Ez kor im lê kêmaqil im

Yekî kor bi jinekê ra zewicî. Demek derbas bû, rojekê jinikê jê ra got:

-Heger te bikanîbûya pakîya min, xasekîya min bidîta tu yê matmayî bima, tu yê ji xwe ra biba heyran.
Mêrik got:
-Xanim, erê ezî kor im, lê neyî kêmaqil im. Wek tu dibêjî, heger bi rastî jî tu hewqasî xweşik bûya, yên ne kor ewê tu ji min ra nehaîştana.

XXX

Otoboza fîl û kera

Jineke hinekî zêde qelew li otobozê siyar bû.

Rêwîyekî cilq, xwenezan hêdîka, di ber xwe da got:

-Min nizanîbû ev otoboz ji bo fîlan e jî!

Jinikê bîna xwe teng nekir, bi dengekî sakîn got:

-Ev otoboz fena(mîna)Keştîya Nûh e. Him fîl, him jî ker kanin lê siwar bin!

XXX

Ji dûr va

Yekî bi tinazî ji El-Mütenebbîyê şair ra gotiye:

-Ji dûr va min got belkî tu jin î !

El Mutenebî xwe aciz nekiriye, gotiye:

-Ji dûr va min jî got belkî tu însan î !

XXX

Ji bo ku yên wek te nebînim

Beşşar ibn Burd şairekî haviz bû, şairekî bi nav û deng bû. Rojekê merivekî cilq jê pirsîye:

-Xwedê ronîya çavan ji yekî girtibe, miheqeq bi tiştekî din telafî dike. Gelo tu bi çi telafî kiriye?

Beşşar ibn Burd gotiye:

-Ji bo ku ji dîtina kesên wek te xelas bibim.