Çend rêz ji bîranînên min -58-

Weşandina hin notên xwe yên rojane û nivîsên xwe yên kevn didomînim. Min got bira wenda nebin. Ew jî tarîxeke. Do ez çi bû me, çi fikirî me bira were zanîn.

XXX
1987-03-09
Ez bi Ehmedê KUK-SE(Seyidxan Mercan) ra peyivîm. Min mesela yekîtiya me jê pirsî. Got wele gelkî dirêj bû, me dixwest zû bibe, lê nebû, baweriya me ew e ewê hîn jî bajo. Lema me got na, me dev jê berda.
Tiştê min jê fêm kir sûc dixe hustuyê me, dibê ji hevalên we da bû...

XXX
1987-03-09
Do civîna Komîteya Partiyê li komelê çê bû. Mahmûd Kîper ji komîtê îstîfa kir. Kesî îtîraz nekir, îstîfa wî hat qebûlkirin.
Di civînê da em li ser girtina Xalid(Şêxmûs Cibran)peyivîn. Ji hundur înformasyon hatibû.
Min bihîst Apociyan li Munîhê êrîşî Newroza KOMKARê kirine, yek hatiye kuştin, yek jî birîndar bûye. Dibêjin herdu jî Apocî ne. 
Cardin dibêjin li Hamburgê û Hanoverê jî di nabêna wan û hevalên me da şer derketiye. Li Hamburgê afîşê hevalên me çirandine, li Hanoverê jî xwestine bi zor têkevin semînerê. Ev xeber Îskender Edîz ji min ra got, heta nuha min nebihîstibû.

XXX
1996-03-09

Îro min bi destbirakê xwe Weysî Zeydanlioglu ra li ser girîngiya nivîsandinê hinekî sohbet kir. Min jê ra got, li ser tarîxa me, tarîxa Betlîsê û terîqetan tu bi gelk tiştan zanî. Lê tu nanivîsînî.

Li ser çi dibe bira bibe her tiştê tu nuha binivîse sibe ewê ji nifşên li dû me ra lazim bibe, ewê fêdeyeke mezin bigihîne wan. Însan ewê ji nivîsên te, ji bîranînên te, ji zanînên te hin tiştan fêr bibin.

Welhasil me gelkî sohbet kir. Got tiştê tu dibêjî rast e, dibê meriv binivîse. Lê bi şertê dibê ilmî be, dibê mistewayek tê da hebe.

Netîce got ez difikirm li ser Betlîsê, li ser Teşkîlata Azadiyê û li ser Tevgera Şêx Seîd û Şerefnameyê hin tiştan binivîsînim. Got li ser van mijaran min gelek belge jî dane hev. Înşela ezê rojekê dest pê bikim.

Esas cangiraniyê neke kane gelek tiştan hêja, yên nehatine nivîsîn binivîse. Çimkî zanîna wî ya tarîxê pir baş e. Hafiza wî pir xurt e. Heger tembeliyê neke ewê kanibe xizmeteke pir hêja ji tarîxa me ra bike, di tûrikê wî da gelek tiştên xweş hene. Lê nanivîsîne.

Jixwe bi pirranî wiha ye, yên nizanin dikin, dinivîsin û yên zanin jî nakin û nanivîsin, zanîn xwe bi xwe ra dibin gorrê.

XXX
1999-03-09

*Rojen lawikê me nexweş bû, agirê wî hebû, heta sibê xew nekir, çend caran jî verşiya.

Ev 13 roj bûn şufêrên otobozan di grewê da bûn, îro grew dawî hat û me jî bi vî hawî rehet kir. Heta nuha ez peyatî diçûm Gullmarsplan, sibe ezê ji vî ezabî xelas bibim.

