Hin hestên tevlihev û bersîvên wan

Ji Ahmed Husênî ra,
Zinarê Xamo: Ahmedê bira, weleh ji ber ku ez ne şair im loma jî ezê qala tiştekî din bikim...
Ahmed, "hevalê" bêwefa, ma te çima li Amedê silav neda min?
Qey te ez nas nekirim ya jî "hevalekî bi navê Zinarê Xamo nehat bîra te?
Lê bi qasî ku ez dizanim hevalekî ji te ra got, ev Zinarê Xamo ye û heger tu bawer nakî a ji te ra telefona wî û lê bigere.
Lê te telefon jî nekir, li gel ku nabêna me tenê 300 mîtro bû...
Carnan benîadem tiştên dûrîaqilan dike, meriv nizane çima û ji bo çi?
De neyse, guh medê, hema nuha ji nişka ve rismê te bi ber çavê min ket û bêhemdî min ev çend rêz nivîsîn...
Ji nava berfê, sar û seqemê(li Stockholmê îro berfa pêşî ket)silavek sincirî...

Ahmed Husênî: Mamostayê min Zinarê dilspî! Pêwist nake tu bizanibî min çendîn ji te hez dikir, çendîn hez dikim û dê hez bikim.
Çenteyê ku berî bîst salan te ew ji min re tijî pirtûk kirin, hetanî vê kêlîkê ew çente li ser milê min e, yanî hezkirina te li ser milê min e, yanî deyndarê te û dilsojiyê me.
Di internêtê de, di koşeyên tarî yên jiyanê de, her û her çavan li te digerînim, gotarên te dixwînim, pirsa te ji dostên xwe dikim, bawer bike haaa!
Lê meseleya Amedê tiştekî din e.
Min ji xwe re got: ew serê sih salab in Zinar nehatiye warê derd û kulan, ger dema wî hebe sedîsed dê li min bipirse û dê bixwaze min bibîne.
Madem ez ew qasî nêzî te bûm hey zalim, madem te dizanibû ez li ku me, çima tu nehatî? ma ne ev jî piesek e haaaa? lê ji min bawer bike, min telefon nekir û negeriyam ji tirsa ku dema te tune be û tu ji min re ne vala bî! lê bila hetahetayê di bîra te de ku ji te hez dikim!

Zinarê Xamo: Ahmedo, hevalê derd û kulan û rojên Stockholma xopan, jabo îzaha te min qebûl...
Ez naxwazim li vir dirêj bikim, bira fesad û gelac zêde bi ya dilê me nehesin, lê ez hêvî dikim ku rojekê karwanê me rastî hev bê û em herdu serî jî sebebên xwe yên "rastî" bi firehî ji hev ra bibêjin...
Ahmedo, ji bîr neke, rê ji dilan diçe dilan...

Ji Helîm Yûsif ra
Zinarê Xamo: Helîm ma şêr e ya şepal e te kiriye himêze xwe?
Kuro min hîn nanê daweta te nexwariye, te ev sebradilan ji ku anî?
Tu pê gelkî bextewar û ew jî pir dilşa xuyaye...
Xwedê muhebet û hezkirina we zêdetir bike...

Helîm Yusif: Spas xalê Zinar, erê wele. Ev keçika mine û navê wê Lorîn e. Pênc salî ye. Sebra min gelekî pê tê. Ez bi şev carê ji wan 125 çîrokên te jê re dixwînim, carinan jî çîrokên zarokan yên elmanî.Ji nav çîrokên te kêfa wê ji kêz xatûn û ji şengê û pengê re tê.
Erê xalê Zinar, li van deran bûm, hem bavê min çû û hem jî diya min. Ma wê sebra min, sêwiyê Xwedê, ji bilî vê zaroka min bi kê bê?
Bi Xwedê nivîsandina heft pirtûkên kurdî jî wek vê zarokê bêhna min dernexistin xalê Zinar!
Eger tu hîna şiyar bî, şeva te ya mayî bimîne xweş.

Ji Arjen Arî raZinarê Xamo: Arjen, te bi vê helbesta xwe ya ku serapê kurdayetî û welatperwerî jê difûre dilê min rakir pêdarê û şervanên kurdan bi min şîrîntir kir.
Tu her hebî, mala te ava ji bo vê helbesta xweş û dilzîzkir.
Esas carnan peyv nikanin ji hestên meriv ra bibin tercuman, têr nakin...
A nuha ez xwe wisa his dikim...
A nuha ez dixwazim bibim şair...
A nuha ez xwe wek teyrekî per û baskşikestî his dikim, dikim nakim nikanim bifirim, nikanim bi hewa kevim...

Arjen Arî:Ezbenî,
Heke min şiyabe bi helbestekê hest û dilîné cenabekî mîna te dilsoz, rakim pêdarê; ez ê bi navê helbesta kurdî bextewar bim. Mala we ava bo peyvén we yé xweşik, şahîk, ji dilé safî...
Silavên ji milkê dil bo we.

Helbesta Arjen Arî ku min gelkî jê hez kir û loma jî ew rêzên jorîn ji Arjen ra nivîsî li jêr diweşînim. Ez bawer dikim hûnê jî jê hez bikin.

HEYRANO
Ji çiyayê Tûjik - ku
bi çil qevzî çilçav-
ji te re anîme ev çeng av.
ka vexwe heyrano
tu tî yî, tu tî!
û tu birîndar î jî.
heyy
raaa
nooo...
kîjan şopa nicis li te da
ji çiyayê Tûjik te xwe berda
xopanê vî bajarî dahfik li ber te veda
pezkoviyê Cûdî, heyrano
nikarim bibim melhema te jî...
şerr
vaaa
nooo...
zelal, ava qirr qeşa
çeng bi çeng bidim te jî,
tu tî yî, tu tî
heyrano,
tu tehn î li qurtek azadî!
xwîna te ye diherike nolî êrîş bike axê
têhntir ji te xuya dike axa tu lê evîndar
dirêjî çiyan dibin destên te î rûmetdar;
bajar bêpejn dimîne, hew diyek dike hewar:
şerr
zaaa
nooo!..
xwîna me di mazatê de
zêrê zer re serbiser e.
her xwîn vedigere axê
axa bêxwîn xwelîser e.
azadî her kê xwestibe
xwîn rakiriye di ber re,
di şer de bûm doh jî loma
îro şer e, sibê şer e...