Van qanûnên xwe ji bo kurdan wiha çêkiribûn. Ji bo ku dema dilê wan bixwaze rê li ber kurdan bigrin, nehêlin kurd bipeyivin.
Lema jî hemû tevlihevî, dijayetî û gelşên di qanûnên wan da ji ber mesela kurd e, çimkî hemû qanûnên xwe li gorî kurdan ava kirine.
Lê îro bêhemdî ev qanûnên li dijî kurdan hinekî zirarê dide wan jî û hinekên wan jî di agirê kurdan da dişewitîne.
Ev tevliheviya piştî hilbijartinan jî careke din nîşan dide, heta ku kurd negihîjin azadiya xwe li Tirkiyê ne demokrasî bicî dibe û ne jî dawî li gelşên qanûnî û siyasî tên.
Ji ber ku hemû qanûn li ser esasê înkar û wendekirina kurdan hatine çêkirin. Heta ku di qanûna esasî û yên di da hebûna kurdan û mafên wan yê netewî neyê qebûlkirin li Tirkiyê ne îstîkrar çêdibe û aramî.
Kurd êdî weke milet, bi milyonan rabûne ser xwe û ji dewletê doza serbestî û azadiya xwe dikin, êdî ne çend telebe û ronakbîr û siyasetmedara tenê ne...
Dewlet û siyasetmearên tirk dibê vê rastiyê bibînin.
BDP-ê di demeke pir bi îsabet û di meseleyeke pir bi heq da biryareke pir rast û dîrokî girt, got em naçin meclîsê.
Çimkî kurd bi heq in û bi biryara YSK-ê zulmeke pir mezin li kurdan hatiye kirin. Kesên li dijî kurdan jî nikanin vê biryara YSK-ê biparêzin.
Yanî kurd li ser zemînekî pir bi heq in.
Ev gelkî girîng e.
Loma jî biryara neçûna meclîsê li Tirkiyê û li cîhanê olaneke pir mezin da. Kes nabêje kurd neheq in.
Ji ber vê yekê jî dibê BDP ji daxwaza xwe ya betalkirina parlamenteriya Oya Eronatê, qebûlkirina 6 parlamenterên girtî û sozdana guherandina qanûna esasî gavê paşda navêje.
Hukûmet û partiyên din îro ji her demê bêtir mecbûrî qebûlkirina van daxwazên kurda ne.
Dibê BDP vê îmkanê û fersendê ji destê xwe bernede û di van daxwazên xwe yên bi heq da israrkar be.
Lema jî hemû tevlihevî, dijayetî û gelşên di qanûnên wan da ji ber mesela kurd e, çimkî hemû qanûnên xwe li gorî kurdan ava kirine.
Lê îro bêhemdî ev qanûnên li dijî kurdan hinekî zirarê dide wan jî û hinekên wan jî di agirê kurdan da dişewitîne.
Ev tevliheviya piştî hilbijartinan jî careke din nîşan dide, heta ku kurd negihîjin azadiya xwe li Tirkiyê ne demokrasî bicî dibe û ne jî dawî li gelşên qanûnî û siyasî tên.
Ji ber ku hemû qanûn li ser esasê înkar û wendekirina kurdan hatine çêkirin. Heta ku di qanûna esasî û yên di da hebûna kurdan û mafên wan yê netewî neyê qebûlkirin li Tirkiyê ne îstîkrar çêdibe û aramî.
Kurd êdî weke milet, bi milyonan rabûne ser xwe û ji dewletê doza serbestî û azadiya xwe dikin, êdî ne çend telebe û ronakbîr û siyasetmedara tenê ne...
Dewlet û siyasetmearên tirk dibê vê rastiyê bibînin.
BDP-ê di demeke pir bi îsabet û di meseleyeke pir bi heq da biryareke pir rast û dîrokî girt, got em naçin meclîsê.
Çimkî kurd bi heq in û bi biryara YSK-ê zulmeke pir mezin li kurdan hatiye kirin. Kesên li dijî kurdan jî nikanin vê biryara YSK-ê biparêzin.
Yanî kurd li ser zemînekî pir bi heq in.
Ev gelkî girîng e.
Loma jî biryara neçûna meclîsê li Tirkiyê û li cîhanê olaneke pir mezin da. Kes nabêje kurd neheq in.
Ji ber vê yekê jî dibê BDP ji daxwaza xwe ya betalkirina parlamenteriya Oya Eronatê, qebûlkirina 6 parlamenterên girtî û sozdana guherandina qanûna esasî gavê paşda navêje.
Hukûmet û partiyên din îro ji her demê bêtir mecbûrî qebûlkirina van daxwazên kurda ne.
Dibê BDP vê îmkanê û fersendê ji destê xwe bernede û di van daxwazên xwe yên bi heq da israrkar be.
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar