"Partiya Xapandina Bi Edaletê"

Rojnamevan Cand Dundar, derbarê sextekarî û durûtiya AKP-ê da nivîseke baş nivîsîye. Can Dundar, derbarê Erdogan û taximê wî da tespîtên pir di cî da û rast dike…

Dundar ji bo Erdogan û rêvebirên AKP-ê dibêje, ew ne li dijî saxîkirina malên parlamenteran e, tiştê ew li dij, dibê malên parlamenterên wan neyên saxîkirinnn.

Ew ne li dijî girtina partiyan e, tiştê ew li dij, dibê partiya wan neyêî girtin.
Ew ne li dijî şerê li dijî kurdan e, tiştê ew li dij dibê di vî şerî da leşker li hemberî wan xurt nebin.

Di mesela Dêrsimê da ew ne samîmî ne, heger samîbî bûna piştî qetlîama gundê Roboskê ewê tavilê biçûyana Qilabanê û ji gel lêborîn bixwestana.

Min hin beşên vê nivîsa Dundar kir kurdî. Ez li jêr diweşînim.

”Piştî beyana serokwezîr, ”bira kerem bike derkeve serê çiyê” saxîkirina mala Leyla Zanayê ji alî pûlisan ve zorbatîye.

12 sal berê dozgerê DGM-ê xwestibû bigre ser mala mebûsa partiya Fazîletê Merve Kavakçi.
Wê demê jî gava ji medya merkezî dengê çepikan bilind dibû ez li dij derketibûm, min dozgerê ku weke bera eşqiyayekî bide, şevnîvê şevê bi darê zorê dixwest têkeve malekê rexne kiribû.

Fazîletçî wê demê di cepheya mexdûr da bûn. Tavilê reviyabûn mala Kavakçî û gotibûn bi saxîkirina mala mebûsekê dozger li hember cîhanê em rezîl kirin.

Bulent Arinç gotibû, ”Ev komployeke li hemberî partiya me hatiye tertîbkirin. Xwestibû ku serokê meclîsê uzrê xwe jê bixwaze.

Arinç îro cîgirê serokwezîr e.
BDP, li meclîsê li aliyê lêborînxwestinê ye.
AKP jî ji ber saxîkirina mala Leyla Zanayê bira lêborînxwestin li wir bimîne, di pozîsyona emirdariyê da...

Esas ne li dijî saxîkirina mala parlamenterekê ye.
Tiştê ew li dij in, saxîkirinên malên wan in.
Esas ne li hemberî girtina partiyan e jî.
Li dijî girtina partiyên xwe ne.

Piştî ku sîstema edaletê anîn nuxteya ku partiya wan nagre, ji bo girtina BDP-ê dest bi beyanên girtinê kirin, di vî warî da rê nîşanî pûlis û edaltetê dan.

Wan jî mesaj girt û dest bi saxîkirina malan û girtina însanan girtin.
Esas ne li dij in ku însan girtî werin mehakemekirin, ne li dijî dirêjiya dema girtçbûnê ne, heta ku ew ne girtî bin.

Esas ne li dijî DGM-yan bûn(dadgehên dewletê yên taybet), derdê wan kontronekirina DGM-yan bû. Jixwe DGM girtin û dewsa wan da DGM-yên sivîl yên di bin kontrola hukûmetê da vakirin.
Ne li dijî dadgehên serbixwe bûn jî, ji serxwebûna dadgehan nerehet bûn.
Edalet teslîm bû, mesela qeiya.

Esas ne li dijî midaxeleyên leşkeran ya siyasetê ne, li dijî midaxeleyên leşkeran yên li hemberî xwe ne.
Ger new isa bûya, dema serfermandar got ”perwerdeya kurdî nabe”, ewê bigotana hûn xwe tevî vî şîî nekin.
Negotin.

Esas li li hemberî çareserkirina mesela kurd ya eskerî ne.
Di şer da li dijî xurtbûna leşkeran bûn.

 Piştî ku serfermandar ekarte kirin, di mesela kurd da vegeriyan metodên şîdetê.

Heger bi rastî êşa Dêrsimê bikişandana, ewê biçûyna Qilabanê û ji gel uzir bixwestana.
Belovacîwê, serfermandar pîroz kirin.

Welhasil do ji çi tiştê ku li hemberî wan bû û jê gazin dikirin îro eynî tiştî tînin ser raqibên xwe.
Dema di mixalefetê da bûn di her warê ku digotin ”em edaletê dixwazin” nuha cot standartiyê bikar tînin."

Dundar, di dawiya nivîsa xwe da navekî pir xweş li AKP-ê kiriye, gotiye "Partiya Xapandina bi Edaletê…”