11 sal berê em li warekî din bûn

Min çer kompîtora xwe vekir, Facebookê ev parvekirina min a 11 sal berê derxist pêş min. Min bala xwe dayê 11 sal berê îro dara me ya sêvê bi sêvên xwe xemilîye.

11 sal berê îro ez li Alby bûm, hewa xweş bû, li hewşê rûniştibûm û min li dara xwe sêr û temaşe dikir.

Lê îro li Hanînge, li warekî nuh im, ne hewş heye, ne jî dara sêvê. Boyaxa hundur do qediya, me mal bi piranî bi cî kir. Li balkonê 10-12 kartona mane, ez wan jî ji berêvkê da vedikim.

Xaniyê me wek yê Alby ne germ e, termometra me ya hundur tune ye, lema nizanim çend derece ye, ezê îro herim termometrekê bikirim. Lê hundur sar e, me kalorîfer birine ser dereca dawî lê dîsa jî germ nabin. Hêvî dikim zivistanê jî ne wiha be, kalorîfer baştir bixebitin.

Wekî din em ji xaniyê xwe, ji hawirdor û taxa xwe memnûn in. Vira sakîn e, ne qelebalix e, xweza wê pir xweş e.
Li vir cîranên me yên swêdî pir in, bi rê da, li sentrûm em rastî wan tên.
Li Alby swêdî tût ya bûn, wek turîst jî riya xwe bi Alby nedixistin. Çend kal û pîrên mabûn ew jî ji malên xwe dernediketin, nediçûn merkeza Alby.
Yanî Alby di her warî da bûye GETOYEK mezin, xerab. Fizîkî, coxrafîk erdê Swêd e, lê demografîk, bi nufûsa xwe tu têkiliya wê bi Swêd ra nemaye. Piranî bûye Afrîka, Hindistan, Pakîstan û hinek jî Asya. Ji bo zarokan, ji bo kal û pîran Alby êdî ne warekî ewle ye, çete li sentrûmê narkotîkayê eşkere difroşin.
Baş bû em ji wir xelas bûn. 22 sal berê Alby wek cibetê bû.
Lê ew dem û deran zû qediya, swêdiyan pir zû xwelî li serê xwe kirin, mala xwe wêran kirin.

XXX

Bi vî aqilî em nabin tiştek û ji bindestiya xelkê jî xelas nabin.

Tiştê du roj berê bi emrê Bafil Talabanî li Silêmaniyê qewimî ne karê aqil e. Gelşa nabêna wî û Lahûr Şêx Cengî çi be jî meriv bi sîlehên giran, bi droneran najo ser Lahûr Şêx Cengî û ji hev 5 kesan nakuje, bi dehan jî birîndar nake.

Tiştê Bafil û cepheya wî kiriye zulm û rûreşîyeke pir mezin e, şermezar dikim. Gerek tu carî zulmeke wiha li hev nekin, hevdu êsîr negirin.

Wer xuya dike Bafil Talabanî ne merivekî temam e, lê yên dora wî çawa dihêlin trajediyeke wiha biqewime ez fêm nakim.

Kurd xurtên hev in, ji bo wê jî heta nuha em nebûne xwedî dewlet, bindest mane.

Min lawikê xwe şand seferê, bi hêviya belkî mêrekî çê jê derê, çû, hat dîsa qêmaqilê berê, dîsa ehmeqê berê..