Piştî teqîna pêr ya li taxa Gungorenê seranserê Tirkiyê dîsa bi ala tirk sor bû, bû wek goleke xwînê.
Wek tê zanîn Tirkiye welatê alan e, alên herî pir, herî dirêj û herî mezin li Tirkiyê hene.
Li cîhanê di warê alên herî mezin û herî dirêj da tu welatekî din nikane bi Tirkiyê ra têkeve pêşbaziyê.
Li Stenbolê, Mêrsînê û li gelek bajarên Tirkiyê yên din alên 4 hezar 500 m2-yî hene.
Çiya, gir, mit, pal û zinarên ku ala tirk li ser nehatibe çikandin û çêkirin hema hema tuneye.
Li Tirkiyê di her malê da çend alên ebatên wan cihê hene. Li gor rojê, girîngî û mezinayiya bûyerê al bi pace û şaneşînan/balkonan ve tên daliqandin.
Ji ber ku bûyera Gongorenê êrîşeke terorîst ya pir mezin e loma jî alên do hatin daliqandin jî him pir bûn û him jî pir û pir mezin bûn.
Di xeberên tirkî da bala min kişand, hin malan him bi şaneşînên xwe ve kiribûn û him jî bi paceyên xwe ve.
Alên şaneşînan mezin û yên paceyan jî biçûk bûn.
Bêguman piranî jî kurd ji tirsa ruhê xwe ne yekê, çend alan bi darda dikin. Ji ber ku li gor dewlet û miletê tirk, kesê ala tirk bi mala xwe va neke xayin e û dijminê miletê tirk e.
Û meriv çi tîne serê dijmin jî jixwe her kes dizane.
Loma jî kurd ji dêlî yekê, çend heban û him jî yên herî mezin bi malên xwe va dikin.
Çi bikin? Zora zaliman bêsînor e.
Helbet ev yek terorîzekirina miletekî ye, dewlet bi zanetî di her fersendê da zulmê li kurdan dike.
Li Tirkiyê ala tirk bûye alet û wasiteya terorîzekirina kurdan.
Piştî her cejneke tirkan ya jî bûyreke terorîstî ya jî kuştina çend leşker û pûlisan Tirkiye dibe wek welatekî hatibe dagirkirin.
Fena ku Tirkiye ji alî artêşa welatekî din va hatibe dagirkirin û wî welatî li her derê alên xwe bi darde kiribin. Lê al ne yên welatekî din in, ya Tirkiyeyê ye.
Tirkiye di bin îşxala ala xwe da ye.
Helbet sebebê vê psîkolojiya tirkan heye. Tirk hîn jî baş ne emîn in ku ev welat ewê ji wan ra bimîne.
Ew dizanin ku ev welat ne yê wan e, wan bi darê zorê û bi dek û dolaban ji xelkê stendiye.
Û zarokên miletên asas xwediyên vê axê îro têkoşîna rizgarkirina wealtê xwe dikin. Têkoşîna miletên din bi qasî ya kurdan ne diyar be jî lê kesî hîn dev ji welatê xwe bernedaye.
Miletê kurd ev 200 sal in ku bi canfîdayî û qehremaniyeke mezin ji bo rizgarkirina welatê xwe xwîna xwe diherikîne.
A ev têkoşîna miletê kurd ya bênabên û bi heybet bizav li tirkan û dewleta wan qetandiye.
Loma jî tirk gav û seetê wek artêşeke ku Tirkiye û Kurdistan nuh îşxal kiribe ala xwe hildidin û bi darê zorê bi malên xelkê va dikin.
Tirk dizanin ku kurd û miletên din zû yan dereng ewê welatên xwe ji bin îşxala artêşa wan rizgar bikin.
A ji ber vê yekê ye ku dewleta tirk hertim bi psîkolojiya hêz û artêşeke biyanî hereket dike, li ser van erd û avan xwe wek mîvan û diz dibîne.
Xwe tu carî wek xwediyê malê his nake.
Tirk, bi hildana alên herî mezin û herî dirêj tirsa xwe direvînin, xwe tatmîn dikin.
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar