Dewlet li pişt êrîşkaran e

Texmîna min ya do rast derket, êrîşa ku nîjadperestên tirk şeva yekşemiyê li bajarê Sakaryayê/Adapazarê biribûn ser şeva DTP-ê bi rojan ji berê da hatiye organîze kirin.

Wek min di nivîsa xwe ya do da jî gotibû, DTP-ê roja yekşemiyê li bajarê Sakaryayê şahîyeke ji bo ”aştî û biratiyê” (!)çêkirin.

Tirk dibêjin hûn dijmin in û ji bo lînckirin û kuştinê êrîş dikin, yên me şevên ”biratiyê” çêdikin û gelê xwe marûzî terora dijmin dikin.

Faşîstan wek her car, di vê ”şeva biratiyê” da jî dîsa girtin ser avahiya ku şev lê çêdibû û saet heta sisiyê şevê li dora hezar kesî girtin bin hesargê û nehîştin kes here mala xwe.

Milet bi kuştin û şewitandinê tehdît kirin. Çapemeniya tirk do wek ku bûyer ji alî nişteciyên wî bajarî ve hatibe kirin nîşan da, tu rojname û malperê qala ”tiliya dewletê” û êrîşeke organîzekirî nekir.

Lê li gor agahdariyên malpera ”îyîbîlgî”yê wek carên berê, ev êrîş jî du roj berê ”bi e-mailan” hatiye organîzekirin.

Du roj berî şevê, hêzên faşîst ji bo êrîşê, bi e-mailan xeber dane hev û hevûdu ji bo êrîşê agahdar kirine.

Yanî êrîş ne spontan e, berê haziriya wê hatiye kirin.

Berê jî çend caran dîsa li Adapazariyê, sala 2005-an li Trabzonê, sala 2006-an li Stenbolê û li gelek derên din jî dewletê li hember kurdan êrîşên wiha da organîzekirin. Wek êrîşa roja yekşemiyê, di êrîşên din da jî xwestin gelek kesî lînc bikin û bikujin.

Dû ra derket ortê ku hemû êrêş jî bi însîyatîv û kontrola hêzên ewlekariyê hatine kirin. Lê derketiye çi qîmeta wê heye? Çimkî li Tirkiyê huqûq ji bo kurdan naxebite, di huqûqa Tirkiyê da cezayê lêdan û kuştina kurdan tuneye.

Dema kurd meşekê ya jî çalakiyeke bêîzin bikin, tavilê bi sedan pûlis dorê li çalakvanan digrin û wan bi darê zorê belav dikin.

Lê dema yên hember kurd û êrîşkar faşîst bin, hêzên ewlekariyê tenê temaşe dikin, herî zêde jî li ber wan digerin.

Wek êrîşa roja yekşemiyê, Waliyê Sakaryayê û bi sedan pûlis nêzî 6 saetan li êrîş û heqaretên êrîşkaran temaşekirin.

Ji ber ku êrîşkar bi serê xwe nehatibûn wir, hêza ew anîbûn wir dewlet bû, yanî ew bi xwe bûn, loma jî zor bikar neanîn. Destûr dan ku êrîşkar 6 saetan heqaretên mezin li kurdan bikin, teroreke nedîtî bimeşînin û dû ra jî destên xwe li bakin û herin malên xwe, bêyî ku yek kes jî were girtin.

Di nava van 3-4 mehên dawî da tenê li zanîngehên herêma Marmarayê 214 xwendevan hatine girtin. Roj tuneye ku li zanîngehan faşîst êrîşê nebin ser xwendevanên kurd û wan terorîze nekin. Pûlis ji dêlî ku êrîşkaran bigrin, xwendevanên kurd digrin, davîjin ser malên wan û digrin bin çavan.

Ji Newrozê û vir da ye dewleta tirk li hember miletê kurd terorek mezin daye destpêkirn, nahêle kes çavaê xwe veke. Bi taybetî jî xort û kadirên DTP-ê yên aktîv ji xwe ra kirine hedef.

Yanî êrîşa Sakaryayê perçeyek ji vê pilana hukûmeta AKP-ê ye, AKP-ê û leşkeran li ser mesela terorîzekirina kurda li hev kirine. Loma jî ev êrîş ewê berdewam bin.

Di vê nuxteyê da ya girîng ew e ku divê DTP û PKK dev ji siyaseta Ocalan ya ”demokratîk cumhûriyetê”, ya ”biratiya” derewan yanî ya malwêraniyê berde û siyaseteke li gor realîteya Tirkiyê û me bimeşînin.

Divê PKK û DTP xwe û qedera 20 milyon kurdî fedeyî ruhê Ocalan nekin. PKK çi tawîzê bide jî tirk Ocalan bernadin.