Gelî dost û hevalan ezîz, ezê du sê rojan nabênê bidim nivîsên xwe. Hefteyeke ez gelkî nerehetim.
Min qezake pir pîs derbas kir, nikanim binivîsînim. Hêvî dikim hebên tuxtor
dane min bi fêde bin, zû baş bibim.
Roj derbas dibe, qeza û bela derbas nabe. Di qederê da parsuşikandin jî hebûye,
ew ji min kêm bû, ew mabû, hefteyek berê ew jî hat serê min. Sala nû li min nehat, ez seqet kirim û berda. Meriv bêşans be meriv li mala xwe dikeve, parsuyê xwe dişkîne.
Emelîyatên estetîk û deqên ereban mala însanan şewitandiye, ew kirine însanên nû, sentetîk, ji otantîkiya xwe derketine.
Gelek kes hene bi rastî, ji dil ne li dijî Kurdistaneka serbixwe
ne, ji ber ku bawer nakin tiştekî wer mimkûn e, lema naparêzin û yên diparêzin
jî şaş dibînin, rexne dikin.
Her kurd ne dûrbîn e, ne zana ye. Her kurd bi qasî ku Kurdistana serbixwe bixwaze, biparêze ne wêrek e.
Çimkî li hemberî me dewleteke mezin û dirinde ye. Di tarîxa me ya dûr û nêz da qetlîamên mezin anîne serê me.
Tirk bi qasî neyartiya kurdên Kurdistana Bakur dikin hewqasî
jî neyarên kurdên başûr, rojava û rojhilat in jî.
Ji bo wan kurd kurd e, yên
kîjan beşî dibe ferq nake.
Çimkî derdê wan li tu derê kurd azad nebin, Kurdistan çênebe. Bi qasî ku li dij in li Rojava Kurdistan çêbibe, hewqasî jî
li dijî serxwebûna kurdên başûr in.
Dibê kurd viya bizanibin.
Tirk ji bo ku rê li ber azadbûna kurdên Kurdistana Rojava bigirin, ji bo ku nehêlin kurd bibin xwedî federasyon li riyekê, li çareyekê digerin.
Ji bo xapandinê dixwazin gelek alternatîfan biceribînin. Gelek bertîlên
xapandinê pêşniyarî Evdila Ocalan, PKK´ê, PYD´ê û HSD´ê dikin.
Gerek PYD, HSD, PKK kurdên Rojava wek dema Şerê Cîhanê yê Yekê bi derewên
tirkan neyên xapandin.
