Meleyên destbixwîn, aqûbeta Saddam pêşeroja we ye jî

Nerazîbûn û protestoyên kurdan yên piştî îdamkirina 5 girtiyên kurd ji alî rejîma meleyên Îranê ve li seranserî cîhanê û li rojhlatê Kurdistanê berdewam e.
Pênc girtiyên kurd di 9-ê gulanê da li Tehranê di girtîgeha ”Evînê” da bi rengekî hoviyane bi hev ra hatin îdamkirin.
Kurdên ku hatine îdamkirin Ferzad Kemanger, Elî Heyderiyan, Ferhad Wekîlî Şêrîn Elem Hûlû û Mehdî Eslamiyan in.
Li gor çapemeniya kurd ya Kurdistana Îranl dinivîse, çend kurdên din jî di bin xetera îdamê da ne û hergav dikanin werin îdamkirin.
Li hember vê hovîtiya rejîma îranê, li serensaerê Rojhilatê Kurdistanê kurd di şînê da ne û vê wahşeta rejîma meleyên destbixwîn bi tundî şermezar dikin.
Li Sine, Mahabat û gelek bajaraên din yên Kurdistanê hemû dikan hatine girtin, kes neçûye ser karê xwe, xwendevan jî neçûne dibistan.
Rejîma Îranê li Kurdistanê rewşa awarte îlan kirye û bi hezaran leşker xistiye kolanên bajarên kurdan.
Rejîma meleyên zorba û destbixwîn benê wan di destê wan da ye û rojê çend kesan dikşînin ber darê sêpiyê û bidarda dikin, dixwazin rejîma xwe bi vê hovîtî û xwînê bidomînin.
Çimkî ew dizanin ku ew rejîmeke zalim û zorba ne, gelê kurd û gelên îranê li dijî rejîma wan e û zû ya dereng aqûbeta Saddam, ewê were serê wan jî.
Loma jî, ji bo ku hinekî din jî umrê rejîma xwe dirêj bikin dixwazin bi hovîtiyên wiha milet çavtirsiyayî bikin.
Lê beyhûdeye, çawa ku zalimî û barbariya Saddam, ew ji wê aqîbeta wî ya misteheq xelas nekir, bêguman van cînayetên rejîma Îranê jî ewê wan ji eynî pêşerojê xelas neke.
Weke di dema teror û cînayetên Saddam da Neteweyên Yekbûyî, Yekîtiya Ewrûpayê, rêxistinên navnetewî yên mafên însanî îro jî sist û bêdeng in, bi xurtî naçin ser van cînayetên rejîma Îranê.
Ji ber ku yên tên kuştin kurd in, miletekî bêxwedî ye, kara kesî di parastin û piştgiriya wan da tuneye.
Ev ne cara pêşî ye ku rejîma Îranê, însan weke gûşiyê tirî, qor bi qor bi serê vîncan ve dide libakirin.
Heger vê rejîma zalim heta nuha nerazîbûneke tund ji rêxistinên navnetewî bidîta bêguman ewê nikanîbûya di van cînayetên xwe da israr bikira.
Lê çi heyf ku şêla dinyayê cesaretê dide meleyan Îranê.
Li alî din bêdengiya hukûmeta herêma Kurdistana Federe jî weke kurd meriv pir diêşîne û xemgîn dike.
Herkesî dizanîbû ku van girtiyên kurd li ber îdamê ne û rejîma meleyan hergav dikane wan îdam bike.
Dibê heta nuha serokê herêma Kurdistanê ya jî serokwezîr li hemban er vîdaman bêdeng nemana, dengê xwe bilind bikirana.
Hemû siyasetmedar, rêxistin û ronakbîrên kurd, ji kîjan beşê Kurdistanê dibin bira bibin, dibê li hember van hovîtiyên rejîma Îranê bêdeng nemînin, bi taybetî jî li Kurdistana Tirkiyê dibê kurd bi xurtî û bi girseyî vê rejîma despot û zalim protesto bikin.