Dema îrade were şikandin bindestî dibe wek qederekê

Nazli Ilicakê di nivîsa xwe ya îro da rismekî pir manîdar belav kiriye. Gamêşekî mezin bi benikekî ziravok ji pozê xwe girêdayî û ben jî di destê zarokekî çar pênc salî da ye.
Gamêşê mezin bi wî binekê zirovokî xwe girêdayî qebûl dike û bi rengekî bêçare dide pey gedakî çar pên salî.
Heger bixwaze dikane bireve, lê nanreve. Ji ber ku baweriya wî şikandine, loma jî rewşê qebûl dike.
Yê risim ji Ilicakê ra şandiye di binê risim da wiha nivîsî ye:
”Bawer kiriye ewê nikanibe azad bibe, tiştê naqete ne ben e, baweriya wî ye…”
Di dawiyê da Ilicakê gotiye, di psîkolojiyê da ceribandineke bi navê ”bêçaretiya hatiye fêrkirin” heye. Berê baweriya we ji we distinîn, dû ra we îqna dikin ku hûn ne muqtedîrê guherandina rewşa xwe ne…

Rast e, li Tirkiyê li hemberî kurdan jî eynî vê metotê, vê ceribandinê bikar tînin, ”hûn nikanin qedera xwe biguherînin”, hûn mecbûrî bindestiya dewleta tirk û emir û fermana filan serokî ne. Heger hûn doza dewletekê bikin, îtîrazî emir û fermanên serok bikin û bindestiya dewleta tirk qebûl nekin, hûnê felaketeke pir mezin bînin serê xwe, halê we ewê sed qatî xerabtir bibe.
Loma jî dibê hûn îtîrazî halê xwe nekin û wek vî gamêşê wek hûtekî benê hustuyê xwe neqetînin û azd nebin, bi qedera xwe razî bin…

XXX

Camêrekî gotiye, ”Ez wer texmîn dikim tiştê li dinyayê herî bi edelat hatiye belavkirin aqil e. Çimkî tu kes nabêje yê min kêm û ji aqilê xwe gazaninan nake.”
Lê Xwedê kir ku wiha ye, heger hemû kêmaqilan doza hinek aqilê din bikira û ji kesên biaqil hinek aqilê din bigirtana wê demê herkesê bi qasî hev bêaqil biba û dinya ewê biba ya kêmaqilan...