Ji ber ku şerê nabêna PKKê û PDK-Î yê mezin nebû hemû kurd
kêfxweş in. Tenê neyarên me û hin kurdên xayin, fêsad û gelac û ajanên neyaran
ne kêfxweş in.
Şehîdketina pêşmergeyekî PDKa Îranê Kadirê Kerîmî û birîndarbûna çend pêşmerge û gerîla helbet hemû kurd xemgîn kirin. Xwezî tiştekî wiha nebûya. Xwezî kurdek ji alî kurdekî din da nehata şehîdkirin. Êşa şehîdketina Kadirê Kerîmî giran e.
Lê li gel vê xemgîniyê tiştê baş şer berfireh nebû. Midaxeleya hukûmeta Kurdistanê û serok Mesûd Barzanî û reaksiyona milet û ronakbîran tesîreke pir baş li PKKê kir, rê li ber mezinbûna şer girt.
Lê di warê medyayê û şirovekirina bûyerê da PKKê û medya wê dîsa îmtîhaneke pir xerab da.
Tiştê rast ew bû ku PKKê bûyer bi neyartî û komployên li hemberî xwe îzah nekira, bigota bûyereke lokal e û dibê tiştekî wiha nebûya. Û ji malbata Kerîmî uzrê xwe bixwesta. Di beyana xwe da bigota bi qewimîna bûyereke wiha em gelkî xemgîn bûn. Ji nuha û pêda ji alî xwe da emê hewil bidin ku bûyerên wiha nebin.
Wê demê herkesî ewê ev şêla PKKê teqdîr bikira, bigota eferim.
Lê KCKê û medyaya wê wiha nekir, bûyer kirin komployeke bi zanîn ya li hemberî PKKê û HDPê. Û dû ra jî Mesûd Barzanî, Tirkiye û AKP bi hev ve gêrê dan, kirin hevalên vê komploya li hemberî hilbijartin û HDPê.
Yanî Amed Dîcle, ANF û Lêkolînê teoriyên wisa, virên wisa li hev ragirtin aqilê meriv disekinî, madê meriv digeriya.
Bi taybetî ANF û malpera Lêkolîn orgê û hin kesên wek Amed Dîcle êrîşeke ji serî heta dawî vir û tazwîrat û dûrî exlaq û bêmistewa birin ser PDKê û Mesûd Barzanî.
PKK çawa dihêle kesên wek Amed Dîcle provakator, tarî di nava medya wan da bimîne meriv fêm nake. Malpereke wk Lêkolîn orgê çawa dikane li ser navê wan û weşanê bike ew jî tiştekî dûr î aqilan e.
Lê dibê PKK û KCK tiştekî bibîne, derwên wiha, êrîşên wiha bêmistewa, kesên wek Amed Dîcle û malperên wek Lêkolînê tenê zirarê dide wan, însanan ji wan sar dike û dûr dixe. Malpereke dewleta tirk jî bi qasî Lêkolîn orgê di nabêna kurdan da fêsadiyê nake. Dijminatiya Lêkolîn org li hemberî PDKê û Mesûd Barzanî dike dewleta tirk jî nake. Her kurd vê neyartiya medyaya PKKê y ali hemberî kurdên başûr û bi taybetî jî li hemberî PDKêbi ibret temaşe dike.
Ev babet siyaset, dijmindîtina her mixalifê xwe, buhtan û derew ne xweş e, îtîbara meriv dixîne, baweriya bi gotina meriv zeîf dike. Hewcedariya kurdan bi siyaseteke nerm û avakir heye. Hemû kurd viya dixwazin.
Dinya biçûk bûye û kurd jî ne kor in, dibînin kî çi dike. Derew û buhatan ji karê bêtir zirarê dide xwediyê xwe.
Şehîdketina pêşmergeyekî PDKa Îranê Kadirê Kerîmî û birîndarbûna çend pêşmerge û gerîla helbet hemû kurd xemgîn kirin. Xwezî tiştekî wiha nebûya. Xwezî kurdek ji alî kurdekî din da nehata şehîdkirin. Êşa şehîdketina Kadirê Kerîmî giran e.
Lê li gel vê xemgîniyê tiştê baş şer berfireh nebû. Midaxeleya hukûmeta Kurdistanê û serok Mesûd Barzanî û reaksiyona milet û ronakbîran tesîreke pir baş li PKKê kir, rê li ber mezinbûna şer girt.
Lê di warê medyayê û şirovekirina bûyerê da PKKê û medya wê dîsa îmtîhaneke pir xerab da.
Tiştê rast ew bû ku PKKê bûyer bi neyartî û komployên li hemberî xwe îzah nekira, bigota bûyereke lokal e û dibê tiştekî wiha nebûya. Û ji malbata Kerîmî uzrê xwe bixwesta. Di beyana xwe da bigota bi qewimîna bûyereke wiha em gelkî xemgîn bûn. Ji nuha û pêda ji alî xwe da emê hewil bidin ku bûyerên wiha nebin.
Wê demê herkesî ewê ev şêla PKKê teqdîr bikira, bigota eferim.
Lê KCKê û medyaya wê wiha nekir, bûyer kirin komployeke bi zanîn ya li hemberî PKKê û HDPê. Û dû ra jî Mesûd Barzanî, Tirkiye û AKP bi hev ve gêrê dan, kirin hevalên vê komploya li hemberî hilbijartin û HDPê.
Yanî Amed Dîcle, ANF û Lêkolînê teoriyên wisa, virên wisa li hev ragirtin aqilê meriv disekinî, madê meriv digeriya.
Bi taybetî ANF û malpera Lêkolîn orgê û hin kesên wek Amed Dîcle êrîşeke ji serî heta dawî vir û tazwîrat û dûrî exlaq û bêmistewa birin ser PDKê û Mesûd Barzanî.
PKK çawa dihêle kesên wek Amed Dîcle provakator, tarî di nava medya wan da bimîne meriv fêm nake. Malpereke wk Lêkolîn orgê çawa dikane li ser navê wan û weşanê bike ew jî tiştekî dûr î aqilan e.
Lê dibê PKK û KCK tiştekî bibîne, derwên wiha, êrîşên wiha bêmistewa, kesên wek Amed Dîcle û malperên wek Lêkolînê tenê zirarê dide wan, însanan ji wan sar dike û dûr dixe. Malpereke dewleta tirk jî bi qasî Lêkolîn orgê di nabêna kurdan da fêsadiyê nake. Dijminatiya Lêkolîn org li hemberî PDKê û Mesûd Barzanî dike dewleta tirk jî nake. Her kurd vê neyartiya medyaya PKKê y ali hemberî kurdên başûr û bi taybetî jî li hemberî PDKêbi ibret temaşe dike.
Ev babet siyaset, dijmindîtina her mixalifê xwe, buhtan û derew ne xweş e, îtîbara meriv dixîne, baweriya bi gotina meriv zeîf dike. Hewcedariya kurdan bi siyaseteke nerm û avakir heye. Hemû kurd viya dixwazin.
Dinya biçûk bûye û kurd jî ne kor in, dibînin kî çi dike. Derew û buhatan ji karê bêtir zirarê dide xwediyê xwe.
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar