Weleh min îro nîvbiryareke pir radîkal girt, ji nuha û pê va gava ez ji kar hatim malê, berî ku ez şîvê bixwim û herim li ber kompîtorê rûnim, ezê bi kêmanî nîvsaetê bimeşim.
Di jiyana xwe da ev cara pêşî ye ez ji bo xwe biryareke wiha girîng û radîkal digrim.
Ez xwe û siheta xwe tim îhmal dikim…
Ev demeke xanimê goştê serê min xwariye, her roj bi ser min da dike pile pil, dibêje, tu bi kursiyê ve.zeliqî, pişt li te qembûr bûye û zik li te bûye teyşt, dibê tu her roj hinekî bimeşe, y ana îşê te pir xerab e…
Dawiya dawî min bala xwe dayê nabe, ya çêtir ew e ku ez dest bi meşê bikim û ji vê pite pite daimî xelas bibim…
Îro dema ez ji kar hatim, min bi forseke mezin çente avêt hundur û min got, ez hazir im, de hadê em bimeşin.
Kêla mahneyan tu ca
Ez bawer dikim ez zêdeyî nîvsaetê meşiyam û dû ra jî min dûşek girt, bedena min hinekî sivik bû.
Esas aletekî min heye, gavan dijmmêre, meriv çend gav meşiya be dijmêre, careke din ezê wê jî bixwe ve kim.
Probleme min ya piştê û nig heye, herdu jî dêşin. Ez diçim ser tuxtor, tuxtir jî weke xanimê dibêje, dermanê te meş e.
Ez dibêjim pişt ketiye ber min, nigê min diêşe, tuxor dibêje bimeşe, dermanê herî baş meş e.
Tuxtorên vir ne derziya li meriv dixin û ne jî heban didin meriv, nexweşiya meriv çi be ya dibêjin cimnastîkê bike ya jî bimeşe.
Ê va ye min jî dest bi meşê kir, hela ka binêrim ezê ji hemû nexweşiyan xelas bibim ya na…
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar