Erdogan, serokwezîr û serokerkan wek zarokên xwe dibîne

Serokkomar Erdogan, cîguhestina gorra Suleyman Şah parastiyeû gotiye:
”Wek serokkomarekî gel hilbijartiye helbet ez nikanim li hemberî êrîşên li hemberî şexsê xwe, li hemberî serokwezîrê xwe, li hemberî serokerkanê xwe bêdeng bimînim…”
Mêrik ji serokwezîrê Tirkiyê ra dibêjie, ”serokwezîrê min” û ji serokerkan ra jî dibêjie  ”serokerkanê min.” !
Li Tirkiyê meqamê wî, rutbeya wî çi dibe bira bibe, Erdogan qurişekî xwe jî di kesî nade, her brokratî, her zabitî, her wezîrî wek zilamê xwe, wek karkirekî şîrketa xwe dibîne û tim wisa xîtabî wan dike.
Ji serokwezîr ra dibêje, ”serokwezîrê min”, ji serokerkan ra dibêje, ”serokerkanê min” û ji hemû wezîran ra jî dibêje, ”wezîrê min”!
Viya jî bi zanetî û bi israr dike, li gel ku gelek caran hatiye rexnekirin jî vê termînolojiya xwe naguhere. Çimkî ev termînolojî, ev xîtabet yê li hember wî biçûk dixe, bêşexsiyet dike û mezinatiya wî qebûl dike...
Lê kes jî newêre jê ra bibêje, ”kurro em çima serokwezîr” û ”serokerkanê te ne?” Wek te, em jî mamûrê dewletê ne, ma ev dewlet şîrketa bavê te ye û em jî xulamê te ne ku tu ji me ra dibêjî ”yên min…”
Li dinyayê êdî kes ji jina xwe ra nabêje ”viya jina min e”! Ya jî viya ”mêrê min e”!
Meriv dibêje ”xanima min” û ”peyê min” ya jî ”bavê zarokên min…”
Lê Erdogan, ji serokwezîrê welatekî ra dibêje ” serokwezîrê min” û ji serokerkanê artêşekê ra jî dibêjie ”serokerkanê min”!
Di hukûmetê da tu kesê ku biwêribe li hember Erdogan rabe, ya jî bêemriya wî bike tuneye. Erdogan hemû jî xesandine, şexsiyet bi kesî ra nehîştiye, bi çavê zarokên xwe, bi çavên şivan û gavanê xwe li wan dinêre û loma j bi wê uslûb û termînolojiyê xîtabî wan dike.
Kesê di hukûmeta AKPê da were meqamekî mecbûr e xurûr û şexsiyeta xwe têxe bin nigê Erdogan, ya na nikane bibe bekçiyê qereqolekê jî