Hin hestên tevlihev

Min ew westandKurdekî berferatî, li otêlê xurîniya xwe dikir, lê feqîro dikir nedikir nikanîbû bi çetelê xwe heba zeytûnê zeft bikira.
Vê yekê bala garson kişand û rabû çû gazî û hawara wî, rahîşt çetel û di heba zeytûnê ra kir û dû ra jî got, ”Kerem ke!” û dirêj kirê.
Yê berferatî bi awirekî tahl û ji xwe bawer got:
-Bi serê wî bavê te yê delal dikim, heger min ew newestandiba te yê nikanîbû ew bigirta. Dîsa ji min ra dua bike.

Tu du gotinên Kurdî jî fêr bibûyaXortekî Diyarbekrî ku baş ajnê nizanîbû ketibû cemê Dîclê û ajnê dikir. Dema çû dereke kûr û bê qam ji nişka ve di bin avê ve bû û dest bi gazî û hawarê kir. Bi tirkî got:
-Kurtarin, bogiliyam! Kurtarin bogiliyam!… -Haho, ez difetisim, min xelas bikin! Haho ez fetisîm...
Gundiyek ji wir derbas dibû, gazî û hawara xortê ajnênezan bihîst, lê ji ber ku bi Tirkî nizanîbû jê fêm nekir ku çi dibêje. Berbî xort çû, pê da qîriya û got:

-Kuro çi “qurtar qurtar û bogilim bogilima te ye!? Ez fêm nakim tu çi dibêjî. Te xwe bi qurbana xelkê kira, ji dêlî Tirkî, tu du gotinên Kurdî jî fêr bibûya nuha minê fêm bikira ku tu çi quzulqurtê dixwazî?!

CahilîDi bextê çapemeniya tirk da be, dibêjin li Tirkiyê 123.000 qahwexane û tenê 1430 kitêbxane hene.

Dibêjin hemû qahwexane hetim heta ber dev tije ne, tu diherî kîjanê hema hema ciyê rûniştinê tuneye.

Lê hemû kitêbxane jî vik û vala ne, kes riya xwe bi wan naxe.

Min jî digot gelo çima li Tirkiyê hewqas nezan, cahil, xêv û ehmeq hene?

Ji xwe rêvebir û serokên wan jî neynika vê cahiliya wan e, dema meriv li wan guhdarî dike, meriv ji xwe ra diçe dinyayeke din.

Yekcarnan di telewîzyonan da li “Profesorên” wan guhdarî dikim, ew ji siyasetmedaran jî xerabtir in, tiştê meriv fêm dike tenê xwendin û nivîsan dinê fêr bûne. Cehalet ji her derên wan dibare.

Ê dema li welatekî 123.000 qahwexane û tenê 1430 kitêbxane hebin bêguman miletê jî cahil û nezan be. Ma zanîn û ilim ji asîman da nabere, dibê meriv lê bigire, bixwîne û fêr bibe.

Û ew jî ne karê tirkan e.