Li Xezayê tenê şer tune ye, li gelek derên din ên dinyayê jî şer heye, gelek welatên din jî hatine dagirkirin, bêyî filistîniyan li gelek miletên din jî zulm dibe.
Lê tenê şerê Îsraîl û filistîniyan di rojeva dinyayê da ye, medyaya dinyayê
tenê qala filistîniyan û Xezayê dike. Dinya baz dide hawara wan.
Neteweyên Yekbûyî ji bo filistîniyan seferber bûye, her roj bi sedan barhilgir
xwarinê dikşînin ji filistîniyan ra.
Tu dibêjî belkî li vê dinyayê bêyî filistîniyan li tu dereke din şer tune ye, li
tu dereke din însan ne motajî alîkariyê ne.
Zulm li me kurdan jî dibe, welatê me jî hatiye dagirkirin, bi hezaran însanên me jî serê salan e di kampan da dijîn, perîşan in.
Lê medyaya dinyayê qet qala zulma li me dibe nake, Neteweyên Yekbûyî ji bo me kurdan seferber nabe. Kes serxwebûna me, azadîya me naxwaze. Kes nabêje gerek dewleteke kurdan jî hebe, ji bona vê di meclîsên xwe da biryarê nagirin.
Filistînî 2 milyon in, em kurd 40-50 milyon in, medyaya
dinyayê bi qasî ji sedî yekê filistîniyan jî qala me nake.
Neteweyên Yekbûyê nizane hem hene, ya tune ne.
Ji bo çareserkirina mesela filistîniyan serokên 20 welatan sibe ewê li Misrê,
li Şarm el-Şeyxê bicivin.
Sed sal e em jî bi çar dewletan ra di şer da ne, lê kes ji bo me civîneke wiha
mezin çênake, kes nakeve orta me û tirkan, farisan û ereban.
Çima wiha ye?
Dibê em kurd, siyasetmedarên me vê pirsê ji xwe bikin:
- Çima filistînî kanin doza xwe hewqasî mezin bikin, em çima kurd nikanin wek
filistîniyan bikin?
23 dewletên ereban hene, du milyon filistînî dixwazin dewleteke din jî çêkin,
bikin 24 dewlet.
Çima em 40-50 milyon kurd nikanin bi dinyayê bidin qebûlkirin dibê dewleteke me
jî hebe?
Di viya da sûcê me, şaşiya em dikin çi ye?
Belkî jî serokên me bêkêr in, ne jîr, ne jêhatî ne lema ye gelo?
XXX
Meriv bi dilrahm be, bi merhemet be, bi tolerans be baş e,
kanibe hin neheqiyan efû bike jî baş e.
Lê belê dibê meriv xiyaneta kesên bûne heval û rêberên
dijminên dagirker tu carî efû neke. Hevaltiya dewletên dagirker qebhet û sûcekî
giran e, gerek tu carî neyê efûkirin.
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar