Jiyan diqede kar naqede

Li vê malê ez çi karî bikim jî xanim min teqdîr nake, di karê min da tim kêmasî û qusûrekê dibîne, tu carî memnûn nabe û pesnê min nade. Loma jî piraniya caran ez mecbûr dimînim li vir pesnê xwe bidim.
Îro jî dîsa eynî tişt bû. Piştî gerra li dora gola me, ez ketim hewşê, min gîha hewşê çinî, hewş kir mêrg û berda.
Di hewşa me da du darên me hene, yek ya giryazê ye û ya din jî ya sêvê ye. Dara giryazê îsal me jê hebek jî jênekir, ji ber ku em demek dirêj ne li mal bûn, gava em ji tahtîlê hatin hebek jî pê ve tunebû. Ez dibêjim ji ber bêxwedîtiyê beytikan hemû xwaribûn.
Lê ya sêvê îsal gelek sêv girtine, guliyên wê dikin di bin sêvan da bişkiyên. Ji bo ku hûn jî bibînin ez du sê rismên wê belav dikim.
Dibêjin hewa Swêd û ”keçên swêdî” tu carî bawerî pê nayê. Mesela keçan ez didim aliyekî, lê herçî hewa swêd e rast e. saetek berê em ji gerrê hatin, hewa gelkî xweş bû, me li hewşê qahwa xwe bi kêf vexwar.
Lê nuha wa ye ximîna baranê ye, tu dibêjî belkî asîman qelişî, xanimê bi pilepil kincên xwe bi lez revandin hundur û têra dilê xwe nivir li hewê kir, gotinên giran jê ra got…

XXX

Li ba kurdên Kurdistana Tirkiyê dostî, hevalbendî, hevkarî û piştgiriya bi dijmin ra qet ne şerm, şerf û serbilindî ye.
Kî bikanibe xwe hinekî nêzî dewletê û hukûmetê bike, di partiyeke tirk da bibe parlamenter û wezîr, di telewîzyoneke dewletê da karekî bi dest xe, di nava civatê da bêtir qedir û qîmetê dibîne, îtîbara wî zêde dibe…