Xwendevanên hêja, do ez mîvanê hevalekî bûm, gelkî dereg hatim mal. Loma jî min nikanîbû tiştek binivîsanda.
Îro jî karekî min yê din derket, îmkana min ya nivîsînî mixabin îşev jî tuneye.
Ez hêvî dikim ku hûnê xwe nexeyidînin û li qusûra min nenêrin.
Ez fêr bûme ku herşev tiştekî binivîim. Ji ber ku ev du şev in ez nanivîsim fena ku min tiştekî xwe wenda kirbe.
Bi hêviya ku sibe ez we bê ”ulûm” nehêlim.
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar