Çavên wan derxistibûn, guh û pozên wan jêkiribûn.

Malbatên zarokên wan li Cizîrê hatin qetilkirin qala wahşeteke nedîtî dikin. Dibêjin hemû cenaze şewitandibûn, kiribûn qirik.

Malbatan nasnameyên zarokan ancax bi testa DNA ê tespît kirine.
Bavê mudûrê rojnameya Azadiya Welat Rohat Aktaş, Firat Aktaş gotiye:

”Gava min cenacê lawê xwe û cenazeyên din di wî halî da dît, hemû bûbûn arî, me ji çavên xwe bawer nekir. Çavên wan derxistibûn, guhên wan jêkiribûn, pozên(bêvilên, kepîyên) wan jêkiribûn. Di kîjan dînî da, di kîjan huqûqê da tiştekî wiha heye, yê dizane bira bibêje?”

Di dînê tirkan da, di qanaûna tirkan da heye.
Li dinyayê tu zulm, tu wahşet, tu namerdî, tu bênamûsî, tu bêşrefî, tu segbavî û pûştiya dewleta tirk li hemberî kurdan neke tuneye.

Bavê Derya Koçê Kemal Koç jî gotiye, ”Me cenazeyên perçebûyî, şewitî dît. Ez bawer nakim Daîş jî viya bike.”

Bavê Weysî Bademkirin, Mehmet Bademkirin, nîvê bedena(laşê, cenazeyê) lawê xwe li Mêrdînê û nîvî jî li Dîlokê(Enabê) dîtiye. Mahmet Bademkiran jî gotiye:

”Ez heqê xwe helal nakim, ezê li van qatilan gilî bikim.”

Lê ya bi min gelkî zor tê, pirştî vê barbariya ji ya Daîşê jî gelkî hovtir hîn jî pozê gelek kurdî naşewite, hîn jî yek kes ji van qatilan neqetiya ye, hîn jî bi sedan kurd ji van faşîst û nazîstan ra parlamenteriyê, wezîrtiyê û şêwirmendiyê dikin.

Û ji van hevakrên neyar, şêwirmendê Davutoglu, bêyî ku ji vê îxaneta xwe şerm bike, dewleta tirk, serokê vê hukûmeta faşîst û fermandarê qatilên li Cizîrê cavên zarokên kurdan derxistine, guh û pozên wan jêkirine diparêze û dibêje ”gerek kurd minetdarê dewletê bin”, ji ber ku dihêle ew li Tirkiyê bijîn.
Berê ne wiha bû, lê nuha dewran bûya ya xayinan, êdî xayin pir cesûr bûne û dengê wan ji yê her kesî bêtir derdikve…

XXX
Sîteya Diyarnamê vê hefteyê ez bi xwendevanên xwe dame nasîn, li ser jiyan û xebatên min hin agahdarî dane xwendevanên xwe...
Mala Diyarnamê û kurdperwerê hêja Zekî Ozmen ava be.
Gelek spas ji bo Zekî Ozmen û sîteya Diyarnamê û hemû xebatkarên wê.