Ereban û hin çeteyên krîmînel, îslamî do li bajarê Swêd Goteborgê nehîştin serokwezîrê Swêd Ulf Kristersson bipeyive. Hinbekan xwe lê rakişandin, bi siloganan rê li ber axaftina wî girtin.
Ji ber ku Ulf Kristersson got mafê Îsraîl e xwe biparêze, yûh kirinê, êrîş
birin ser, gotin ”rasîst, faşîst, piştgirê qetlîama filistîniyan, tu merivekî
destbixwîn î.”
Ulf Kristersson mecbûr ma axaftina xwe di nîvî da bibire û ji ciyê civînê
revîrevî bireve.
Nigê kê di gûyê ereban bigere hew jê pak dibe. Swêdiyan, siyasetmedarên wan hîn ev yek fêm nekirine.
Bi milyonan heval û fedaiyên Hamasê û misilmanên antîsemît li Swêd hene.
Bi sedhezaran hemwelatiyên Swêd in, li vir çêbûne. Bi sedhezarab swêdî di
cepheya wan da ne, bi wan ra zewicîne.
Lema jî xelaskirina Swêd ji zorbatî û şerê ereb û misilmanan hema hema mûcîze
ye; pir û pir zor e.
Çimkî hezaran swêdiyên piştgiriya wan dikin, yên bûne nîvereb û nîvmisilman
hene.
Ulf Kristersson û gelek swêdî bi tiştê do qewimî şok bûn, şeqizîn.
Lê ev nîna ye, tirnîna hîn maye; bi xêr di rojên pêş da swêdiyên saf, totikvala,
kêmaqil ewê wê jî bibînin.
Ez bi xwe ji taliya Swêd pir bi fikar im. Bi sedhezaran ereb û msilmanên
neyarên Îsraîl, nayarên ewrûpiyan û dînê xiristaniyê li Swêd kom bûne. Hin
bajar hema hema ketine destên wan.
Lema jî îhtîmala çêbûna bûyerên mezin her tim heye. Bi şerê Îsraîl û Hamasê ra talûkeya
çêbûna bûyerên mezin pir zêde bûye.
Cihû ya ji Swêd direvin, ya jî xwe
vedişêrin. Kesên li dijî terora Hamsê jî di bin gefeke mezin da ne, ev gef li
ser swêdiyan jî heye.
Di vir da yên di devê topê da em kurd in. Gava ereb, misilman xurt dibin, yên ne
ji xwe terorîze dikin. Ev yek di nava swêdiyan da dibe sebebê zêdebûna dijminatiya
li hemberî xerîban.
Xerîbên heî bêkes, bêpişt, bêdewlet em kurd in. Gava rewş xerab bibe ereb,
misilman, reşik kanin vegerin welatên xwe, yên bêsitar em in.
Em, zarokên me
ewê bi ku da herin?
tiştî ez dibînim ereban û hin misilmanan Swêd kirine welatekî pêşeroja wî tarî,
talûke.
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar