Ferqeke tirkan û swêdiyan

Li Swêd tevgera keskan, yên hawirdorparêzan pir xurt e. Wek bûyera Taksîmê li Stockholmê jî carnan di nabêna belediyê û grûb û partiya keskan da gelşên wiha rû didin.
Çendakî berê belediya Stockholmê xwest li meydaneke Stockholmê çend darên pir kevn bibire. Belediyê got dar riziyane û loma jî îhtîmala di ba û bahozekê da bişikiyên û bibin sebebê seqetî û mirina însanan.
Û loma xwe jî belediyê xwest daran bibire.
Lê grûbên keskesan û hezkiriyên daran li dijî biryara belediyê derketin û nehîştin daran bibirin.
Însanan bi hefteyan xwe bi daran ve girêdan, li wir raketin û bi şev û roj nobet girtin.
Belediyê wek tirkan zor bikar neanî, gaz û hêzên polîs najot ser protestociyan.
Belediyê ji dêlîzorê, çû ji Hollandayê arborîstek(tuxtorê, pisporê daran) anî, dar dan muayenekirin. Yê arborîst(tuxtorê daran) raporek nivisî û got, weleh koka daran rizyaye, hundurên wan qewar bûye, ji bo milet tahlûkeyê teşkîl dikin, loma jî dibê werin birîn.
Lê hezkirên daran rapora yê arborîst qebûl nekirin, gotin ev arborîst rast nabêje, rapora wî ne rast e û loma jî em vê raporê qebûl nakin.
Belediyê got baş e, emê yekî din bînin. Rabûn îcar çûn arborîstek ji Norweçê anîn. Wî jî raporek wek yê berê da, got ev dar mirine, dibên werin birîn.
Lê grûbên keskan û jîngehparêzan ev rapor jî qebûl nekirin, gotin, ev dar xemla vê meydanê ne, loma jî em qebûl nakin ku werin birîn.
Li ser vê, belediyê demekê xwe kerr kir, fena ku dev ji birrîna daran berda be paşda vekişiya.
Hefteyek, du hefte, sê hefte derbas bû, lê belediye qet wê da neçû, negot hutul batil emê bibirin, fena ku êdî dev ji birrînê berdabin, hewayeke wisa belav kirin.
Piştî çend hefteyan grûbên keskan, hezkirên daran û jîngehparêzan bala xwe danê ku kes qala birrîna daran nake, gotin belkî dev ji birrînê berdan.
Loma jî hêdî hêdî dev ji nobetgirtinê berdan û çûn malên xwe...
Lê sibehekê bala xwe danê ku waye dar ne li ciyê xwe ne, hemû hatine birîn.
Di şeveke ku kes li wir tunebû, belediyê bi dizîka, bêyê şer û teşxele, bêyîzor û şîdet, bêyî copên polîsan û bikaranîna gaza jahrî hemû dar birîn.
Wek tirkan li hemberî însanên xwe ne jop û gaza jahrî bikar anîn û ne jî bi sedan însan birîndar kirin. Bi rehetî, bi nermayî û bi bîna fireh problem hel kirin.
Lê hukûmeta AKP-ê di roja pêşî da zor bikar anî, tavilê pûlis, cop û gaza jahrî xist dewrê.
Hukûmetê tavilê zor bikar anî, ji ber ku li tirkiyê kultura demokrasiyê ya toleransê tuneye, ji ber ku AKP hukûmet e û dewlet di destêwan da ye loma jî Erdogan çareseriya her roblemê di zorê da, di copên pûlis û gaza jahrî da dibîne.
Li gorî dîtin Erdogan ew hukûmet in û piraniya xelkê rayên xwe dane wan, loma jî mafê wan heye her tiştî bikin; bêyî ku guh bidin dîtin û daxwazên kes, hêz û grûbên din.
Dema fikir û dîtina meriv ya demokrasiyê ev be meriv probleman ne bi lihevkirinê, ne bi rehetî, bi zorê û bo copên pûlisan hel dike…