*Di mesela Abulah Ocalan da tiştekî nuh tune ye. Serî li abûqatan digerînin, nahêlin herin bibînin. Ji roja birine Tirkiyê û virde hew carê, ew jî bîst deqîqeyan musaade kirin Ahmed Okçûoglû wî bibîne.
Îro jî rojnameya Sabahê di manşêta xwe da gotiye Abdullah Ocalan esrarkêş derket. Ji ber ku esrarê nakşîne hin nexweşiyan xwe li canê wî dane der.
Diyar e hîn jî îfada wî digrin û di bin îşkencê da ye, belkî jî dermanan didinê û derziyan lê dixin. Li piyasê îdîayên wer hene. Ev hewqas roj in ev zulm li ber çavê dinyayê dibe û kes jî reaksiyoneke ciddî nîşan nade. Em miletekî bêkes û û pişt in.

XXX
1986-03-08
Federasyonên xerîban hemû ji bo bîranîna Olof Palme(serokwezîrê Swêd bû, di 28ê sibatê da hat kuştin)saet di 16a da li Sergelstorgetê civiyan. Li ser navê partiya Sosyaldemokrat, Palme serokê wê bû, wezîrê karên derve Stên Andersson peyivî. Axaftina wî pir baş bû, min eciband. Li dijî dijminatiya xerîban û irqçîtiyê derket.

Swêdî naxwazin kuştina Olof Palme hêzên irqçî, faşîst xurt bike.

Piştî meşê ez çûm mala Henefî Celeplî, min li kompîtora wî nêrî. Li wir min Dîwana Cegerxwîn a 8a dît. Henefî çap kiriye. Min berê nedîtibû. Salih Înce, Mahmûd Kîper, Dr. Nacî Kutlay jî hatin wir. Em li ser rewşa Federasyonê, gelşên nabêna hêzan peyivîn. Salih Înce digot ez nikanim bi xebitim. Henefî jî digot hegere kadroyekî baş tunebe ez jî naxebitim. Digot gerek kesên ji heq vê xebatê tên têkevin komîteya kargir.

Em giş di wê fikrê da bûm, me digot dibê partî midaxeleyî Federasyonê nekin û însanên ziman zanin têkevin organên Federasyonê.

Lê her partî wiha nafikire, dixwaze hevalên xwe bikin berpirsiyar.

XXX
2017-03-08
Ji Cemal Ozçlîk ra

Merheba Cemal!
Bi baweriya min ev nivîsa te gelkî xerab e. Nayê bîra min, min nivîseke te ya hewqasî xerab û tije teoriyên komloyê xwendibe. Te heta Daîş û êrîşên wê yên ser kurdan jî Tirkiyê jê bêrî kiriye û kiriye planeke Emerîka…
Neyse, axir wek dostekî min got ez bibêjim ev nivîsa te qet ne bi dilê min e û piraniya îdîayên te jî ne rast in…
Gelek silavên dostaniyê

XXX
2017-03-08

Cemal dîtinên xwe parastiye, li gorî wî Amerîka li pişt her xerabiyê ye. Min ev bersîv dayê.

Cemal, birayê ezîz di nivîsê da tiştên ez ne pê ra me pir in. Carê tu dibêjî “îdareya Obama Daîş bera bedana kurdan da û xwest bi vî hawî kurdan bîne rê.

Ev ne rast e. Daîş projeyeke Tirkyê ye û bi plan û organîzeya Tirkiyê Mûsil îşxal kir û dû ra jî êrîş bir ser kurdan.

Îşxala seferatan Tirkiyê tiyatro bû û ji bo kurdan bixapînin.

Piştî îşxala Mûsilê gelek eşîrên ereb bi Barzanî ra civîn çêkirin, gotin em dostên hev in, tu derdekî me bi we ra tuneye. 

Lê piştî çend roja êrîşî Şengalê û Hewlêrê kirn. Ev plana tirkiyê bû. Heger ne mudxala Emerîka bûya Hewlêr ketibû.

Tu viya nabêjî, tu Daşîê bi Emerîkayê ve girê didî, êrîşa Şengalê û Hewlêrê dikî planeke Emerîka.

Ez fêm nakim tu çawa kanî tiştên wiha bibêjî !!!

Tu li Şengalê zorbtiya PKKê bi heq dibînî û mudaxeleya pêşmergeyan jî wek operasyonek Tirkiyê, wek Mertalê Ferêt ya duyem dibînî.

