Ji vêsê da ye ez ketime hingedingeke mezin, min pişta xwe rast nekiriye, kitêban ji hev digrim, ciyê wan diguhezim.
Di refa(refika) min a kitêban da cî nemabû, min hema dabûn ser hev, li ser hev
qûnç kiribûn.
Ji mecbûrî min çû refek, dolabek kevn kirî. Ji vê sibê da kitêban ji hev
digrim, bi cî dikim, lê naqede. Ez ji hal de katim. Îro min ne tiştek nivîsîye,
ne jî xwendîye.
Ya herî xirab ciyê kolleksîyona tizbiyên min nema. Min ew bi darda kiribûn, min lê dinêrî û carnan bi hev diguherandin. Nuha ew jî nema.
Ji min ra xaniyekî mezin lazim e, ez zengîn bûma minê vîlayek mezin bikiriya û tê da rehet bikira. Ew pere jî li ba min tune.
Bi ya xanimê be dibê ez malê ji kitêban paqij bikim, ya jî çend heban bihêlim.
Refika min bi cam e, xweşik e, kêfa min jê rat ê. Lê cî li
min teng kir. Quncikê min, dûzana û deqora min a berê xera bû.
-Mirin, carnan ceza ye, carnan diyarî ye, gelekê caran jî
lutfek e.
Mirin her tiştî wek hev dike.
Mirin dora êş e, her kes li bende dora xwe ye. Carnan jî dorê
zû tîne ser hinekan. Ev jî bêedaletî ye. Lema meriv kane bibêje mirin jî tam ne
adil e.
XXX
-Sedeqeta bi pera tê kirîn, bi perakî hîn zêde tê firotin
jî.
Dostê pera tim xeyidî ye. Hevalê xwarinê pir in.
Mal, dewlemendî dost û hevalan li meriv zêde dike.
Xizanî ne tu çek e, Xwedê milê kesî tê ra neke.
XXX
Hin xortên kobanî dema xwestine herin Îspanyayê li Cezayîrê
hatina girtin. Ji tebaxa 2023 da ye di zindanê da ne.
Tu demê, di tu tarîxê da kurd hewqasî bi çolan neketine.
Ji her çar perçên Kurdistanê ciwan qefle bi qefle, mirinê
digrin çavên xwe û bi çolan dikevin.
Ji Yûnanîstanê, Bûlgarîstanê, Belarûsê, Polonyayê, Almanyayê
bigire, hetanî bi Meksîkayê û Amerîkayê, li ser sînorê her welatî kurd hene.
Kurdistana bi tevayî ji ciwanan vala dibe.
Mecbûr, ne mecbûr bi sedhezaran ji Kurdistanê direvin. Ev
felaketeke mezin e, lê bêyî gazina meriv nikane tiştekî jî bike.
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar