Çar roj zû derbas bûn

Merheba gelî dost û hevalan. Tatîla min ya çar rojan, wek meriv çavê xwe bigre û veke zû derbas bû. Tatîla xwelkê herî kêm çar hefte ne, ya min çar roj bûn.
Min ji bîr kiribû, min berê jî ev bajar ”Västervik” dîtibû. Bajarekî turîstîk e, biçûk e. Lê pir xweşik e. Meriv peyatî kane bajêr serobîinî hev bike.
Tatîla me baş derbas bû. Otêla me jî pir baş bû.
Bi kurtî her tişt bi dilê me bû.
Tenê tiştê ne xweş, tiştê xweşikî û manzara bajêr xera kiribû ereb bûn. Min digot belkî Stockholm tenê bûye bajarekî ereban. Lê ne wiha ye, Vastervîk jî kêm zêde bûye bajarekî erebên tiral û neyarên kafriran û ewrûpiyan.
Nuha ez gelkî westiyayî me nikanim zêde qala dîtin û hestên xwe bikim, lê bi xêr sibe ezê li ser tiştên min dît çend rêzan binivîsim.
Min dixwest hema çar rojan be jî ez ereban nebînim û dengê erebî çar rojan nekeve guhên min.
Lê ne bû.
Û ez bawer dikim ji nuha û pê da ne Swêd tenê, Ewrûpa rojava bi temamî hêdî hêdî ewê têkeve bin destê ereban, li her welatê Ewrûpa ereb ewê bibin kîmatî(mînorîtet/eqaliyet, azinlik) û erebî jî ewê bibe zimanê resmî yê duyem.
Pêşeroja Ewrûpayê pir tarî ye, ewrûpî rastî belayeke pir mezin hatine ewê çawa jê xelas bibin ez nizanim…