Tu Mesûd Barzanî wek piyonekî di destê Tirkiyê da dibînî.

Tu hemû şer û teşxeleyên Îraqê û Sûriyê bi şeytaniya Emerîka ve girê didî. PKK tevgereke çep û antî Amarîkan e.

Ji serê salan da ye Emerîka, PKKê wek hêzeke terorîst qebûl dike. Lê tu alîkariyeke wek mutefikekî li Sûriyê ji PYDê ra ji Emerîka dipê.

Tu wek mutefikekî bêbext qala Emerîka dikî. Keko Emerîka li dijî PKkê û PKK li dijî Emerîka ye.

Tu dibêjî Emerîka li Kobanê berê neçû hawara PYDê û PKKê.

Çima ewê here?

Emerîka ji bo çi ewê li Kobanê tavilê here hawara PYDê û kurdan?

Ma Emerîka mutefikê PKKê û PYDl ye?

Ma sozek dabû wan û dû ra ew xapandin?

Xêra qîrîn û hawara kurdan û zextên Barzanî û kurdên başûr Emerîka di deqîqeya dawî da mudaxele kir. Nekira jî tu mafekî me li ser Emerîka tunebû.

Tiştê îro Emerîka ji bo kurdan dike me di xewna xwe da bidîta jî me jê bawer nedikir.

 Lê tu bi termînolojiya çepekî tirk(ji nivîsê wer tê fêmkirin, lema min got.

Ya jî min wisa fêm kir) êrîşî Emerîka dikî. Welhasil ev nivîsa te ya îcar nivîseke pir ecêb e.

Bi baweriya min di nivîsê da perspektîveke avakar û netewî tuneye, te wek çepekî klasîk, wek yekî PKKyî li gelşan nêrî ye.

Têkiliya PDKê û Barzanî ya bi Tirkiyê ra bêguman dibê meriv rexne bike û tu zanî ez jî tim rexne dikim.

Lê ne bi vî rengî. Bi baweriya min jî tesîra zextên Tirkiyê di şerê Şengalê heye. Ji xwe tirk vekirî dibêjin, heger kurd PKKê ji wir dernexin û ewê mudaxele bikin.

Wek mesela Minbîcê. Tiştê PYDê li Mibîcê kir, dibê PKK jî li Şengalê bike, ev biaqilî ye. Lê tirk nebêjin jî dibê PKK di mayinê da israr neke.

Ev saleke li ber hev didin PKK dernakeve. Ma nuha PDK here têkeve Qamîşloyê û bibêje ez dernakevim rast e? Dibê tu partî tiştekî wiha neke.

Tu mafekî PKKê yê bi heq tuneye ji Şengalê dernekve. Piştgiriya YBŞ ne na kerekê kurdên welatparêz e.

YBŞ dixwaze Şengalê bi Bexdayê ve girê bide. Kurd jî dixwezin bi Kurdistanê bibin ser Kurdistanê.

Lema jî dibê PKK ne bi YBŞê ra, bi PDKê û hukûmeta Kurdistanê ra be.

Li başûr erdekî azadkirî û bi problem be jî îktîdareke meşrû heye heye, ne rast e PKK vê îktdara meşrû nas neke û bibêje ez ji vir dernakevim û kantonan îlan bike. Ev ne li kara kurda ye, netîceya wê şer e û malwêranî ye.

Wek kurd dibê meriv ji PKKê ra bibêje ji Şengalê derkeve û têkiliyên xwe bi kurdên başûr ra xweş bike. Û ji bo derneketinê ji PKKê ra hincetan nebîne.

Dibê meriv viya ji PKKê ra bibêje û di mesela têkiliyên bi Tirkiyê ra jî Barzanî pir sert rexne bike.

Min ev çend numûne ne ji bo te rexne bikim, ji bo tu fêm bikî ez li dijî çi me, nîşan dan.

Lê belkî ez şaş bim..

Axir te fikirê xwe gotiye…

Gelek silavên dostaniyê. 

Zinarê Xamo