Erdogan wek rûvî dîsa dest bi dekan kir...

Serokwezîrê Tirkiyê Erdogan, piştî hevdîtina xwe ya bi cîgirê serokkomarê Îranê yê yekem Îshaq Cîhangîr ra gotiye, ”Em xwe li mala xwe ya duyemîn his dikin. Ji bo mîvanperweriya cergî em hatine bi taybetî ez sipas dikim…”

Erdogan merivekî oportunîst e, wek bukalemûn e, tavilê reng diguhere, zû dikeve her, rengî û her kerasî. Li ku derê kîjan maske hewce be wî maskeyî dide ber ruyê xwe. Devguhertin, çerxkirin, jê ra qet ne gelş e, wek kewê teqleban, dikane deh teqleyan li ser hev bavêje…

Efendî ji ber ku nuha li hundur ketiye tengasiyê, dixwaze nabêna xwe bi Yekîtiya Ewrûpayê û bi Îranê ra ji nuh ve xwes bike. Loma jî ji îraniyan ra şalûziyê(şelafiyê) dike, dibêje Îran mala me ya duyem e.

Erdogan siyasetmedarekî wek rûvî ye, li ku derê bivikê bibîne ya jî kara wî tê da hebe derhal ji yê hember ra dest bi nangenimiyê û şalûziyê dike.

Ji bo ku karê xwe bimeşîne, ji bo ku xwe ji vê krîzê xelas bike hewcedariya wî bi dostiya îranê , bi piştgiriya Yekîtiya Ewrûpayê heye. Loma jî heta hilbijartinên Adarê ji gelek dewlet û hêzan ra ewê hîn gelek şalûziyên wiha bike. Ewê dîsa li têla demokarsiyê xe, dîsa qala çareserkirina ”mesela kurd” bike, dîsa qala heq, huqûq azadiyê û reforman bike….

Çar pênc sal berê jî Erdogan eynî tişt kir, bû hewariyê demokrasiyê û serokwezîrê dixwaze şer rawestîne û mafê kurdan bidê.
Lê mirêk piştî ku leşker anîn rê, pûlis û MIT kir bin emrê xwe, rest ji Yekîtiya Ewrûpayê ra xwend, got ”li Tirkiyê mesekla kurd tuneye, mesela terorê heye” û dest bi şer û pevçûnên bi hemû cîranên xwe ra kir.

Yanî piştî ku mirêk karê xwe serrast kir û kursiya xwe saxlem kir, kes nas nekir, pişta xwe bi her kesî da kir.
Lê nuha dîsa ketiye tengasiyê, loma wek rûvî dîsa dest bi şalûziyan, dek û dolaban kiriye. A sebebê şalûziya ji îraniyan ra ev e, dîsa muhtacî alîkariyê ye….

XXX
Hin kes hene ne hors in, ne çakûç in, ne def in, ne qolik in, dibşibin leglegê, şev û roj karê wan leqleq e…
Ne dibin gul xelk wan bîhn bike û ne jî dibin stirî û dikevin destê kesî…