Şiyarbûna keran

Dibêjin li welatekî ker ji hosteyê kurtanên wan çêdikir ne memnûn bûne, gotine ev hoste kurtanên(palikên) baş çê nake.
Ji ber ku hoste ji keran ra kuranên baş, yên li gorî pişta wan çênekirye, pişta hemûyan tim kul û birîn bûye…
Rojekê ker giş li hev kom bûne û ji bo hatina kurtanciyekî din dua kirine. Gotina ya Rebî, tu me ji vî hostetî xelas kî, yekî din ji me ra bişînî, ev hoste ji me ra kurtanên baş çê nake.
Dua wan qebûl bûye..
Lê ya xerab, kurtanciyê nuh jî ji keran ra kurtanên baş çênekiriye, ji dêlî ku birînên pişta wan kêm bibin, bi kurtanên hosteyê nuh tew zêdetir bûne.
Li ser vê, ker dîsa li hev civiyane, ji bo hatina kurtanciyekî din dîsa dest bi duakirinê kirine, gotine:
- Ya Rebî, tu kurtanciyekî ji viya baştir bişînî vî bajarî…
Dua wan dîsa qebûl bûye. Wî kurtancî ji bajêr bar kiriye, yekî din hatiye dewsa wî…
Weke bi çûna her kurtaciyekî û hatina her yekî nuh, ker dîsa kêfxweş bûne, gotine çi baş bû, em ji wî xelas bûn.
Lê piştî demeke kin dîtine ku ferqa kurtanciyê nuh ji yên berê tuneye, kurtanên wî jî weke yên din piştê li wan kurmî û birîn dike.
Her çiqas kurtancî çûn û hatin jî, lê kurrtanên wan roj bi roj xerabtir bûn, baştir nebûn, birînên pişta wan pirtir û mezintir bûn…
Kurtanciyek(palikvanek) çû, yek hat, keran jî tim ji bo hatina yekî nuh dua kirin….
Lê kurtanên wan tu carî baştir nebû…
Dawiya dawî, rojekê ker dîsa li hev civiyan, ji hev ra gotin:
- Ev îş wiha nabe, kurtanciyek tê yek dihere, yê tê ji yê çûyî xerabtir derdikeve. Halê me jî xerabtir dibe, baştir nabe.
Loma jî dibê êdî em ne ji bo hatina kurtanciyekî nuh, ji bo ku em ji kerîtiyê xelas bibn dua bikin..…