Heta kurd azad nebin ji tirkan ra jî rehetî tuneye

Ji roja dewleta tirk ava bûye û virda ye li Tirkiyê îstîkrar û aramî tuneye, tu carî şer, pevçûn û serîhildanên kurdan nesekinîne.
Gava meriv li Ewrûpayê li welatê xelkê dinêre dilê meriv dibije rehetiya wan, ne şer  heye û ne jî teşxele, her tişt wek saetê dixebite...
Lê li Tirkiyê tu carî aramî û îstîkrar çê nabe, her tim bêîstîkrarî, şer û tevlihevî heye.
Sebebê vê yekê jî bêguman bindestiya miletê kurd e. Ji roja roj da ye kurd vê bindestiyê qebûl nakin û serî hildidin.
Û heta ku kurd li Tiriyê negihijîn azadiya xwe û li welatê xwe nebin xwedî desthilat li Tirkiyê ewê tu carî îstîkrar û aramî çênebe. Kurd jî û tirk jî rehet nakin. Ev bêîstîkrariya siyasî û aborî ewê her berdewam be.
Ne Erdogan, kî tê ser hukum bira were qet ferq nake, heta ku delet siyaseta xwe ya înkara miletê kurd neguhere û hebûna Kurdistanê û miletê kurd nas neke ewê tim eynî tas û eynî hemam be.
Lê Erdogan hîn jî dixwaze vê rastiyê bincil dike, taktîk û manawreyên beyhûde diceribîne.
Diyar e ji tirkan ra hinekî din jî lazim e…

XXX
Min hejîrên salê nuh xwar...
Îsal ev carî pêşî ye ez hejïra dixwim. Li marketê bîstek berê ji nişka ve bi ber çavê min ketin. Ez bûm wek erebê çaav li penêrê ter keve, min xarî ser kir…
Piraniya wan kerrik bûn, ez ketim nava kaseyan min çar hebên tu dibê gome ji nav niqandin; dudu ji min ra, dudu ji xanimê ra. Min yên xwe nuha xwarin, herdu jî wek gezo bûn. Hejîrê reş bûn, pir xweş bûn. Ez bawer dikim hejîrên herêma Îzmîrê bûn.
Ji zûda ve bû min li bazar û li dikanan çavê xwe li hejîran digerand. Lê yên bên xwrin tunebûn. Ez dînê hejïra me.
Axxx, ka tham û lezeta hejîrên Licê...
Min bêriya wê tahmê kiriye…