Li ser naskirina şairekî

Ez li Kurdistanê ji pêşketinên edebî dûr ketime. Di van çend salên dawî da gelek nivîskarên nuh derketine û gelek berhem nivîsîne. Lê ya rast haya min jê tuneye û yên haya min jê çê dibe jî ez nikanim bixwînim.
Ji ber ku him dixebitim û him jî ev bêxwediya blogê û facebookê ji min ra bûn zembûrên ser qembûr. Wexta min(2-3 saet) ya ji kar dimîne bi şev hemû li ber kompîtorê derbas dibe. Ez nikanim tiştekî bi ser û ber û bi dûzan bixwînim.
Carnan di facebookê da rastî navên hin berheman, hin nivîskaran têm û bi vê riyê hin nivîskaran nas dikim. Û bi vê yekê jî gelkî kêfxweş dibim.
Do di facebookê da ez rastî Îhamî Sîdar hatim.
Îlhamî Sîdar, di face xwe da ji kitêba xwe ya nuh helbestek bi tirkî weşandibû û xwendevanekî jî li kurdiya wê pirsî bû.
Li ser vê daxwaza xwendevanê bi navê Hesen Şener, Îlhamî Sîdar bersîveke pir balkêş dabû. Ev yek bû sebeb ku ez herim malpera wî û çavekî li nivîsên wî bigerînim.
Îlhamî Sîdar, ev bersîv dabû Hesan Şener:
” Kekê Hesen wekî tê zanîn piştî çil saliya xwe ez kurdî hîn bûm û min hewil da ku bi zimanê dayikê çend romanan binivisînim û min nivisand jî. Lê bixwedê qedrê min ê ku heya îro di edebiyatê de hebû jî çem û çem çû. Ez li ber vê nakevim, lê belê zarokên do jî xwe li ser min wekî Adorno hesibandin û tu nema ku teneke li dû min girê bidin.
Heke wisa be çi heqê min heye ez zimanê dayikê biherimînim!
Wekî din zimanê helbestê zor û dijwar e, min ew quwet nîne ku karibim bi kurdi kitêba helbestan binivisinim. Di dosyeyê de helbestek ku min ji bo şehidên Kobanê nivisandibû heye, ew jî berhema hestyariyeke tîr bû.
Helbesta min a yekê a bi kurdî bû ku min ji bo şehîdên Kobanê nivîsandibû, baweriya min niha baş pê tê ku ew berxwedêrê ezîzê dilî niha ji esmanên Kobanê bi kenê xwe yê herî şîrîn dibişirî.”
Ev bersîva Îlhamî Sîdar bi min gelkî balkêş û xweş hat û loma min jî xwe tevî minaqaşê kir û ev çend rêzên jêrîn jê ra nivîsîn:

”Te pîroz dikim, mikemel e. Heger helbesta te ya pêşî(ya ewil)ev be ya duyem û sêyem ewê şaheser be!.
Birayê ezîz, min bersîva te ya ji bo çi tu helbestê bi kurdî nanivîsînî xwend û gelkî xemgîn bûm. Û ji ber ku heta nuha nivîsên te bala min nekişandiye jî li hemberî te ez xwe hinekî şermezar dibînim. Sebebê wê jî tirkî ye, ez bala xwe zêde nadim nivîsên tirkî.
Bi dîtina min dibê tu qet guh nedî eleqe û hukmên kurdan. Heger meriv li gorî dîtin û eleqeya kurdan hereket bike dibê kes ji bo kurdan tu karî neke. Ya muhîm ne kî çi dibêje, tu çi rast dibînî?
Keseê kanibe cara pêşî helbesteke hewqasî xweş binivîse dibê dom bike. Kurdiya te pir xweş e.
Ne tirk, kurd muhtacî mirovên wek te ne, muhtacî helbest û romanên kurdî ne....
Behaneya dîtin û paşgotinên kurdan ez rast nabînim û qebûl nakim. Herkes ji bo xwe dike.
Gelek silavên biratiyê”

Bi naskirina Îlhamî Sîdar û bi xwendina helbesta wî ya kurdî ez pir kêfxweş bûm.
Ez ji Face gazinan dikim lê ne face bûya jî ezê rastî vê minaqeşeyê nehatama û minê ev helbest nexwenda.
Ev jî feydeyeke facebokê ye. Ez hêvî dikim ku Îlhamî Sîdar di rojên pêşda nivîsên xwe yên bi tirkî kêm bike û giraniyê bide kurdî. Û guh nede gotegot û xemsariya kurdan.
Rast e meriv ne hakimê zimanekî be, pê mezin nebûbe bi wî zimanî helbest nivîsîn zor e.
Lê meriv bi wextê ra, bi nivîsandinê bi pêş dikeve. Her şairî gava dest bi nivîsandina kurdî kiriye eynî zahmetî kişandiye, pê ra eynî tirs û eynî hest peyda bûye.
Lê dû ra meriv vê tirsê û dudiliyê li dû xwe dihêle. Meriv bixwaze, israr bike, fêrbûn zor be jî mimkûn e.
Kes ji makzayîda ne ajnêber e, lê yê dixwaze fêr dibe…
Ev jî helbesta Îlhamî Sîdar:

Ji bo şehîdên Kobanê

sirûda mirinê
min dît
ew berxwedêrê ezîzî dilî
li ser bîbikên çavan
cotek kevok divenişî
min dît
li ser eniya birqok
heft rengên keskesorê dibişkuvî
min dît
ew berxwedêrê ezîzî dilî
li ser baskên firişteyekî
ji esmanên bihuştê dibişirî
min dît
li ser hinarikan
gulên heftber dibişkuvî
Helbesta min a yekê a bi kurdî bû ku min ji bo şehîdên Kobanê nivîsandibû baweriya min niha baş pê tê ku ew berxwedêrê ezîzê dilî niha ji esmanên Kobanê bi kena xwe ya herî şîrîn dibişirî
///Îlhamî Sîdar