Ji ber ku tirk di minaqeşeyan da qet li ser vê yekê nasekinin, tenê dibêjin efendim 18 meh cezayê wî heye û ev yek jî li gorî qanûnan rê li ber parlamenteriya wî digre.
Lê çi sûc e, çi gotiye?, kes naxwaze qalê bike
Hatip Dicle, di sala 2007-an da li ser pirsekê gotiye:
“Dema operasyonên artêşê ranewestin, ewê jî(yanî gerîlla)mafê xweparastinê bikarbînin.”
Yanî dema leşker êrîşê bibin ser gerêîlla û wan bikujin ewê jî xwe biparêzin.
Ma ji vê bersîvê normaltir bersîv heye?
Û ji xwe di praktîkê da jî wiha dibe.
Di dema agirbestê da artêş êrîşê dibe ser gerîlla û gerîlla jî xwe diparêze.
Dîcle jî ev yek gotiye, gotiye bira artêş operasyonan rawestîne.
Lê ”qanûnên” Tirkiyê dibêjin ev bersîv sûcekî pir giran e û kesê ku van gotinan bibêje nikane bibe wekîlê gel.
Li gorî wan, dibê Dîcle bigota, ”dibê di operasyonan da gerîlla ebeden xwe neparêze, bira leşker wan bikuje.”
Mahkime vî cezayî li gorî ”qanûna li dijî terorê” dide kurdan. Qanûnek bi navê ”qanûna li dijî terorê” li hemberî kurdan çêkirine û kînga dilê wan bixwaze pê kurdan dixin hefsê.
Heta ku ev ”qanûn” hebe tu kurd nikane dîtin û fikrên xwe bi rengekî azad bibêje.
Dema bibêje weke Dîcle digrin û ceza dikin.
Lê her kes dizane ku ji sala 2007-an û heta nuha bi hezaran kesî gotinên sed qatî ji van gotinên Dîcle girantir gotine, lê dîsa jî 18 meh ceza nedan kesî.
Lê çar salan piştî vê axaftina Dîcle, tam di dema hilbijartina da ev ”sûcê” Dîcle hat bîra mahkemeyeke tirk û rabû ev ceza da wî.
Herkes dizane ku gotinên wiha û yên gelkî ji van girantir jî êdî her roj bi sedan car di telewîzyonan da tên gotin.
Di praktîkê da gotinên wiha êdî tu mahkime guh nadê.
Lê ya Dîcle mahne(bahne)ye û kêla mahneyan jî tu carî tije nabe.
Berê biryar girtibûn ku Hatîp Dîcle nekin parlamenter. Loma jî berî hilbijartinan bi sê rojan cezayek jê ra îcad kirin.
Berê namzediya wî qebûl kirin, li ser vê qebûlkirina wan bi 80 hezar rayî ji alî gel ve aht hilbijartin û çû mazbata xwe jî girt.
Lê nuha jî dibêjin nabe tu herî meclîsê, ji ber ku ji destpêkê heqê te tunebû.
Ê heger heqê wî tunebû we di serî da nehîşta.
We nehîşta bibe namzet.
We mazbata wî nedayê.
Di serî da hîştin bibe namzet ji ber ku ew ji destpêkê da xwediyê vê planê bûn, wan dizanîbû ku Dîcleyê qezenc bike û namzeda wan qezanc nake.
Loma jî di serî da çavê xwe bera vê hîleyê dabûn, hesabê wan ew bû ku bi vê riyê ewê parlamenterekî din ji BDP-ê bistînin.
Çawa ku gelek caran gelê kurd hesabê tirkan şaş derxistiye, bêşik îcar jî ewê şaş derxe, hesabê wan yê şaş ewê ji Diyarbekrê vegere.
Hz. Muhammed gotiye:
-Kesê ku li hemberî neheqiyê bêdeng bimîne îblîsê bêdeng e!
Îcar Erdogan û hevalên wî ne tenê li hemberî neheqiyê bêdeng dimînin, ew bi xwe neheqiyeke nedîtî û zulmeke pir mezin li kurdan dikin.
Loma jî Erdogan û hevalên wî ji "îblîs" jî xerabtir in.
Gotineke Voltaire ya meşhûr heye, camêr gotiye:
-Ez ne bi dîtinên te ra me, lê belê dawiya wê mirin be jî ezê mafê te yê axaftinê biparêzim.
Gelo çend ronakbîr û bawermendên tirk li gorî vê gotina Voltaire hereket dikin?
Ew ji me kurdan ra dibêjin hûn bi heq in, lê alîkariya me nakin.
Û ev jî ne bes e, dixwazin ku li hemberî zulmê em jî dengê xwe nekin û hustuyê xwe xwar bikin.
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar