Li gorî Orhan Pamuk li Tirkiyê êdî kes li kuçan nayê kuştin !

Li gorî Orhan Pamuk, rewşa nuha ji ya salên 1970î baştir e,” qenekê nuha kes li kuçeyan nayê kuştin” (!)

Li Cizîrê, Diyarbekrê ji alî leşker, polîs û tîmên taybet ve her roj çend kurd tên qetilkirin, lê Orhan Pamukê xwediyê xelata Nobelê di hevpeyvîna xwe da gotiye,
”Di salên 1970î da însa li kuçeyan wek mêşan dihatin kuştin. Ez dikanim bibêjim ew hîn xerabtir bû. Nuha serokkomar bi qîrîn dibêje xayinê welêt! Lê belê qet nebe kesê li kuçan dimre tuneye…”

Li Cizîrê, Sûrê, Şirnexê, Nisêbînê rojê çend kurd ji alî leşker û polîsên tirk ve tên kuştin.

Li Cizîrê, Sûrê, Silopiyê dewlet tank û topan bi kar tîne, bajaran topbaran dike, mizgeftên dîrokî wêran dike, dike qişleyên leşkerî.

Di salên 1970ê da cûnta leşkerî zulmeke wiha li kurdan nekir, li bajaran tank û top bi kar neanî, bajar wêran nekir, termê însanan bi hefteyan li erdê nehîşt û genî nekir, lê nuha vanan hemû jî dibin.

Di salên 1970ê da cûntayê derketina der bi hefteyan, heta 47 rojan li xelkê siwîl yasax nekir, lê nuha hukûmta AKPê dike.

Lê li gorî Orhan Pamuk, dîsa jî rewş bi qasî salên 1970î ne xerab e, ”qenekê kes li kolanan nayê kuştin”!

Wê demê Orhan Pamuk bi sedan kurdên li kuçe û kolanên Cizîrê, Silopiyê, Şirnexê, Nisêbînê û Sûrê hatine kuştin û herr oj tên kuştin însan nahesibîne.
Heger însan bihesibanda ewê negota ”qenekê nuha kes li kolanan nayê kuştin”!