Ev du roj in ez çavên xwe li malperên kurdan digerînim û nivîsên di heq tifaqa hêzên kurd ya ji bo hilbijartinên 12-hezîranê dixwînim.
Bi matmayiyeke mezin ez dibînim ku hin kurd bi xurtî li dijî vê tifaqa kurdan e, gelek kil û kêmasiyên vê tifaqê rêz dikin û loma jî bi zimanekî pir êrîşkar kes û partiyên bi BDP-ê ra ev tifaq kirine rexne dikin.
Çawa ku mafê hinekan heye vê tifaqê rast bibînin û biparêzin, helbet mafê hinekan jî heye ku rast nebînin û rexne bikin.
Lê ez bala xwe didimê hin kes ji rexneyeke medenî wêdetir ji hin kesan ra xeberan didin, gelek gotinên ne xweş dibêjin.
Bi dîtina min ev şêleke ne rast e û ne xweş e.
Di tifaq û hevkariyê da tu carî zirara kurdan tuneye; hetta gelek kêmasî û nezelaliyên tifaqê hebin jî vê rastiyê naguhere.
Lê di berberî û dijminatiyê da gelek zirara kurdan heye û heta nuha jî kurdan tim û tim ji vê bêtifaqiyê zirar dîtine.
Ya herî girîng li Kurdistanê di 12-ê hezîranê da rayên AKP-ê kêm û yên namzedên serbixwe zêde bibe.
Û ev jî bi riya tifaq û hevkariyê dibe.
Dijminê me yê sereke ne BDP û PKK, dewlet û AKP, CHP û MHP ye, li hember van hêzan dibê em hêzan xwe bikin yek.
Tu tişt bi carekê da li gor dilê meriv nabe, guherandin jî hêdî hêdî û wextê dixwaze. Dibê meriv dûr û dirêj bifikire, ev gava biçûk û tifaqa ne li gor dilê me dikane bibe destpêka tifaq û hevkariyeke hîn baştir, hîn tekûztir, hîn bi rêk û pêktir.
Serkeftina kurdan wek li başûrê Kurdistanê ji dostanî, hevkarî û tifaqa hêzên kurd derbas dibe.
Li Kurdistana başûr ev 13 sal in YNK û PDK hewil didin ku nakokiyên nabêna xwe çareser bikin lê hîn û hîn jî tam biserneketine.
Loma jî ne rast û realîst e ku em kurdên bakur jî hemû dijayetiyên xwe bi carekê da çareser bikin, ji bo vê yekê xebat, wext û tehamul dixwaze.
Dîtina em kes û hêsên li derî PKK-ê û BDP-ê hemû rast in û PKK û BDP jî şaş û neheq in û loma jî dibê ew xwe rast bikin û werin îmanê ne rast e.
Di siyasetê da carnan meriv ji raqibê xwe tawîzan digre, lê carnan jî dide.
Ev tifaqa di nabêna kurdan da destpêka diyalogekê ye, dibê em ji bîr nekin ku diyaloga herî xerab ji monologê baştir e...
Bi matmayiyeke mezin ez dibînim ku hin kurd bi xurtî li dijî vê tifaqa kurdan e, gelek kil û kêmasiyên vê tifaqê rêz dikin û loma jî bi zimanekî pir êrîşkar kes û partiyên bi BDP-ê ra ev tifaq kirine rexne dikin.
Çawa ku mafê hinekan heye vê tifaqê rast bibînin û biparêzin, helbet mafê hinekan jî heye ku rast nebînin û rexne bikin.
Lê ez bala xwe didimê hin kes ji rexneyeke medenî wêdetir ji hin kesan ra xeberan didin, gelek gotinên ne xweş dibêjin.
Bi dîtina min ev şêleke ne rast e û ne xweş e.
Di tifaq û hevkariyê da tu carî zirara kurdan tuneye; hetta gelek kêmasî û nezelaliyên tifaqê hebin jî vê rastiyê naguhere.
Lê di berberî û dijminatiyê da gelek zirara kurdan heye û heta nuha jî kurdan tim û tim ji vê bêtifaqiyê zirar dîtine.
Ya herî girîng li Kurdistanê di 12-ê hezîranê da rayên AKP-ê kêm û yên namzedên serbixwe zêde bibe.
Û ev jî bi riya tifaq û hevkariyê dibe.
Dijminê me yê sereke ne BDP û PKK, dewlet û AKP, CHP û MHP ye, li hember van hêzan dibê em hêzan xwe bikin yek.
Tu tişt bi carekê da li gor dilê meriv nabe, guherandin jî hêdî hêdî û wextê dixwaze. Dibê meriv dûr û dirêj bifikire, ev gava biçûk û tifaqa ne li gor dilê me dikane bibe destpêka tifaq û hevkariyeke hîn baştir, hîn tekûztir, hîn bi rêk û pêktir.
Serkeftina kurdan wek li başûrê Kurdistanê ji dostanî, hevkarî û tifaqa hêzên kurd derbas dibe.
Li Kurdistana başûr ev 13 sal in YNK û PDK hewil didin ku nakokiyên nabêna xwe çareser bikin lê hîn û hîn jî tam biserneketine.
Loma jî ne rast û realîst e ku em kurdên bakur jî hemû dijayetiyên xwe bi carekê da çareser bikin, ji bo vê yekê xebat, wext û tehamul dixwaze.
Dîtina em kes û hêsên li derî PKK-ê û BDP-ê hemû rast in û PKK û BDP jî şaş û neheq in û loma jî dibê ew xwe rast bikin û werin îmanê ne rast e.
Di siyasetê da carnan meriv ji raqibê xwe tawîzan digre, lê carnan jî dide.
Ev tifaqa di nabêna kurdan da destpêka diyalogekê ye, dibê em ji bîr nekin ku diyaloga herî xerab ji monologê baştir e...
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar