Xwedê kir ku îro PKK heye

Xwedê kir ku nuha li Bakurê Kurdistanê PKK-yek û li rojava jî PYD-yeka kurdan heye. Heger ev her du hêz û hêzên wan yên çekdar tunebûna nuha dijmin bi qasî misqalekî jî hesabê me kurdan nedikr û bi kurdan ra nedipeyivî.
Ji ber ku ev dinya wiha ye, xelk ne li gorî nufûs û biheqbûna meriv, li gorî hêza meriv, yanî li gorî ”çoyê” di destê meriv da hesabê meriv dike, ya jî nake.
Ji xwe di jiyanê da jî her tişt li gorî vê qanûnê, li gorî vê rastiyê dimeşe. Ji ber ku kurd îro xurt in, xwedî qewet û ccek in, dikanin neyarên xwe nerehet bikin loma neyar ji wan hesaban dike, newêre bajo ser wan û mecbûr dibe bi wan ra rûne.
Loma jî kurdan gotiye, ”zêr zane, zor zane, devê tivinga mor zane”!
Îro li ba kurdan him zêr(petrol) heye, him zor heye û him jî devê tivinga mor heye.”
Dimîne hostayî û zîrekiya bikaranîna van ccekan. Heger serok û siyasetmedarên kurd van her sê ccekên di destên xwe da rast û bass bikar bînin ewê qezenc bikin û heger cewt bikar bînin ewê wenda vikin.
Erê sîleh(zêr, zor û tiving) ssert e, bêyî wê nabe, lê dibê rast û bi hosayî were bikar anîn.
Ma îro Tirkiye, tê bi min ra, bi Kemal Burkay ra, bi Lutfî Baksî ra rûdine, bi me ra hevdîtinên bi dizî û eşkere dike?
Bêguman nake, ji ber ku ne hêza me û ne jî ccoyê me heye. Û gava ev tunebin jî kes guh nade meriv.
Lê ji ber ku hêz û ”çoyê” Ocalan, Karayilan, Salih Muslim û Mesûd Barzanî heye, loma jî dihere bi wan ra rûdine, bi wan ra birr û bazarê dike.
Heger piştî Şerê Cîhanê yê Yekem, li Kurdistana bakur hêzeke kurdan ya çekdar wek nuha hebûya û bikanîbûna li hemberî êrîşên dijmin welatê xwe biparastane ewê bindest nebûna, ewê kanîbûna welatê xwe rizgar bikin. Ya jî bi kêmanî bibûna xwedî statuyeke siyasî.
Lê ji ber ku hêzeka wan ya ku kanîbûya dijmin bitirsanda tunebû, loma jî hêzên emperyalîst û kemalîstan bi rehetî û bêtirs Kurdistan di nava xwe da perçe kirin û ew jî kirin bin destê sê dewletan.
Heger îro jî PKK û PYD û hêzên wan yên çekdar tunûbûna, bi baweriya min netîce ewê eynî wek dema Şerê Cîhanê yê Yekem bûya; dîsa kesî ne hesabê kurdan dikir û ne jî bi wan ra bazara tu maf û statuyan dikir. Dibê em kurd dua bikin ku îro PKK û PYD û bi hezaran ccekdarên wan hene.
Li başûrê Kurdistanê jî eynî tişt e, heger ne hêz û çekên di destên kurdan da be, ne ereb û ne jî Emerîka tu mafî nadin wan û bi wan ra rûnanin. Tirkiyê wek gurên har ewê bajota ser wan û bixwesta wan mehû bike.
Heger îro Tirkiye, Îraq, Sûriye û Emerîka bi kurdan ra rûdinin û nikanin wan wek berê tune hesab bikin, ji ber ku kurd îro xwedî hêzeke mezin ya çekdar in û li gorî berê tifaqeke wan ya bass heye.
A ev her du faktor dijminê me mecbûrî diyalogê dike…