Xerab jî dimrin

Wezîrê dewletê yê kevn Kamran Înan di 86 saliya xwe da mir.
Min do di medyaya tirk da xebera mirina wî nedît, ez îro pê hesiyam.
Bi qasî xuya dike tirkan jî zêde qîmet nedanê. Lema jî mirina wî zêde deng veneda, fena feqîrekî bêkes miribe.
Bi dîtina min tirkan bass kirine. Dibê meriv qedir û qîmetê nede kesê ji qewmê xwe ra nebe, kesê bibe hevalê neyarê gelê xwe.
Yekî tirk bûya ewê wiha bêdeng derbas nekirana, ewê bêtir bikirana qelebalix. Tirk miletekî bi xîret e, qet ji dijminê xwe hez nake.
Dixwaze bira ew dijmin xwe înkar kiribe û koletiya wan jî qebûl kiribe.
Tirk hevakarên xwe bass bi kar tînin, lê gava ji ccap û hêz da dikve, êdî bi kêrî tisstekî nayê, hêdîka bera ccolê didin, dibêjin here karê me bi te qediya, yên ji te bi kêrtir hene…
Kamran Înan di hemû jiyana xwe da li dijî tevgera kurd ya azadîxwaz derket, tu carî nebû dost, dilxwaz û xêrxwazê miletê kurd.
Li gel ku ew ji malbateke kurdperwer dihat û ji malbata wî kesên hatine îdamkirin jî hene.
Lê Kamran Înan, dîsa jî li tu bessekî Kurdistanê tu carî xwe nêzî kurdan nekir, pisstgirî neda micadela kurdan ya azadiyê.
Tu carî dev ji xeta xwe ya antî-kurdiyê û tirkperweriyê berneda. Di vê xeta xwe ya hevalbendiya bi dijmin ra israr kir û heta mir jî wek dost û hevalbendekî dewleta tirk ma.
Cenazeyê Kamran Înan ewê bibin li qeza Betlîsê li Hîzanê vessêrin. Esas dibê nebirana Kurdistanê.
Ji ber ku wî di seranserê jiyana xwe da ne ji kurdan û Kurdistanê ra, ji tirkan û Tirkiyê ra xizmet kir, mejiyê xwe, zanîna xwe û hemû qabîliyeta xwe xist emrê dewleta tirk.
Lema jî dibê gorra merivekî wiha ne li Kurdistanê, li Tirkiyê be, li kêleka mezin û dîplamatên tirk, li kêlek Bulent Ecevît be.