ji wan naxwaze, nabêje me efû bikin...
Li rû li dij xuya dike, lê di praktîkê da eynî siyaseta Erkîn dimeşîne, ji ber ku tu tiştêkî eksê wê nake.
Ma ne ev Erdogan bû li Colemergê ji kuredan ra got; ”yek milet, yek welat, yek al û yek dewlet. Û yên ku li dijî vê yekê ne, fermo, bi ku de diherin bila herin”?
Erdogan xwedêgiravî li dijî qewirandina rûm, ermenî û cihûyan e, baş e Qempa Mexmûrê çi dibêje, çima ne li dijî koçberkirina wan e?
Ez jî tê da, bi dehhezaran kurd bi darê zorê mecbûrî surgûnîê bûne, Erdogan çima ne li dijî vê yekê ye?
Ji ber fikir û xebatên wan yên siyasî nasnameyên bi hezaran siyasetmedarên kurd ji wan hatine stendin, Erdogan çima ji viya ra nabêje şaş e?
Heger bi rastî jî Erdogan hewqasî rastgo û heqnas e, wê demê çima mafên kurdan yê netewî nade, çima nahêle zarokên kurdan bi zimanê xwe bixwînin, dîrok û edebiyata xwe nas bikin?
Erdogan li dijî koçberkirna rûman, ermeniya û cihuyan derdikeve(!) lê eynî tiştî ew bi xwe tîne serê miletê kurd.
Ji ber ku çûye, êdî bi paş da nayê, loma jî Erdogan weke pêlewanê virek, xwe demokrat nîşan dide, ji ber ku tu îspat û buhayekî vê şêla wî tuneye.
Heger bi rastî jî Erdogan merivekî heqqasî demokrat, adil û heqnas e bira mafê miletê kurd qebûl bike, bira kurdan nexe zindanan, bira wan mecbûrî derketina serê çiyan û surgûnê neke.
Lê ew him vanan hemûyan dike ü efendî him jî li dijî surgûna rûm û ermeniyan e.
Wek soran dibêjin vana gotinên qor in.
Durrûtiya siyasetmedaran ya 50-60 sal berê rexnekirn hêsa ye û ne marîfet e, ya girîng kirinên AKP-ê yên îro ne.
Tiştên 50-60 berê anîn serê rûm û ermeniyan, dewlet û hukûmeta AKP-ê eynî tiştî îro tîne serê kurdan, weke hukûmeta CHP-ê ya wê demê, hûn jî dixwazin kurdan bihelînin, bikin tirk.
Dewlet û AKP jî dixwaze her kes bibe tirk, bêyî tirkan tu miletekî din, tu zimanekî din nemîne.
Ma slogana serokwezîr Erdogan, "yek milet, yek dewlet, yek welat û yek al", ne îspata vê yekê ye?
Û jixwe sebebê koça rûman jî ev îdeolojîya dewletê ya "yek milet, yek welat, yek al û yek ziman" bû, ermenî jî bi vê îdeolojiya nîjadperest hatin qetilkirin.
Îcar çiye çiye, Erdogan li dijî koça rûm û ermeniyan e, tiştekî wiha tunye, vir e.
Îspata vê jî rewş û halê kurdan bixwe ye…
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar