Merheba û siba we bi xêr gelî dost, heval û xwendevanên min ên hêja!
Pînc roj in ji ber ku ez di hinge dinga boyaxa mamlê da me, min tiştek nenivîsîye
û parve nekiriye.
Li gorî soza hoste dabû min, ewê di nava 4-5 rojan da biqedan da, lê hesabê min
û hoste li hev derneket, kar neqediye.
Salon(oda rûniştinê) qediya, kompîtora min bi cî bû,
lê odeyek û hin çirtik-pirtikên din mane, ez bawer dikim ewê jî sibe biqede û ezê jî rehet bikim, vehesim.
Belkî we bîriya nivîsên min nekiriye, lê min bîriya nivîsînî, xwendinê û xire-cira medyaya sosyal kiriye. Dixwazim teşxeleyên nabêna kurdan taqîb bikim. Hindik ma.
Ez zêde dirêj nekim, rewşa me a nuha ji ya do û pêr gelkî baştir e, çimkî salon qedîya ye, em kanin rûnin, li telewîzyonê sêr bikin û ya herî muhîm jî kompîtora min saz e, wek seeteke Rolex xweş dixebite. Yanî me bizin gura ye, em nêzî boçikê bûne.
De bimînin di nava xêr û xweşiyê da.
Li silêmaniyê gelek tiştên ne xweş diqewimin, pir û pir xemgîn im û ditirsim. Kêmaqil, cahil, zorba bûne xwedî hukim; talûke mezin e.
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar